CONSERVATION, SUCCESSION AND EXTENSION: "WISDOM OF KOH YO WOVEN FABRIC" THROUGH LOCAL COURSES
Keywords:
Conservation, Succession, Extension, Wisdom Weaving Koh Yo, Local CurriculumAbstract
The objectives of this article were to at preserving and continuing: "Koh Yo Weaving Wisdom Heritage" through a local curriculum that designed with practical research, divided into three stages: 1) Studying documents, textbooks, and related research on theoretical concepts in creating courses, 2) In-depth interviews from key informants: 8 local sages who know to weave. They have more than 20 years of weaving experience. Then, the information was used to synthesize and create the Koh Yeo Weaving Course 3) The course was experimented with by practical method. Samples were three youths who were interested in this project. The data analyzed by content analysis and then presented descriptively. The results showed that: 1) Conservation can be preserved by the Koh Yo Weaving course. This curriculum was born out of community needs and community engagement. If the course were of no use, Koh Yeo Weaving would be lost because there is no knowledge inheritance since weaving equipment has been abandoned in large numbers. 2) Continuing inheritance by giving opportunities to learn and practice through the curriculum that has been developed to the youth who are interested. It is an inheritance to let the wisdom continue without being lost. 3) To further build on the establishment of learning centers has a purpose on transferring knowledge to interested parties and nearby educational institutions, as well as disseminate courses through QR code and online channels to make them more well-known to the general public
References
กฤษณา วงษาสันต์. (2542). วิถีไทย. กรุงเทพมหานคร: เธิร์ดเวฟ เอ็ดดูเคชั่น.
นิตย์ พงศ์พฤกษ์. (2553). เกาะยอปริทัศน์. สงขลา: องค์การบริหารตำบลเกาะยอ.
ประกอบ ใจมั่น. (2539). การศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการเกี่ยวกับการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการเรียนการสอน ในโรงเรียนโครงการขยายโอกาสทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประเวศ วะสี. (2536). ภูมิปัญญาชาวบ้านกับการพัฒนาชนบท. กรุงเทพมหานคร: อัมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ฟ.
วารี เขียวสระคู. (2538). การสร้างชุดคำสอนสำหรับครูกลุ่มการงานและพื้นฐานอาชีพที่เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นเรื่องเครื่องจักรสาน. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วีระยุทธ เพชรทอง (ป้าช้าง). (18 ตุลาคม 2563). มรดกภูมิปัญญาผ้าทอเกาะยอ. (พนัชกร พิทธิยะกุล, ผู้สัมภาษณ์)
สมเกียรติ พงษ์ไพบูลย์. (2542). การกระจายอำนาจการจัดการศึกษาสู่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. นครราชสีมา: สถาบันราชภัฏนครราชสีมา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษา พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Beauchamp, G. A. (1984). Curriculum Theory. (3rd ed.). Lllinois: The Kagg Press.