PUBLICMANAGEMENT OF SMART BUDDHISTCITIESMODEL FOR ENCHANCEMENTOF MORAL AND ETHICS TO THE QUALITY OF LIFE IN COMMUNITY NAKHONSAWAN PROVICE

Authors

  • Akkaradecha Brahmakappa

Keywords:

Smart Buddhist cities model, Enhancement of moral and ethics to the quality of life

Abstract

This action research article aims to present the model of Public management of smart Buddhist cities model for enhancement of moral and ethics to the quality of life in community, Nakhonsawan province. They are using a documentary research, focus group discussion with 10 experts, vocal meeting with 46 core groups, driving development activities, project evaluation by CIPPI model with 18 key stakeholders anddescriptive content analysis technique. Research results; the model of Public management of smart Buddhist cities model for enhancement of moral and ethics to the quality of life in community, Nakhonsawan province consists of; 1) driving development to become smart people consists of 3 indicators; developing a moral home, no alcohol, no smoke; moral and ethical development and leadership development of children and youth in communities. 2) driving development to become smart culture consists of 3 indicators; the inheritance of farmers' way of life; continuing the Thung Mongkol among the youth in the community; continuing the tradition of the 10th month of merit and continuing the tradition of the Boon Kun Lan Su Kwan Krow. 3) driving development to become smart ecology consists of 3 indicators; 5’S temple and 5’S community. 4) Driving development to become smart economy consists of 3 indicators; producing bamboo piggy bank and extension the Thung Mongkol. And .5) driving development to become smart technology consists of 3 indicators; Ton-Phoe market.

References

พงษ์ศักดิ์ มณีเดช. (2555).การวิเคราะห์ความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนของนาง ทองดีโพธิยองจากมุมมองของพุทธศาสนา.(รายงานการวิจัย).ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม: สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน).
พระครูปลัดสุวัฒนเมธาคุณ (ชัยยันต์ สืบกระพันธ์). (2557). บูรณาการหลักพุทธจริยศาสตร์ในการดำเนินชีวิตของคนไทยในสังคมปัจจุบัน.วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร,5(1), 1-10.
พระนิพ์พิชน์ โสภโณ (อนันตกิจโสภณ) พระสุธีธรรมานุวัตร และสมิทธิพล เนตรนิมิต. (2560). การพัฒนาชุมชนตามแนววิถีพุทธของหมู่บ้านในเขตพื้นที่จังหวัดลพบุรี.วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2),489-504.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2551).การพัฒนาที่ยั่งยืน.กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
พระมหาบุญเลิศ อินทฺปญฺโญ และคณะ. (2559).หมู่บ้านรักษาศีล 5 : รูปแบบและกระบวนการเสริมสร้างวัฒนธรรมการอยู่ร่วมกันของสังคมไทย.(รายงานการวิจัย).มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย: คณะสังคมศาสตร์.
พระมหายุทธนา นรเชฏโฐ (ศิริวรรณ) และจุฑารัตน์ ทองอินจันทร์.(2561). แนวคิด ตัวชี้วัด องค์ประกอบ บทเรียน และบูรณาการตามโครงการหมู่บ้านรักษาศีล 5.วารสารชุมชนวิจัย, 12(2), 204-215.
พระราชรัตนสุธี (ขวัญรัก เกษรบัว). (2563). วิเคราะห์ความสัมพันธ์ของภาครัฐ เครือข่ายทางสังคม และองค์กรชุมชนกับการขับเคลื่อนการพัฒนาเชิงพื้นที่สี่แยกอินโดจีน.วารสารวิจยวิชาการ, 3(3), 1-12.
เพ็ญแข ประจนปัจจนึก. (2551).การยกระดับคุณธรรม จริยธรรมของสังคมไทยเพื่อการปฏิรูปสังคม : แนวทางและการปฏิบัติ.(รายงานการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
มนู สนธิวรรธนะ. (2558).การพัฒนารูปแบบสังคมร่มเย็นเป็นสุขของชุมชนโดยใช้ศาสนาเป็นฐานในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา.วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยทักษิณ, 10(1), 97.
ศีลปาโล. (2548).กรรมลิขิต: ฉบับคู่มือเตือนสติ. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์.
เอกชัย พุ่มดวง(2556). กลยุทธ์การจัดการความรู้ภููมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตของชุมชนตำบลโคกโคเฒ่า อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. ในการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ครั้งที่53สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. (น. 993-1000). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Downloads

Published

2021-11-29

How to Cite

Brahmakappa, A. . (2021). PUBLICMANAGEMENT OF SMART BUDDHISTCITIESMODEL FOR ENCHANCEMENTOF MORAL AND ETHICS TO THE QUALITY OF LIFE IN COMMUNITY NAKHONSAWAN PROVICE. Journal of Buddhist Anthropology, 6(11), 35–47. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/254668

Issue

Section

Research Articles