การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูของนิสิตโครงการเพชรในตม
คำสำคัญ:
จิตสำนึกความเป็นครู, รูปแบบกิจกรรม, การพัฒนารูปแบบบทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อถอดบทเรียนการเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูของนิสิตโครงการเพชรในตม 2) เพื่อพัฒนารูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูของนิสิตโครงการเพชรในตม 3) เพื่อจัดทำข้อเสนอแนะในการเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูของนิสิตโครงการเพชรในตม การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา ผู้วิจัยเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม การประเมินประสิทธิภาพและการสัมมนาทางวิชาการ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 53 คน ประกอบด้วย ผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้บริหาร อาจารย์ นิสิต คณะกรรมการ กอ.รมน.และบัณฑิตโครงการเพชรในตม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ แบบคำถาม แบบประเมินประสิทธิภาพและแบบบันทึกการสัมมนา การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ค่าเฉลี่ย ( ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัยสรุปได้ว่า การถอดบทเรียนการเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูของนิสิตโครงการเพชรในตมประกอบด้วยองค์ประกอบ 3 ประการ คือ 1) ปัจจัยนำเข้า (Input) 2) กระบวนการ (Process) และ 3) ผลผลิต (Output) และรูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูของนิสิตโครงการเพชรในตมประกอบด้วยกิจกรรมเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูใน 3 ด้าน คือ 1) กิจกรรมเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูต่อตนเอง 2) กิจกรรมเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูต่อนักเรียนและ 3) กิจกรรมเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นครูต่อสังคม แบ่งเป็น 5 กิจกรรมหลัก คือ 1) กิจกรรมศิษย์ได้ดี...เพราะมีครู 2) กิจกรรมบันทึก “จิตสำนึกความเป็นครู” 3) กิจกรรม“ดูละคร แล้วย้อนดูตัว” 4) กิจกรรมโลกของคุณครูและ 5) กิจกรรมคืนครูสู่สังคม และกิจกรรมย่อยในแต่ละชั้นปี การประเมินประสิทธิภาพของรูปแบบโดยภาพรวม อยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.52,S.D.= 0.49) และได้จัดทำข้อเสนอแนะต่อคณะศึกษาศาสตร์ กอ.รมน.และกระทรวงศึกษาธิการ
เอกสารอ้างอิง
เกียรติวรรณ อมาตยกุล. (2545). จากครูเป็นศูนย์กลางสู่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง : ฉลาด เก่ง ดี และมีความสุข. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ตำราและเอกสารทางวิชาการ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
งานบริการและสวัสดิการนักศึกษา. (2553). คู่มือควบคุมมาตรฐานหอพักนักศึกษา. ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
จริยาพร ทองดี. (2556). การวิเคราะห์กระบวนการและปัจจัยของการประเมินคุณภาพบัณฑิตสาขาครุศาสตร์: การวิจัยพหุกรณีศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชนิตา รักษ์พลเมือง. (2559). การศึกษาสภาพและปัญหาการผลิต การใช้ และการพัฒนาครูการศึกษาขั้นพื้นฐานที่สอดคล้องกับความต้องการในอนาคต. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
ชินวรณ์ บุณยเกียรติ. (2553). ข่าวการศึกษาวิทยาจารย์. วารสารวิทยาจารย์, 109(9), 2-9.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน:องค์ความรู้เพื่อการวัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2554). เพชรในตม : ครบรอบ25ปี โครงการเพชรในตม พ.ศ. 2529-2554. กรุงเทพมหานคร: ฝ่ายเครือข่ายการเรียนรู้ โครงการบริการวิชาการแก่ชุมชน.
ปัณพร ศรีปลั่ง. (2559). การพัฒนากิจกรรมเพื่อส่งเสริมจิตสาธารณะสาหรับนักศึกษาครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พงค์สิลป์ รัตนอุดม. (2560). รูปแบบการผลิตครูอาชีวศึกษาระบบพหุภาคีสำหรับสถาบันการศึกษา. วารสารวิชาการ อุตสาหกรรมการศึกษา, 11(1), 63-75.
ภควัต ศรียารัตน์. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบของจิตสำนึกความเป็นครูรุ่นใหม่. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและพัฒนาศักยภาพมนุษย์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มนตรี แย้มกสิกร. (2542). รายงานผลการวิจัยเรื่องรูปแบบของหอพักนักศึกษาสำหรับมหาวิทยาลัยในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดทบวงมหาวิทยาลัย.
โยธิน มานะบุญ. (2554). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมจิตสำนึกความรับผิดชอบต่อสังคมสำหรับผู้ประกอบการ : การศึกษาแบบพหุกรณี. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการศึกษานอกระบบโรงเรียน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชนีย์ เชาว์ดำรงค์. (2542). รูปแบบพัฒนาลักษณะความเป็นครูวิชาชีพของนิสิตนักศึกษาครุศาสตร์ศึกษาศาสตร์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาอุดมศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมพงษ์ สิงหะพล. (2542). ต้องสอนให้เกิดจิตสำนึกใหม่. วาราสารสีมาจารย์, 13(27), 15-16.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
Caffarella Rosemary S. (1994). Planning programs for adult learners : a practical guide for educators, trainers, and staff developers: San Francisco. Dalif: Jossey-Bass.
David J. Chalmers . (2004). The representational character of experience. Oxford: Oxford University Press.
Lee J. C. (1984). Self-concepts and values of Korean adolescents. Seoul: Korean Educational Development Institute.
