MANAGEMENT MODEL FOR REDUCING ACCIDENTS FROM ROAD FREIGHT
Keywords:
Model Management, Road Freight, Reducing AccidentsAbstract
The Objectives of this research article were to the confirmatory factor analysis (CFA) of the management model for reducing accidents from road freight, together with examining the consistency of the model. The sample comprised of 300 supervisors who responsible for transportation management. This study used quantitative method and analysis. The instrument used for data collection data was a questionnaire. The data was analyzed with both descriptive and inferential statistics. The descriptive statistics included percentage, mean, and standard deviation. On the other hand, the inferential statistics comprised of first order CFA and second order CFA for examining the consistency of the model and the empirical data The results showed that the vehicle management is the most important factor for reducing accidents from road freight, in overall. The main latent variables for management model for reducing accidents from road freight ranking from the highest factor loading score were Traffic environment, Vehicle, and Driver, respectively. The observe variable with highest factor loading score was the selection of vehicle to suit the job The validation of a goodness of fitted model yielded a Chi-square of 1.188, GFI = 0.988, AGFI = 0.971, TLI = 0.985, NFI = 0.953, RMSEA = 0.025, and RMR = 0.013. Therefore, it can be concluded that the factors of the management model for reducing accidents from road freight were consistent with the empirical data
References
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. (2563). จำนวนสถานประกอบกิจการประเภทการขนส่ง สถานที่เก็บสินค้าและการคมนาคมของจังหวัดระยอง. เรียกใช้เมื่อ 5 สิงหาคม 2563 จาก https://eservice.labour.go.th/dlpwMapWeb/map/
กระทรวงคมนาคม. (2563). จำนวนอุบัติเหตุบนโครงข่ายถนนในจังหวัดระยอง. สถานการณ์อุบัติเหตุบนโครงข่ายของกระทรวงคมนาคม. เรียกใช้เมื่อ 13 มีนาคม 2563 จาก http://maps.mot.go.th/trams/MotSummary.aspx
กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด สำนักงานจังหวัดระยอง. (2564). โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก: กรณีจังหวัดระยอง. เรียกใช้เมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2564 จาก http://maptaphut.customs.go.th/data_files/ 2e3855f2ac3a6881fec4d1801623c4be.pdf
กัลยา วาณิชย์บัญชา. (2557). การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.
เฉลิมชัย ชัยกิตติภรณ์. (2561). ทฤษฎีเกี่ยวกับการเกิดอุบัติเหตุ. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยเกริก.
ชยธันว์ พรหมศร. (2558). ยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศไทยให้เป็นศูนย์กลางการขนส่งทางถนนเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารรัฎฐาภิรักษ์, 57(3), 62-75.
ณัชชา โอเจริญ. (2564). อุบัติเหตุทางถนน…ความเสียหายร้ายแรงต่อเศรษฐกิจไทย. เรียกใช้เมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2564 จาก https://www.prachachat.net/general/news-21351
ดลยฤทธิ์ เสฏฐสุวจะ และ บุญพล มีไชโย. (2563). การประเมินความปลอดภัยทางถนนบนเส้นทางท่องเที่ยว กรณีศึกษา: ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 12 (จังหวัดพิษณุโลก-อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์). วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและวิศวกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 2(2), 80-93.
ทีเอฟที ทรานสปอร์ต บจก. (2562). รถขนส่งสินค้าและมาตรการความปลอดภัยของบริษัทขนส่งสินค้า. เรียกใช้เมื่อ 3 มีนาคม 2563 จาก http://www.transport4thai.com/รถขนส่งสินค้า-ปลอดภัย/
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2560). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนสามัญบิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นิพนธ์ บุญญามณี. (2562). 'อุบัติเหตุบนถนน' ไทยอันดับ9ของโลก ชี้เจ็บ-ตายสูญปีละกว่า5แสนล้าน. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก https://www.bangkokbiznews. com/news/detail/854720
วิไลวรรณ บัวชุม. (2559). ประสิทธิผลการจัดการความปลอดภัยทางถนนตามยุทธศาสตร์ 5E เพื่อลดอุบัติเหตุทางถนนของสำนักงานขนส่งจังหวัดเพชรบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชานวัตกรรมการจัดการ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
ศิริพร วันฟั่น. (2554). การสอบสวนอุบัติเหตุ (Accident Investigation). เรียกใช้เมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2564 จาก http://www.thailandindustry.com/indust_ newweb/articles_preview.php?cid=15912
ศูนย์วิจัยแรงงานแห่งชาติ. (2563). สาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุ. เรียกใช้เมื่อ 10 มิถุนายน 2563 จาก http://nlrc.mol.go.th/data/doc/GBMJnR1/02GBMJnR1.pdf
องค์การอนามัยโลก. (2561). พฤติกรรมเสี่ยงที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ. เรียกใช้เมื่อ 12 มิถุนายน 2563 จาก https://www.dtc.co.th/ความรู้โลจิสติกส์/8-พฤติกรรมเสี่ยงที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ/
__________. (2563). ความปลอดภัยทางถนน:ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก https://www.who.int/docs/default-source/thailand/roadsafety/ fs-3-rs-key-risks-th.pdf?sfvrsn=d47a2d55_4
Afolabi, J. O. & Gbadamosi, K. T. (2017). Road traffic crashes in Nigeria: Causes and consequences. Transport & Logistics: the International Journal, 17(42), 152-169.
Alam, A. H. et al. (2015). Heavy-duty vehicle platooning for sustainable freight transportation: A cooperative method to enhance safety and efficiency. IEEE Control Systems Magazine, 35(6), 34-56.
Andronikova, L. N. et al. (2016). Ensuring the safety of road transportation of goods. International Journal of Advanced Studies, 6(3), 20-30.
Bezerra, J. C. et al. (2020). Workers’ Health in Brazil: Accidents recorded by Social Security from 2008 to 2014. Revista Brasileira de Enfermagem, 73(6), 97-116.
Comrey, A. L. & Lee, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis. Hillsdale : NJ: Lawrence Erlbaum.
Heinrich, H. M. (1959). Domino Theory. Retrieved มิถุนายน 11, 2563, from https:// www.scglogistics.co.th/th/scg-l-practice-domino-theory
Martinussen, L. M. et al. (2017). Accuracy of young male drivers’ self-assessments of driving skill. Transportation research part F: traffic psychology and behaviour, 46(1), 228-235.
Roque, C. et al. (2015). Detecting unforgiving roadside contributors through the severity analysis of ran-off-road crashes. Accident Analysis & Prevention, 80(1), 262-273.
