การนำเสนออุดมการณ์พุทธศาสนาในลาวผ่านนิตยสารมหาชน

ผู้แต่ง

  • สุทธิลักษณ์ สวรรยาวิสุทธิ์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
  • ปฐม หงษ์สุวรรณ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

คำสำคัญ:

การนำเสนอ, อุดมการณ์พุทธศาสนา, นิตยสารมหาชน

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำเสนออุดมการณ์พุทธศาสนาในลาวผ่านนิตยสารมหาชนตามกรอบแนวคิดวาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ จากการวิเคราะห์เนื้อหาในนิตยสารมหาชน จำนวน 24 ฉบับ ตั้งแต่เดือนมกราคม 2558 ถึงเดือนธันวาคม 2559 ผลการศึกษาพบว่า บทบาทในการนำเสนออุดมการณ์พุทธศาสนาในลาวผ่านนิตยสารมหาชน ด้านที่พบมากที่สุด คือ 1) ด้านหลักธรรมคำสอน จำนวน 13 เล่ม คิดเป็นร้อยละ 54.16 ได้แก่ การทำความดี การเวียนว่ายตายเกิด การสร้างบุญสร้างกุศล และความสุขกับความทุกข์ โดยนำเสนอผ่านธรรมะประยุกต์ การใช้สื่อเป็นช่องทางบอกบุญ และตอกย้ำ ผลิตซ้ำอุดมการณ์พุทธศาสนาทำให้บทบาทพุทธศาสนาในสังคมลาวสมัยใหม่ยังคงมองทุกอย่างในสภาพที่เป็นจริง รองลงมาคือ 2) ด้านพุทธประเพณี จำนวน 7 เล่ม คิดเป็นร้อยละ 29.16 ได้แก่ การทำบุญตามประเพณี การรักษาศีล การสร้างจิตสำนึกในวันสำคัญทางศาสนา และการปฏิบัติตนตามฮีตสิบสองของชาวลาวนั้นยังคงถูกนำเสนอในทิศทางบวก สามารถสะท้อนภาพพุทธศาสนาในสังคมลาวได้หลายมุมมอง และพบน้อยที่สุดคือ 3) ด้านประพฤติและปฏิบัติตน จำนวน 4 เล่ม คิดเป็นร้อยละ 16.68 ได้แก่ การคิดดี การยกระดับเพื่อพัฒนาจิตใจ และการทำความดี โดยนำเสนอผ่านระบบค่านิยมในสังคมลาวที่ส่งผลกระทบต่อคนวิถีการดำเนินชีวิตในสังคมปัจจุบัน สื่อมวลชนจึงจำเป็นต้องพยายามสื่อให้เห็นถึงอุดมการณ์และค่านิยมที่ส่งผ่านนิตยสารลาวสมัยใหม่ให้เป็นช่องทางหนึ่งในการนำเสนอข้อมูลและค่านิยมดังกล่าวนั้นย่อมส่งผลดีต่อคนในสังคมและนำไปสู่วัฒนธรรมที่ดีงามที่สืบทอดต่อกันมาดังเดิม

เอกสารอ้างอิง

กรมชนเผ่าศูนย์กลางแนวลาวสร้างชาติ. (2558). เอกลักษณ์ของชนเผ่าลาว. นครหลวงเวียงจันทร์: กรมชนเผ่า ศูนย์กลางแนวลาวสร้างชาติ.

กาญจนา แก้วเทพ. (2540). โลกของสื่อลำดับที่ 1. กรุงเทพมหานคร: คณะนิเทศศาสตร์.

กิติรัตน์ สีหบัณฑ์. (2550). การรื้อฟื้นวัฒนธรรมชาติในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสารประวัติศาสตร์, 33(1), 21-35.

ณัฐพร พานโพธ์ทอง. (2556). วาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ตามแนวภาษาศาสตร์: แนวคิดและการนำมาศึกษาวาทกรรมในภาษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). ใน โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระธรรมโกศาจารย์. (2547). ธรรมะกับชีวิตประจำวัน. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.

พูมี วงวิจิด. (1995). คุณสมบัติใหม่และสินทำปะติวัด. (อัดสำเนา). เวียงจันทร์: โรงพิมพ์แห่งลัด.

เพ็ญนภา คล้ายสิงโต. (2553). อุดมการณ์ทางเพศสภาพในพาดหัวข่าวอาชญากรรมในหนังสือพิมพ์ไทย: การวิเคราะห์วาทกรรมเชิงวิพากษ์. ใน วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาภาษาไทย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

หอมหวล บัวระภา. (2555). การพัฒนาบุคลิกภาพตามพุทธปรัชญา. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 13(3), 134 - 143.

อรทัย พนาราม. (2545). สื่อมวลชนกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนา. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์พัฒนาการ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Fairclough N. (1995). Media Discourse. London: Arnold.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/25/2020

รูปแบบการอ้างอิง

สวรรยาวิสุทธิ์ ส. . ., & หงษ์สุวรรณ ป. (2020). การนำเสนออุดมการณ์พุทธศาสนาในลาวผ่านนิตยสารมหาชน. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 168–183. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/241331

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย