การตัดสินใจซื้อสินค้าอุปโภคผ่านสื่อเครือข่ายออนไลน์ ของผู้บริโภคในเขตเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น

ผู้แต่ง

  • ชงโค ดรลาดพันธุ์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
  • วิษณุ สุมิตสวรรค์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

คำสำคัญ:

สินค้าอุปโภค, สื่อเครือข่ายออนไลน์, ส่วนประสมการตลาดออนไลน์, การตลาดอิเล็กทรอนิกส์

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางในการยกระดับความพึงพอใจของผู้บริโภคในการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านสื่อเครือข่ายออนไลน์และส่วนประสมทางการตลาด (6P’s) ของผู้บริโภคในเขตเทศบาลจังหวัดขอนแก่น กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน ประกอบด้วยผู้บริโภคที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลนครขอนแก่น ซึ่งให้ความร่วมมือในการตอบแบบสอบถาม และการสัมภาษณ์ เครื่องมือทางสถิติได้ถูกนำมาประยุกต์ใช้เพื่อการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา (Descriptive Statistics) และการวิเคราะห์สถิติเชิงทดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการศึกษาพบว่า ระดับความพึงพอใจในการตัดสินใจซื้อสินค้าอุปโภคผ่านสื่อเครือข่ายออนไลน์ของผู้บริโภคของผู้บริโภคในเขตเทศบาลจังหวัดขอนแก่นมีความสัมพันธ์กับปัจจัยส่วนประสมการตลาดออนไลน์ (6P’s) ได้แก่ ผลิตภัณฑ์ ราคา           ช่องทางการจัดจำหน่าย ส่งเสริมการขาย การรักษาความเป็นส่วนตัว และการให้บริการส่วนบุคคล อย่างมีนัยสำคัญและผลจากการศึกษา พบว่า แนวทางในการยกระดับความพึงพอใจของผู้บริโภคในการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านสื่อเครือข่ายออนไลน์ ดังนี้ สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ องค์การมหาชน ควรปรับปรุงมาตรฐานส่วนประสมการตลาดออนไลน์ เพื่อให้ผู้ประกอบธุรกิจออนไลน์มีรูปแบบการขายที่ตรงกับความต้องการของลูกค้ายิ่งขึ้น เช่น ผลิตภัณฑ์ควรมีความหลากหลาย ราคาควรเปิดโอกาสให้ผู้บริโภคสามารถต่อรองราคาได้ การจัดจำหน่ายควรเพิ่มช่องทางในการเก็บเงินปลายทางให้มากขึ้น เป็นต้น สำหรับข้อเสนอแนะการนำผลวิจัยไปประยุกต์ใช้ครั้งต่อไป ควรมีการศึกษากลุ่มตัวอย่างที่มากขึ้น ได้แก่ ชุมชนที่ห่างไกลจากตัวเมือง โดยมุ่งศึกษารูปแบบการขายสินค้าอุปโภคและบริโภคออนไลน์ และควรมีการลงพื้นที่เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก ตัวแปรที่ควรศึกษาควรมีตัวแปรที่ครอบคลุมระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต รูปแบบการขายสินค้าออนไลน์

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555 – 2559). เรียกใช้เมื่อ 9 กรกฎาคม 2562 จาก https://moc.ocsc.go.th/sites/default/files/00_1_krathrwngethkhonolyiisaarsnethsaelakaarsuuesaar_59.pdf

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2555). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธรรมสาร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8 ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ปุลณัช เดชมานนท์. (2556). การตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านสื่อเครือข่ายสังคมออนไลน์ในเวลาจำกัด. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาเอกระบบสารสนเทศ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

มนัญชยา ปูไผ. (2558). การศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้า. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจ. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน). (2560). กฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศ. (พิมพ์ครั้งที่ 8 ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์.

. (2561). ข่าวประชาสัมพันธ์. เรียกใช้เมื่อ 9 กรกฎาคม 2562 จาก https:// www.etda.or.th/content/etda-เผย-อีคอมเมิร์ซ-ไทย-โตต่อเนื่อง-2561-3-2-ล้านล้านบาท.html

สำนักทะเบียนท้องถิ่น เทศบาลนครขอนแก่น. (2562). ข้อมูลประชากร. เรียกใช้เมื่อ 9 กรกฎาคม 2562 จาก http://www.kkmuni.go.th/2017/pages/3

เสาวนีย์ ศรีจันทร์นิล. (2560). ส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ่านทางอินเทอร์เน็ตของผู้บริโภค ในเขตจังหวัดนนทบุรี. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.

Hair, J. F. et al. (2010). Using Demographics to Predict Mathematics Achievement Development and Academic Ability and Job Income Expectations. Open Journal of Social Sciences, 4(7), 103-107.

Hawkins, D. I., & Mothersbaugh, D. L. (2010). Consumer behavior: Building marketing strategy. Boston: McGraw-Hill Irwin.

Mollen, A. & Wilson, H. (2010). Engagement, telepresence and interactivity in online consumer experience: Reconciling scholastic and managerial perspectives. Journal of business research, 63(9-10), 919-925.

Radulovich, L. P. et al. (2005). Sustainable competitive advantage of internet firms: A strategic framework and implications for global marketers. International Marketing Review, 22(6), 658-672.

Vinerean, S. et al. (2013). The effects of social media marketing on online consumer behavior. International Journal of Business and Management, 8(14), 66.

Zumitzavan, V. (2020). Learning preferences and brand management in the Thai housing estate industry. International Journal of Management and Enterprise Development, 19(1), 42-57.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/25/2020

รูปแบบการอ้างอิง

ดรลาดพันธุ์ ช., & สุมิตสวรรค์ ว. . (2020). การตัดสินใจซื้อสินค้าอุปโภคผ่านสื่อเครือข่ายออนไลน์ ของผู้บริโภคในเขตเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 118–131. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/240862

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย