การเสริมสร้างความสุขในบริบทของการปฏิบัติธรรม ตามแนวมหาสติปัฏฐานสูตร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดในการเสริมสร้างความสุข    2) เพื่อศึกษาการปฏิบัติธรรมตามแนวมหาสติปัฏฐานสูตร 3) เพื่อเสนอรูปแบบการเสริมสร้างความสุขในบริบทของ การปฏิบัติธรรมตามแนวสติปัฏฐานสูตร การวิจัยนี้เป็นการวิจัยคุณภาพจากเอกสาร และการวิจัยภาคสนาม ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก นำเสนอด้วยรูปแบบการพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดในการเสริมสร้างความสุข  สรุปได้ว่าความสุขเป็นสิ่งสำคัญที่มนุษย์ทั้งหลายต้องการ แนวทางประชาชาติยุคใหม่ระบุว่าความสุขเป็นเป้าหมายสำคัญสำหรับชีวิต แต่ข้อมูลจากความเป็นจริงในสังคม กลับตรงกันข้าม ปัจเจกบุคคลไม่มีความสุขเท่าที่ควร เพราะไม่เข้าใจในชีวิต มัวหลงงมงายอยู่กับความสุข    แบบบริโภคนิยม ถูกครอบงำโดยวัตถุทำให้เกิดปัญหาทางจิตใจ การหลีกเลี่ยงจากกิเลสที่เข้ามากระทบเป็นเรื่องที่แก้ได้ยากทำให้ละเลยทางด้านจิตใจ เป็นเหตุให้หวั่นไหวง่ายเพราะขาดภูมิคุ้มกัน 2) การปฏิบัติธรรมตามแนวมหาสติ ปัฏฐานสูตร จะเป็นการปลูกฝังโดยบริบทของการใช้สติสัมปชัญญะเป็นหลักนำทางของการปฏิบัติ ใน กาย เวทนา จิต ธรรม 3) รูปแบบการเสริมสร้างความสุขในบริบทของการปฏิบัติธรรมตามแนวสติปัฏฐานสูตร คือ การเสริมสร้างความสุขในจิตใจที่เป็นการสร้างวัฒนธรรมแห่งการเป็นคนดีมีสติเป็นหลักยึดเหนี่ยวจิตใจ จิตตั้งมั่น ปราศจาก โลภ โกรธ หลง เพื่อนำไปสู่ชีวิตที่มีความสุข องค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัย คือ รูปแบบ “เสริมสติ สร้างสรรค์ชีวิต สร้างสุข” สรุปลงใน C4 Model, Cultivate Center Consultant Create