การประยุกต์ใช้พุทธจริยศาสตร์เกี่ยวกับความเชื่อศาลพระภูมิเจ้าที่ ของชาวพุทธในสังคมไทย

บทคัดย่อ

               บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับความเชื่อศาลพระภูมิเจ้าที่ ของชาวพุทธในสังคมไทย 2) ศึกษาพุทธจริยศาสตร์ว่าด้วยความเชื่อและความประพฤติของชาวพุทธ 3) ประยุกต์ใช้พุทธจริยศาสตร์เกี่ยวกับความเชื่อศาลพระภูมิเจ้าที่ของชาวพุทธในสังคมไทย 4) สร้างองค์ความรู้ใหม่และรูปแบบของชาวพุทธในสังคมไทยที่พึงประพฤติปฏิบัติต่อความเชื่ออื่น ๆ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการวิจัยเชิงเอกสาร ภายใต้กระบวนการศึกษาเชิงวิเคราะห์ วิจักษ์ และวิธาน เพื่อนำไปสู่การสร้างองค์ความรู้ใหม่ทางปรัชญาและศาสนา ผลการวิจัยพบว่า ชาวพุทธในสังคมไทยมีความเชื่อในการนับถือศาลพระภูมิเจ้าที่เป็น       สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำบ้าน เป็นเทวารักษ์ผู้คอยรักษาคนในบ้านให้อยู่เย็นเป็นสุข มีความรุ่งเรือง แคล้วคลาดปลอดภัยจากภยันตราย พุทธจริยศาสตร์เป็นหลักการเกี่ยวกับแนวทางการกระทำความดีและความชั่วของมนุษย์แต่ละคน พุทธจริยศาสตร์นำมาประยุกต์ใช้เพื่อไม่ให้ประมาท  ให้ดูการประพฤติที่ดีงามของเทวดาจนส่งผลให้มีความสุขเกิดในสวรรค์ ชาวพุทธต้องเป็นผู้ดำรงตนด้วยการประกอบกรรมดี แล้วกรรมดีย่อมส่งผลให้เกิดในสังสารวัฏของภพภูมิที่ดี การบูชาต่อศาลพระภูมิเป็นวิถีที่จะนำไปสู่เป้าหมายเพื่อให้ชาวพุทธไทยมีความเชื่อมั่นในเรื่องกฎแห่งกรรมและนำไปสู่การหลุดพ้นจากความทุกข์ได้ องค์ความรู้ใหม่ด้วยการประยุกต์ใช้พุทธจริยศาสตร์เกี่ยวกับความเชื่อศาลพระภูมิเจ้าที่ของชาวพุทธในสังคมไทย คือ ฉัพภูมิเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต อันประกอบด้วย ภูมิรู้ ภูมิธรรม ภูมิฐาน ภูมิพัฒน์ ภูมิสังคม และภูมิศาสน์