การบริหารและการจัดการการกำจัดสุนัขบ้าในจังหวัดสมุทรปราการ

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) ศึกษาสภาพการกำจัดสุนัขบ้าในจังหวัดสมุทรปราการ 2) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการกำจัดสุนัขบ้าฯ และ 3) ศึกษาแนวทางการปฏิบัติการจัดการของเจ้าหน้าที่ในการกำจัดสุนัขบ้าฯ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสาร (Documentary Research) การสนทนากลุ่ม (Focus Group) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In–depth interview) โดยคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive selection) ซึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มผู้เกี่ยวข้องการจัดการกำจัดสุนัขบ้าในจังหวัดสมุทรปราการจากหน่วยงานต่าง ๆ ในภาครัฐ ได้แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ประกอบด้วย 1) ตัวแทนของภาครัฐส่วนกลาง จำนวน 5 คน 2) ตัวแทนของผู้บริหาร จำนวน 5 คน และ 3) ประชาชนที่ได้รับผลกระทบ จำนวน 36 คน จำนวนทั้งหมด 46 คน ซึ่งทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เป็นบุคคลมีความรู้ ความเข้าใจ และมีประสบการณ์โดยตรงเกี่ยวกับการบริหารและการจัดการการกำจัดสุนัขบ้าในจังหวัดสมุทรปราการไม่ต่ำกว่า 5 ปี ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการกำจัดสุนัขบ้าในจังหวัดสมุทรปราการ คือ องค์กรภาครัฐส่วนกลางและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเกิดความสับสนในอำนาจหน้าที่และแนวทางการปฏิบัติ ทำให้เจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติไม่สามารถจัดการปัญหาสุนัขบ้าได้ ซึ่งส่งผลต่อความเชื่อมั่นของประชาชนในภาพรวม 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการกำจัดสุนัขบ้าฯ คือ การเสียชีวิตของประชาชนส่วนใหญ่เกิดจากสุนัขจรจัด หรือสุนัขที่มีเจ้าของแต่ไม่มีการกำกับดูแลได้ดีเท่าที่ควร และประชาชนในสังคมส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคพิษสุนัขบ้า โดยเข้าใจว่าโรคดังกล่าวมักจะเกิดขึ้นในฤดูร้อนและเกิดจากสุนัขเท่านั้น 3) แนวทางการปฏิบัติการจัดการของเจ้าหน้าที่ในการกำจัดสุนัขบ้าฯ คือ การเร่งให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นออกข้อบัญญัติ “การควบคุมการเลี้ยงและปล่อยสัตว์” การป้องกันอันตรายจากเชื้อโรคที่เกิดจากสัตว์ หรือการปล่อยสัตว์รบกวนผู้อื่นมีโทษปรับไม่เกิน 5,000 บาท การสร้างข้อตกลงร่วมกันระหว่างชุมชนและเจ้าหน้าที่ภาครัฐท้องถิ่นในการกำจัดโรคพิษสุนัขบ้าให้หมดไป