บทบาทและสมรรถนะของนักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์ในสังคมไทย

ผู้แต่ง

  • วัชรา เปียทอง คณะบัญชี มหาวิทยาลัยศรีปทุม กรุงเทพมหานคร
  • ดารณี เอื้อชนะจิต คณะบัญชี มหาวิทยาลัยศรีปทุม กรุงเทพมหานคร

คำสำคัญ:

นักบัญชี, บัญชีนิติวิทยาศาสตร์, สมรรถนะนักบัญชี

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอผลการศึกษาทบทวนเอกสาร แนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับสมรรถนะหลักของนักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์ไทย รวมทั้งศึกษาบทบาทและความสำคัญของนักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์ในสังคมไทย ผลการศึกษา พบว่า สมรรถนะหลักของนักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์ไทย ประกอบด้วย 1) ทักษะทางวิชาชีพ ได้แก่ ทักษะและความรู้ที่เกี่ยวข้อง อาทิ ความรู้เกี่ยวกับพยานหลักฐาน การทุจริต การบัญชี ธุรกิจและกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนความสามารถและความเชี่ยวชาญด้านการสืบสวนและตรวจสอบ 2) ทักษะทางสังคมได้แก่ความสามารถในด้านการติดต่อสื่อสารและความสามารถในด้านการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ส่วนในด้านบทบาทและความสำคัญของการบัญชีและนักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์ในสังคมไทยนั้น พบว่า ช่วยให้การตรวจสอบทุจริตเป็นไปอย่าง        มีประสิทธิภาพ เนื่องจากการทุจริตในปัจจุบันซับซ้อนเกินกว่าที่นักบัญชีวิชาชีพทั่วไปจะสามารถตรวจสอบได้ ซึ่งมีสาเหตุมาจากการพัฒนาของเทคโนโลยีสารสนเทศทางบัญชี ฯลฯ          ที่เอื้อให้ผู้ทุจริตสามารถดัดแปลงแก้ไขเปลี่ยนแปลงตัวเลขต่าง ๆ ได้ ดังนั้น นักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์จึงมีความสำคัญและมีบทบาทในการใช้ทักษะการบัญชี การตรวจสอบและทักษะการสืบสวน เพื่อดำเนินการตรวจสอบการเงินของบุคคลหรือธุรกิจ โดยการคำนวณค่าของข้อมูลต่าง ๆ เพื่อหาข้อสรุปและระบุรูปแบบที่ผิดปกติหรือน่าสงสัยของธุรกรรมนั้น ๆ ผ่านการวิเคราะห์ข้อมูลทางการเงิน และในการปฏิบัติงานนั้น นักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์จะไม่แสดงความคิดเห็นเช่นเดียวกับผู้ตรวจสอบบัญชีทั่วไป แต่จะเป็นผู้ที่ให้ข้อเท็จจริงที่สามารถคลี่คลายคดีอาญาที่เกี่ยวกับการทุจริตในชั้นศาลได้ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อวงการวิชาชีพบัญชี และมีคุณค่าเป็นอย่างสูงต่องานบริการด้านบัญชีที่นักบัญชีมืออาชีพจะมีต่อสังคมและประเทศชาติโดยรวม

References

จารุวรรณ สุขุมาลพงษ์. (2556). แนวโน้มของคอรัปชั่นในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

ณฐา ธรเจริญกุล. (2559). สมรรถนะของพนักงานบัญชีที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการทำงาน กรณีศึกษา สถานประกอบการธุรกิจอุตสาหกรรม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, 24(1), 58-70.

ณรงค์วิทย์ แสนทอง. (2557). มารู้จัก Competency กันเถอะ. กรุงเทพมหานคร: เอชอาร์เซ็นเตอร์.

ธนวรรณ แฉ่งขำโฉม. (2562). ตัวแบบการจัดการที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนาสมรรถนะของผู้ทำบัญชีในสำนักงานบัญชีคุณภาพในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยสยาม.

ธนิษฐา ชีวพัฒนพันธุ์. (2558). สมรรถนะของพนักงานบัญชีในโรงงานอุตสาหกรรมในพื้นที่จังหวัดนนทบุรี ตามทัศนะของหัวหน้างานบัญชี. RMUTT Global Business and Economics Review, 10(2), 142-152.

นิพันธ์ เห็นโชคชัยชนะ. (2559). ความหมายและขอบเขตของการบัญชี. วารสารวิชาชีพบัญชี, 12(35), 86-97.

นิวัติไชย เกษมมงคล. (2564). ดัชนีรับรู้ทุจริตปี 63 ไทยอยู่อันดับ 104 ของโลก. เรียกใช้เมื่อ 18 มิถุนายน 2564 จาก https://www.infoquest.co.th/2021/62561

พรรณนิภา รอดวรรณะ. (2556). การบัญชีต้นทุนหลักและกระบวนการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพมหานคร: ราชบัณฑิตยสถาน.

ศจีรัตน์ เมธีสุวภาพ. (2563). คุณค่าของนิติวิทยาศาสตร์ในทรรศนะของผู้สอบบัญชีรับอนุญาตที่รายงานต่อสภาวิชาชีพบัญชี. วารสารสุทธิปริทัศน์, 34(109), 186-201.

ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2555). มารู้จักกับการบัญชีสืบสวน. วารสารวิชาชีพบัญชี, 6(17), 22-28.

สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์. (2554). ประกาศสภาวิชาชีพบัญชี ปี 2554. เรียกใช้เมื่อ 25 เมษายน 2564 จาก https://www.tfac.or.th/Article/Detail/66901

สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์. (2555). มาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 3 (ปรับปรุง 2552) เรื่อง. “การรวมธุรกิจ”. กรุงเทพมหานคร: สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์.

สมชาย ศุภธาดา. (2562). การบัญชีนิติวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ตำรวจ.

AICPA. (2010). FVS Practice Aid 10-1: Serving as an Expert Witness or Consultant. New York: American Institute of Certified Public Account.

Boyatzis, R. (1982). The Competence manager: A model for effective performance. New York: Wiley.

Crumbley, D. & Apostolou, N. (2002). Forensic Accounting: A New Growth Area in Accounting. Ohio CPA Journal, 22(65), 16-20.

Crumbley, D. & Apostolou, N. (2003). What is Forensic Accounting? Forensic Accounting: Older than You Think. Journal of Forensic Accounting, 11(2), 181-202.

Crumbley, D. & Apostolou, N. et, all. (2005). Forensic and Investigative Accounting. Chicago: CCH Group.

Dale, M. & Hes, K. (1995). Creating training miracles. Sydney: Prentice - Hall.

Eliezer, O. & Emmanuel, B. (2015). Relevance of Forensic Accounting in the Detection and Prevention of Fraud in Nigeria. ch Letter, 23(2015), 17-25.

Hopwood, W. et al. (2008). Forensic accounting. Boston: McGraw-Hill/Irwin.

Lembke, V. & Smith, J. (2001). Financial accounting: a decision-making approach. 2nded. New York: Wiley, 2001.

McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for intelligence. New Jersey: American Psychologist.

Rasey, M. (2009). History of Forensic Accounting. Retrieved May 18, 2021, from http://www.ehow.com/about_5005763_history_forensic_accounting. html

Spencer, L. M. & Spencer, S. M. (1993). Competence at work: Models for Superior Performance. New York: John Wiley & Sons.

Taylor, J. (2011). Forensic Accounting by John Taylor. Canada: Pearson Education.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

11/30/2022

How to Cite

เปียทอง ว. ., & เอื้อชนะจิต ด. . (2022). บทบาทและสมรรถนะของนักบัญชีนิติวิทยาศาสตร์ในสังคมไทย. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(11), 147–161. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/262157

ฉบับ

บท

บทความวิชาการ