รูปแบบการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชน ในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • พระปลัดณัฐวุฒิ อานนฺโท มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระสุธีรัตนบัณฑิต . มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • โกนิฏฐ์ ศรีทอง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

รูปแบบ, การจัดการวัด, ศูนย์กลางการศึกษาของชุมชน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษากิจกรรมและรูปแบบการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชนในประเทศไทย 2) เพื่อศึกษากระบวนการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชนในประเทศไทย และ 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชนในประเทศไทย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตการณ์อย่างมีส่วนร่วมและการประชุมกลุ่มย่อย การวิจัยนี้เป็นการใช้วิธีการศึกษาเอกสาร และการศึกษาภาคสนามโดยใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เนื้อหา และนำเสนอผลวิเคราะห์โดยวิธีการพรรณนาวิเคราะห์ ผลการศึกษาวิจัยพบว่า 1) กิจกรรมและรูปแบบการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชนในประเทศไทย จากการศึกษาวิจัย พบว่า กิจกรรมและรูปแบบการจัดการวัดของแต่ละวัดมีการดำเนินการอย่างเป็นรูปธรรมและต่อเนื่อง ทำให้พระภิกษุสามเณรมองว่าการปกครอง การเผยแผ่ การสาธารณูปการ การศาสนศึกษา การศึกษาสงเคราะห์ และการสาธารณสงเคราะห์ มีส่วนสำคัญต่อกระบวนการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชน 2) กระบวนการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชนในประเทศไทย พบว่า มี 6 ด้าน คือ 1) ส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตของคนชุมชน 2) กิจกรรมการสร้างเสริมทักษะด้านปัญญา 3) บริการเทคโนโลยีสารสนเทศ 4) การเรียนรู้ศิลปวัฒนธรรมของชุมชน 5) พื้นที่ทางจิตใจและปัญญา  6) การพัฒนาเครือข่ายการศึกษาในชุมชน 3) รูปแบบการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชนในประเทศไทย ประกอบด้วย 1) เป็นศูนย์กลางด้านการส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตของคนชุมชน 2) เป็นศูนย์กลางกิจกรรมการสร้างเสริมทักษะด้านปัญญา 3) เป็นศูนย์กลางการบริการเทคโนโลยีสารสนเทศ 4) เป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ศิลปวัฒนธรรมของชุมชน  5) เป็นศูนย์กลางพื้นที่ทางจิตใจและปัญญา 6) เป็นศูนย์กลางการพัฒนาเครือข่ายการศึกษาในชุมชน

เอกสารอ้างอิง

ดารณี รักดี. (2540). การพัฒนารูปแบบการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่ออาชีพในชุมชนชนบทพึ่งตนเอง. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปาน กิมปี. (2540). การพัฒนาเครือข่ายการเรียนรู้การศึกษานอกโรงเรียน เพื่อการพึ่งตนเองของชุมชน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระครูไพศาลวัฒนคุณ. (2559). ประสิทธิผลการจัดการงานสาธารณสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดปทุมธานี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 58 - 73.

พระปลัดวรัญญู อคฺควชิโร. (2559). การพัฒนาการบริหารจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางชุมชนในยุคโลกาภิวัตน์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 38 - 54.

พระปลัดสมพงษ์ กวิวํโส. (2558). รูปแบบการบริหารจัดการวัดเพื่อเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ของชุมชน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาเรืองเดช ถาวรธมฺโม. (2554). การบริหารจัดการกิจการคณะสงฆ์ให้เป็นศูนย์การเรียนรู้ของชุมชนวัดไผ่ล้อม ตําบลจันทนิมิต อําเภอเมืองจันทบุรี จังหวัดจันทบุรี. ใน รายงานวิจัยหน่วยวิทยบริการคณะสังคมศาสตร์ วัดไผ่ล้อม (พระอารามหลวง). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสนธยา ชมพู. (2552). ยุทธศาสตร์การเผยแผ่ศาสนธรรมในยุคโลกาภิวัตน์ กรณีวัดพระธรรมกายและวัดหนองป่าพง. ใน ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานวัตกรรมการจัดการ. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์.

พระสมุทรวชิรโสภณ ธมฺมโสภโณ. (2559). การพัฒนาการส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมของคณะสงฆ์จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 95 - 113.

สุมน อมรวิวัฒน์. (2550). การศึกษา สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน เล่ม 2. กรุงเทพมหานคร: โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์.

อดุลย์ วังศรี. (2546). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับกระบวนการเรียนรู้ ของชุมชนที่ทาให้ชุมชนเข้มแข็ง : การวิจัยเชิงชาติพันธุ์วรรณาอภิมาณ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อาทร จันทวิมล. (2537). ประวัติของแผ่นดินไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อักษรไทย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/25/2020

รูปแบบการอ้างอิง

อานนฺโท พ., . พ., & ศรีทอง โ. . (2020). รูปแบบการจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาของชุมชน ในประเทศไทย. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 1–16. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/237876

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย