แนวทางการบริหารจัดการทรัพย์ตามแนวพระพุทธศาสนา ของพุทธศาสนิกชน อำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

                บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องทรัพย์ในพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการบริหารจัดการทรัพย์ของพุทธศาสนิกชน อำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ 3) เพื่อเสนอแนวทางการบริหารจัดการทรัพย์ตามแนวพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชน อำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิจัยเอกสาร และลงพื้นที่ ทำการสัมภาษณ์ข้อมูลเชิงลึก และนำมาวิเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดเรื่องทรัพย์ในพระพุทธศาสนา คือ ทรัพย์ที่เป็นสสารวัตถุและคุณธรรมภายใน 1.1) ทรัพย์ภายนอก หมายถึงทรัพย์ที่เป็นวัตถุได้แก่สิ่งของที่สังคมกำหนดเป็นของมีค่า ได้แก่ เงิน ทอง รัตนะ ประเภทต่าง ๆ อาหารเครื่องนุ่งห่ม และ บ้าน เรือน ที่ดิน 1.2) ทรัพย์ภายใน หมายถึง คุณธรรมภายใน คนส่วนมากจะให้ความสำคัญเกี่ยวกับสิ่งของที่มีคุณค่า มองเห็นได้ สามารถจับต้องได้ ซึ่งมีทั้งคุณและโทษ แต่ถ้าใช้ในทางที่ถูกต้องก็มีคุณประโยชน์ 2) ปัญหาการบริหารจัดการทรัพย์ของพุทธศาสนิกชน อำเภอเวียงแหง ได้แก่ การได้รับผลกระทบต่าง ๆ คือ 2.1) ปัญหาการขาดความขยันหมั่นเพียรในการทำงาน  2.2) ปัญหาการไม่รู้จักรักษาการทรัพย์ 2.3) ปัญหาการคบคนพาล 2.4) การใช้จ่ายในทางที่เป็นโทษต่อการดำเนินชีวิต 2.5) ปัญหาการใช้จ่ายลงทุนพืชเศรษฐกิจ 3) แนวทางการบริหารจัดการทรัพย์ตามแนวพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชน อำเภอเวียงแหง ได้แก่ การนำหลักของทิฎฐธัมมิกัตถประโยชน์ 4 มาประยุกต์ใช้ และหลักอิทธิบาท 4 รวมถึงหลักโภควิภาค 4 ที่พุทธศาสนิกชนนำไปประยุกต์ใช้ ในการเก็บออมทรัพย์ การลงทุน ตามความเหมาะสม ได้รับความรู ความเข้าใจในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง และเกิดความมั่นคงในทรัพย์สิน และไม่ฝืดเคืองในการดำเนินชีวิตที่ดีเป็นประโยชน์ต่อตนเองและสังคม