LONGAN PRODUCTION TECHNOLOGY EXTENSION MODEL FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT BY LONGAN FARMERS IN NORTHERN THAILAND

Authors

  • Putchara Saensuk Sukhothai Thammathirat Open University
  • Chalermsak Toomhirun Sukhothai Thammathirat Open University
  • Jinda Khlibtong Sukhothai Thammathirat Open University
  • Pawin Manochai Maejo University

Keywords:

Technology Extension Model, Longan Production, Northern Thailand, Sustainable Development

Abstract

                The objectives of this research article were to: 1) study on longan production of longan farmers and expert farmers. 2) Develop models and 3) Test model Effectiveness. This research collect data by structured interviews from 201 Longan farmers, in-depth interview from 30 best practices farmers and using questionnaire to collect data from 10 officers and researchers who expert in Longan productions and extension. Then the data was analyzed by using descriptive statistics. Analyze the content Comparative statistics (t - test), Factor Analysis, SWOT Analysis and TOWS Matrix. According to the research found that. 1) Longan production process, including inputs planting and care Harvest Marketing and Processing. Longan production technology, including longan cultivation Soil nutrient analysis Fertilizing according to soil analysis cost or cut -to - order fertilizers Soil improvement by organic matter off - season longan production Management of longan diseases and pests by the combined method (IPM) pruning of longan canopy. Pruning longan bunches and compliance with GAP standards. General longan producers and expert farmers There are different levels of practice longan production technology. The level of agricultural promotion needs of general farmers was at high level while expert farmers were the highest. 2) The development of the model has four components: 2.1) Promote cost reduction and increase production efficiency Increase marketing opportunities and increase income from off-season longan production. 2.2) Encourage farmers to produce according to GAP standards and appropriate technology. 2.3) Encourage farmers to do environmentally friendly farming and 2.4) Encourage farmers to produce for sustainability 3) The results of the evaluation of the model effectiveness were found at the highest level, showing that Models are suitable, can use the model in farming.

References

กรมวิชาการเกษตร. (2558). การเพิ่มขนาดผลและการเก็บเกี่ยวผลผลิต. ใน เอกสารวิชาการการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตลำไย สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตร เขตที่ 1 กรมวิชาการเกษตร. กรมวิชาการเกษตร.

กุณฑล เทพจิตรา. (2557). ปัญหาการผลิตลำไย. เรียกใช้เมื่อ 4 ธันวาคม 2559 จาก https://www.technologychaoban. com/agricultural-technology/article_599

จตุริยา อินทารักษ์. (2549). การเลือกเทคโนโลยีที่เหมาะสมในการผลิตลำไย กรณีศึกษา อำเภอ สันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

เชิงชาย เรือนคำปา. (2548). แนวทางพัฒนาการผลิตลำไยของเกษตรกร ในตำบลนาบ่อคำ อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตรมหาบัณฑิต สาขายุทธศาสตร์การพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

นิภาพร วงศ์สะอาด. (2555). การปฏิบัติตามระบบการจัดการคุณภาพการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสำหรับลำไยของเกษตรกร อำเภอสามเงา จังหวัดตาก. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญามหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

นุจรินทร์ จังขันธ์. (2548). การปฏิบัติตามเทคโนโลยีการผลิตลำไยของเกษตรกรในพื้นที่โครงการปรับปรุงระบบชลประทานแม่ลาว ปี พ.ศ.2547. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

พาวิน มะโนชัย. (2543). ประวัติลำไย. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ศิระกาจณ์ อนันเกื้อ. (2561). โมเดลการส่งเสริมการเรียนรู้ด้านการเกษตรสำหรับเยาวชน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สวัสดิ์ กะรัตน์. (2545). ศึกษาเรื่องปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตลำไย ของเกษตรกรกลุ่มปรับปรุงคุณภาพลำไย อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์เกษตรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2557). แหล่งผลิตลำไยที่สำคัญ. เรียกใช้เมื่อ 30 เมษายน 2559 จาก www.nan.doae.go.th/scanbook 2557/v4387.2.doc

อัญชลี กุนุพงศ์. (2548). ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติของเกษตรกรผู้ปลูกลำไยตามระบบการจัดการคุณภาพของเกษตรดีที่เหมาะสมสำหรับลำไยในจังหวัดลำพูน. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5 th ed). New York: Harper Collins Publishers.

Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale”. In Reading in Fishbeic,M (Ed.), Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rdEd). New York: Harper and Row Pulication.

Downloads

Published

2021-05-02

How to Cite

Saensuk, P. . ., Toomhirun, C. ., Khlibtong, J. ., & Manochai, P. . (2021). LONGAN PRODUCTION TECHNOLOGY EXTENSION MODEL FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT BY LONGAN FARMERS IN NORTHERN THAILAND. Journal of Buddhist Anthropology, 6(5), 95–110. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/248528

Issue

Section

Research Articles