ความสามารถทางการแข่งขันโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ของบริษัท ขนส่ง จำกัด
คำสำคัญ:
ความสามารถทางการแข่งขัน, เทคโนโลยีสารสนเทศ, บริษัท ขนส่ง จำกัดบทคัดย่อ
บทความฉบับนี้ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ เพื่อศึกษาความสามารถทางการแข่งขันโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของบริษัท ขนส่ง จำกัดโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกกับบุคลากรกรมการขนส่งทางบก บุคลากรระดับสูงด้าน IT ของบริษัท ขนส่ง จำกัดและกลุ่มผู้ประกอบการรถร่วม รวมจำนวน 22 คน รวมทั้งศึกษาองค์ประกอบความสามารถทางการแข่งขันโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของบริษัท ขนส่ง จำกัดโดยประเมินองค์ประกอบความสามารถทางการแข่งขันโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของบริษัท ขนส่ง จำกัดกับผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 10 คน และศึกษาปัญหา อุปสรรค และแนวทางการจัดการเพื่อพัฒนาความสามารถทางการแข่งขัน โดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกกับบุคลากรระดับสูงของ บริษัท ขนส่ง จำกัด จำนวน 10 คนโดยการเลือกแบบเจาะจง และใช้การวิเคราะห์เนื้อหา พบว่า 1) ความสามารถทางการแข่งขันโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของบริษัท ขนส่ง จำกัดประกอบด้วย 1.1) พัฒนาวัฒนธรรมองค์การเป็นองค์การดิจิทัล 1.2) กำหนดนโยบายและกลยุทธ์ที่สร้างความได้เปรียบในการแข่งขัน 1.3) เปลี่ยนโครงสร้างองค์การเป็นองค์การพลวัต 1.4) ประยุกต์ใช้ IT กับระบบงานในองค์การ 1.5) การลงทุนนำ IT มาใช้ 1.6) การพัฒนาบุคลากร 1.7) การพัฒนาภาวะผู้นำองค์การดิจิทัล 2) ความสามารถทางการแข่งขันโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของบริษัท ขนส่ง จำกัด ประกอบด้วย 7 องค์ประกอบหลักและ 27 องค์ประกอบย่อยและ 3) ปัญหา อุปสรรค และแนวทางการจัดการเพื่อการพัฒนา 3.1) ต้นสังกัดควรปรับนโยบายจากการควบคุมเป็นการสนับสนุน และให้อำนาจความเป็นอิสระในการบริหารจัดการ 3.2) พัฒนาเพิ่มพูนศักยภาพบุคลากรให้มีความรู้ความสามารถ ทักษะ ผ่านการฝึกอบรม การส่งบุคคลไปศึกษา ฝึกอบรมดูงาน การพัฒนาโดยกระบวนการปฏิบัติงาน การพัฒนาด้วยตนเอง การพัฒนาทีมงานหรือพัฒนาองค์การ และ 3.3) กำหนดกลยุทธ์ด้าน IT ให้เหมาะสม รวมทั้งการให้ความสำคัญในการนำกระบวนการจัดการ IT ไปใช้งานอย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2562). คู่มือพัฒนามูลค่าเพิ่ม: การขยายธุรกิจ บนแนวคิดการสร้างมูลค่า. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2562 จาก https://www.dbd.go.th /download/article /article_20161103115457.pdf link
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2559). แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร.
กรุงไทย. (2562). กลยุทธ์ปรับตัวองค์กรเข้าสู่ยุค 4.0. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2562 จาก https://sme.ktb.co.th/sme/productListAction.action?command=getDetail&cateMenu=KNOWLEDGE&cateId=42&itemId=165 link
เกสรา ศักดิ์มณีวงศา. (2561). การเตรียมความพร้อมให้กับองค์กรยุคดิจิตอล. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ดีลอยท์ ทู้ช โธมัทสุ.
โกศล จิตวิรัตน์. (2561). โมเดลการปรับตัวขององค์การธุรกิจที่ได้รับผลกระทบจากการทำลายล้างของเทคโนโลยีดิจิทัลในศตวรรษที่ 21. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.
จิดาภา ง่วนเฮงเส็ง. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาการได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจขนส่งสินค้าทางถนน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. ใน ดุษฎีนิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
ณัฐวุฒิ พงศ์สิริ. (2560). HR Champion ผู้นำในยุคดิจิทัล Economy. HR Society Magazine Thailand, 15(172),1-20.
ติน ปรัชญพฤทธิ์. (2553). ทฤษฏีรัฐประศาสนศาสตร์. ใน เอกสารประกอบการสอน. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ทิศนา แขมมณี. (2551). รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: แอคทีฟ พริ้นท์.
พงษ์ศักดิ์ ผกามาศ. (2553). ระบบไอซีทีและการจัดการยุคใหม่ ICT system and modern management. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: วิตตี้กรุ๊ป.
พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2558). ภาวะผู้นำ และวัฒนธรรมองค์การที่มีต่อผลสำเร็จในการพัฒนาองค์การสมัยใหม่: กรณีศึกษาสายงานปฏิบัติการนครหลวง บริษัท ไปรษณีย์ไทย จำกัด. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 2(2),1-12.
พัชสิรี ชมพูคำ. (2552). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: แมคกรอ-ฮิล.
วิรไท สันติประภพ. (2558). รัฐวิสาหกิจกับการแข่งขัน (อย่างเท่าเทียม). เรียกใช้เมื่อ 12 มกราคม 2562 จาก https://thaipublica.org/2015/01/veerathai-41/ link
วุฒิไกร ไชยปัญหา. (2560). การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการปรับปรุงเส้นทางการจัดส่งสินค้า สําหรับผู้ประกอบการธุรกิจโรงนํ้าแข็งในเขตอําเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. ใน รายงานการวิจัย. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ศูนย์บริการวิชาการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. (2561). โครงการวิจัยเรื่องการจัดทําแผนแม่บทการบริหารและการพัฒนาทรัพยากรบุคคลของกรมการขนส่งทางบกประจําปีงบประมาณ พ.ศ. 2562-2571 (ระยะที่ 1). ใน รายงานวิจัย. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สรศักดิ์ ขาวเหลือง. (2559). ปัจจัยความคล่องตัวกับความได้เปรียบทางการแข่งขันขององค์การธุรกิจก่อสร้าง. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาองค์การและการจัดการสมรรถนะของมนุษย์. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักข่าวอิศรา. (2562). เสียงสะท้อนผู้ใช้บริการกับสารพัดปัญหามาตรฐานรถโดยสารไทย. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2562 จาก https://www.isranews.org/thaireform-doc-politics /47988 -bus_47988.html link
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร.). (2562). การส่งเสริมนำความรู้และทักษะที่ได้จากการอบรมมาใช้ในการปฏิบัติงาน หมวด 5 การมุ่งเน้นทรัพยากรบุคคล. เรียกใช้เมื่อ 5 ตุลาคม 2562 จาก www.ops.moc.go.th › ewt_dl_link
สุชน ทิพย์ทิพากร. (2560). ความสามารถในการจัดการความสลับซับซ้อนของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุนันทา สมใจ. (2561). การบริหารสถานศึกษาด้วยภาวะผู้นำทางเทคโนโลยี. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุปราณี บุญชอบ. (2559). แนวทางในการปรับปรุงประสิทธิภาพของระบบการขนส่งด้วยรถบรรทุกหัวลากของบริษัทอ่าวอุดมสหกิจ จำกัด. เรียกใช้เมื่อ 20 เมษายน 2562 จาก http://www.ex-mba.buu.ac.th/ACADEMIC/Poster2015/poster100.pdf
สุพรรณี อึ้งปัญสัตวงศ์. (2554). รูปแบบประเมินการจัดการศึกษาของคณะวิทยาศาสตร์โดยใช้บาลานซ์สกอร์การ์ด. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น ฉบับสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1), 58-78.
สุรัตน์ ไชยชมภู. (2555). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อพัฒนาองค์การ. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 7(1).1-14.
หอการค้าไทย และสภาหอการค้าแห่งประเทศไทย. (2562). การแข่งขันทางธุรกิจ. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2562 จาก https://www.thaichamber.org/ link
อาคีรา ราชเวียง. (2560). อนาคตผู้ประกอบการในยุค 4.0. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
Daft R. L. (2008). New Era of Management. (2nd ed.). China: China Translation and Printing Services.
Peters, Thomas J. & Waterman, R. H. (2004). In Search of Excellence. (2nd ed.). London: Profile Book.
Porter, M. E. (1998). The Competitive Advantage of Nations. New York: Free. Press.
Robbins, S. P. & Coulter, M. (2008). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ แปลจากเรื่อง Management โดย วิรัช สงวนวงศ์วาน. (พิมพ์ครั้งที่ 8), กรุงเทพมหานคร: เพียร์สัน เอ็ดดูเคชั่นอินโดไชน่า.
Thompson, J. D. (2010). Organization in Action: Social Science Bases of Administrative Theory. (7th ed.). New York: McGraw - Hill.
