รูปแบบการพัฒนาตนสู่ความสำเร็จตามหลักพุทธจิตวิทยา ของพระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต)

บทคัดย่อ

                บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาตนสู่ความสำเร็จตามแนวจิตวิทยา 2) เพื่อศึกษาการพัฒนาตนสู่ความสำเร็จตามแนวพุทธจิตวิทยา  3) เพื่อนำเสนอรูปแบบการพัฒนาตนสู่ความสำเร็จตามแนวจิตวิทยาของพระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) วิธีการดำเนินการวิจัย คือ การศึกษาค้นคว้าแนวคิดการพัฒนาตนของจิตวิทยาตะวันตกและแนวคิดการพัฒนาตนของพุทธจิตวิทยา จากเอกสารตำราวิชาการ จากนั้น กำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย แล้วจึงสัมภาษณ์พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) แล้วใช้การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคทางเนื้อหา (Content analysis) จัดการสนทนากลุ่ม (Focus group) ผู้วิจัยได้กำหนดกรอบแนวคิดในการศึกษาการพัฒนาตนของพระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต)ไว้ 4 ด้าน คือ 1) ด้านการเรียน 2) ด้านการพูด 3) ด้านการเขียน  4) ด้านการบริหาร ผลการศึกษาพบว่า 1) ด้านการเรียน พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) มีกัลยาณมิตรคอยให้การแนะนำในแต่ละช่วงวัยของการพัฒนาตน และใช้หลักอิทธิบาท 4 คือ 1.1) มีใจรัก (ฉันทะ) 1.2) พากเพียรไม่หยุด (วิริยะ) 1.3) มีใจฝักใฝ่ (จิตตะ) 1.4) ใช้ปัญญาไตร่ตรอง (วิมังสา) 2) ด้านการพูด เริ่มพัฒนาการพูดด้วยการติดตามฟังนักพูด แล้วฝึกฝนตนเอง แสวงหาที่อยู่อันเป็นปฏิรูปเทส วิเคราะห์ตน ฝึกฝนด้านภาษา และมีลีลาสาลิกาป้อนเหยื่อ 3) ด้านการเขียน มีใจรักในการอ่าน ฝึกเขียนบทความลงในวารสารต่าง ๆ รับฟังคำวิจารณ์จากนักปราชญ์ราชบัณฑิต แล้วนำมาพัฒนางานเขียน 4) ด้านการบริหาร ใช้พละ 4 คือ 4.1 กำลังความรู้ (ปัญญาพละ) 4.2 กำลังความกล้า (วิริยพละ) 4.3 กำลังความสุจริต (อนวัชชพละ) 4.4 กำลังการสงเคราะห์ (สังคหพละ) โดยพระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) ใช้กำลังทั้ง 4 เป็นตัวขับเคลื่อนการบริหารงาน