ELDERLY AND HOLISTIC HEALTH CARE
Keywords:
Elderly, Health Caregiving, Holistic HealthAbstract
This article was presentation about history of The elderly and holistic health care From the changing situation, we have to face the consequences from the changing and deviating economy and society. As a result, there are health problems both physically and mentally. Globalization has made hygiene behaviors more vulnerable to health deterioration. Due to the lack of life skills (Life Skills) in taking care of one's health and having to live in an environment that is not conducive to complete health. There should be development of a holistic health promotion system for the elderly in 6 dimensions: physical, mental, spiritual, social, economic and environmental. This is a process to encourage the elderly to increase their ability to control and develop their health. And take action to solve problems that affect life. The application of Buddhism, known as Bhavana 4, is the principle of holistic health care that must be related in 4 dimensions: physical, rehabilitation and healing of the entire body system, social, having smooth relationships with others. Mental: Mental relaxation brings peace, joy, clarity, and wisdom. Changing attitudes about disease and life. Therefore, health promotion is a social movement that requires participation from all segments of society in order to promote the health of individuals and communities. solving policy problems at all levels and the elderly therefore need special care according to government policy on public health which focuses on proactive public health operations thoroughly and covers both health promotion disease prevention medical treatment rehabilitation and the development of public health services Including maintaining balance including 6 dimensions.
References
กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2560). ทิศกรมการแพทย์ 2560 DMS Direction 2017. กรุงเทพมหานคร : บริษัทอาร์ตควอลิไฟท์ จำกัด.
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). การดูแลผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2565 จาก https://www.dop. go.th/th/know/15/741
กรมสุขภาพจิต. (2564). ก้าวย่างของประเทศไทย สู่‘สังคมผู้สูงอายุ’อย่างสมบูรณ์แบบ. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2564 จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30476
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2556). รายงานประจำปี 2556. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณะสุข.
กระทรวงสาธารณสุข. (2557). แผนงานพัฒนาพฤติกรรมอนามัยส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคเพื่อ ส่งเสริมสุขภาพตามกลุ่มอายุ. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณสุข.
กษม ชนะวงศ์ และคณะ. (2564). สุขภาพองค์รวมและการปรับตัวของผู้สูงอายุ: จงเปลี่ยนก่อนถูกบังคับให้เปลี่ยน. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 11(4), 131-135.
โชติกา สิงหาเทพ และคณะ. (2561). บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ตำบลโคกมั่งงอย อำเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ. ใน รายงานวิจัย. สถาบันพระปกเกล้า.
ฐิตินันท์ นาคผู้ และอาจินต์ สงทับ. (2562). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 13(1), 48-54.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2563). รายงานประจำปี 2563 ธนาคารแห่งประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: ธนาคารแห่งประเทศไทย.
เบญจพร สุธรรมชัย และคณะ. (2558). การสังเคราะห์รูปแบบบริการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุแบบบูรณาการ. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 4(26), 1018-1029.
พวงทอง ไกรพิบูลย์. (2565). นิยามเกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 24 ธันวาคม 2565 จาก https://haamor.com
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช. (2565). นิยาม: สังคมผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 24 ธันวาคม 2565 จาก https://www.stou.ac.th/stouonline/lom/data/sec/Lom12/05-01.html
รณรงค์ จันใด. (2561). แนวทางการพัฒนาระบบการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุแบบองค์รวมในเขตเทศบาลนครนนทบุรี. สถาบันพระปกเกล้า, 16(1), 96-110.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.). (2565). วิจัยสู่การพัฒนา “ผู้สูงวัย” สุขภาพดี-มีคุณค่า ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. เรียกใช้เมื่อ 24 ธันวาคม 2565 จาก https://www.hsri.or.th/en/ researcher/media/news/detail/11241
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560–2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2564). มาตรฐานการผลิตสถิติ ตัวแปร: อายุ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เขต 12 สงขลา. (2563). โครงการผู้สูงอายุสุขภาพดีแบบองค์รวม. สงขลา: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เขต 12.
สุนิสา ค้าขึ้น และคณะ. (2563). ภาวะสุขภาพจิตและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในผู้สูงอายุ. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 36(3). 150-163.
Bernard Marr. (2022). The Effects Of The Metaverse On Society. Retrieved December 24, 2022, from https://bernardmarr.com/the-effects-of-the-metaverse-
Matteson, M. A. & McConnell, E. S. (1997). Gerontological Nursing. (2 nded.). Philadelphia: W.B. Saunders.
Ministry of Social Development and Human Security. (2011). The act on the elderly 2003 (A.D.). Bangkok: Sugarcane Planter Cooperatives of Thailand.
National Statistical Office. (2022). World population: Thai population. Retrieved December 4, 2022, from https://www.service.nso.go.th /nso/data/02/wld_pop47
World Health Organization. (2019). Global Health and Aging. Geneva Switzerland: World Health Organization.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.