วัดกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง

บทคัดย่อ

                บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาศักยภาพของวัดกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง 2) วิเคราะห์ศักยภาพของวัดที่มีส่งผลต่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง 3) พัฒนารูปแบบวัดกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง การวิจัยนี้ ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยแบบผสม แบ่งออกเป็น 3 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาศักยภาพของวัดกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขงใช้การวิจัยเชิงเอกสาร และการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 10 รูป/คน ระยะที่ 2 วิเคราะห์ศักยภาพของวัดที่มีส่งผลต่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง โดยการสร้างแบบสอบถาม เก็บข้อมูลกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 382 คน จาก 5 จังหวัด ระยะที่ 3 พัฒนารูปแบบวัดกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง โดยใช้การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันโมเดล ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จการส่งเสริมการท่องเที่ยวของวัดบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง มี 3 ปัจจัย คือ ปัจจัยภายนอก ปัจจัยภายใน และปัจจัยส่งเสริม จำนวน 6 ด้าน 2) ศักยภาพการส่งเสริมการท่องเที่ยวของวัดบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง มีตัวบ่งชี้ 4 ด้าน คือ 2.1) ด้านการจัดสถานที่ 2.2) ด้านการจัดสภาพสิ่งแวดล้อม 2.3) ด้านคุณค่าทางวัฒนธรรมและวิถีชีวิตประชาชนในท้องถิ่น 2.4) ด้านคุณค่าทางประวัติศาสตร์ 3) รูปแบบการพัฒนาวัดกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวบนเส้นทางลุ่มน้ำโขง ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบหลัก 10 องค์ประกอบย่อย และ 75 ตัวชี้วัด โดยองค์ประกอบหลัก ประกอบด้วย 1) ตัวชี้วัดด้านความสำเร็จ 2) ตัวชี้วัดด้านการส่งเสริม ยืนยันโดยสมการและการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันโมเดล อยู่ในระดับดีเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้