ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • สุชาติ หิรัญสุข มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช
  • กันตภณ หนูทองแก้ว มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมโศกราช
  • เดชชาติ ตรีทรัพย์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมโศกราช
  • พระณัฐพงษ์ ญาณเมธี (ไกรเทพ) มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมโศกราช
  • พระณัฐพงษ์ สิริสุวณฺโณ (จันทร์โร) มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช

คำสำคัญ:

ทัศนคติ, งานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย, องค์การบริหารส่วนตำบล

บทคัดย่อ

บทความมีวัตถุประสงค์ ดังนี้ เพื่อศึกษา เปรียบเทียบและรวบรวมข้อเสนอแนะของทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช การวิจัยครั้งนี้ ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 364 คน วิธีการสุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการสุ่มอย่างมีระบบ (Systematic random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ ได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคเท่ากับ 0.85 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

          ผลการวิจัยพบว่า 1) ทัศนคติของประชาชนที่มีต่องานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง ส่วนด้านเจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย มีค่าเฉลี่ยสูงสุด 2) ผลการเปรียบเทียบทัศนคติของประชาชนที่มีต่องานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราชของประชาชนที่มีเพศอายุระดับการศึกษาอาชีพและรายได้ต่อเดือน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3) ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับทัศนคติของประชาชนที่มีต่องานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ภาพรวมระดับมาก คือ เจ้าหน้าที่มีความกระตือรือร้นในการปฏิบัติงานและมีความรู้ มีทักษะ และความสามารถในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยมากกว่านี้ รองลงมาคือ ควรมีการจัดตั้งศูนย์ป้องกัน บรรเทาสาธารณภัยระดับตำบลและจัดทำแผนป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยและทบทวนแผนอยู่เสมอและส่งเสริมและสร้างความตระหนักให้กับประชาชนและเครือข่ายการมีส่วนร่วมในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย เป็นต้น

เอกสารอ้างอิง

งามศิลป์ แห่สถิต. (2558). การมีส่วนร่วมของอาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน (อปพร.) ในงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยตําบลศรีวิลัย อําเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขานโยบายสาธารณะ. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พระราชบัญญัติป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน (พ.ศ.2495 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ.2499). (2550). พระราชบัญญัติป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักมาตรการป้องกันสาธารณภัย.

วันเพ็ญ นพไธสง. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครป้องกันภัย ฝ่ายพลเรือน (อปพร.) ในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยในจังหวัดนครราชสีมา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2549). ระเบียบวิธีวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

อดิศร บํารุงญาติ. (2556). การมีส่วนร่วมของอาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน (อปพร.) ในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ศึกษากรณีของอําเภอเขาสมิง จังหวัดตราด. ใน การค้นค้าแบบอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

02/29/2020

รูปแบบการอ้างอิง

หิรัญสุข ส., หนูทองแก้ว ก. ., ตรีทรัพย์ เ. ., ญาณเมธี (ไกรเทพ) พ. ., & สิริสุวณฺโณ (จันทร์โร) พ. . (2020). ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยขององค์การบริหารส่วนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(2), 376–388. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/237863

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย