การประยุกต์ใช้อรรถปริวรรตของพุทธทาสภิกขุในแนวทางการเสริมสร้างพหุนิยมทางศาสนาในสังคมไทยปัจจุบันเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

ผู้แต่ง

  • พระครูปริยัติกิจจาภิรม (กระจาย รวิวณฺโณ) มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น
  • ฟื้น ดอกบัว มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น
  • สวัสดิ์ อโณทัย มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น

คำสำคัญ:

อรรถปริวรรต, พุทธทาสภิกขุ, การเสริมสร้างพหุนิยมทางศาสนา

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับอรรถปริวรรตศาสตร์ที่จะนำไปสู่พหุนิยมทางศาสนาในสังคมปัจจุบัน 2) ศึกษาการอรรถปริวรรต   หลักคำสอนของพุทธทาสภิกขุ 3) วิเคราะห์และประเมินคุณค่าการประยุกต์ใช้อรรถปริวรรต       หลักคำสอนของพุทธทาสภิกขุในการเสริมสร้างพหุนิยมทางศาสนาในสังคมไทยปัจจุบัน          4) สร้างองค์ความรู้ใหม่และและรูปแบบการเสริมสร้างพหุวัฒนธรรมทางศาสนา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เน้นการศึกษาเอกสาร นำเสนอผลการวิจัยแบบพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า อรรถปริวรรตศาสตร์ที่จะนำไปสู่พหุนิยมทางศาสนาในสังคมปัจจุบัน เป็นแนวคิดที่เชื่อว่าในโลกนี้มีหลายศาสนา มีหลักคำสอนและรูปแบบวิธีปฏิบัติที่แตกต่างกัน ทุกคนต้องศึกษาหลักคำสอนในศาสนาที่ตนนับถือและศาสนาอื่น เพื่อให้เกิดความรู้ที่ถูกต้อง การอรรถปริวรรตหลักคำสอนของพุทธทาสภิกขุ เป็นการอรรถปริวรรตเพื่อสร้างความเข้าใจระหว่างศาสนา เพื่อให้ทุกคนเข้าถึงหัวใจแห่งศาสนาของตน ต้องการให้ทุกคนถอนตัวออกมาจากวัตถุนิยมผ่านการอรรถปริวรรตด้วยทฤษฎีภาษาคน ภาษาธรรม คุณค่าการประยุกต์ใช้อรรถปริวรรตหลักคำสอนของพุทธทาสภิกขุในการเสริมสร้างพหุนิยมทางศาสนาในสังคมไทยปัจจุบัน เกิดคุณค่าในด้านการเสริมสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ การเสริมสร้างสังคมสันติสุข การเสริมสร้างสังคมสมานฉันท์ และการเสริมสร้างสังคมแห่งการตื่นรู้ องค์ความรู้ใหม่และและรูปแบบการเสริมสร้างพหุวัฒนธรรมทางศาสนา เกิดองค์ความรู้ใหม่ คือ โมเดลการเสริมสร้างพหุวัฒนธรรมทางศาสนา4K1Pคือ รู้ตนเอง รู้ผู้อื่น รู้ร่วมกัน รู้วิธีการ และสังคมสันติสุข

เอกสารอ้างอิง

นภาเดช กาญจนะ. (2539). พหุนิยมทางศาสนาของจอห์นฮิก กับปัญหาเกี่ยวกับความเป็นจริง. ใน วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาปรัชญา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรุตม์ บุญศรีตัน. (2550). รูปแบบการตีความคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาดิเรก เทพนม. (2554). การศึกษาจุดยืนแบบพหุนิยมทางศาสนาของพุทธทาสภิกขุ. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศาสนาเปรียบเทียบ. มหาวิทยาลัย มหิดล.

พุทธทาสภิกขุ. (2519). ธรรมบรรยาย ระดับมหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: หจก.การพิมพ์พระนคร.

__________ (2526). อะไร คืออะไร. กรุงเทพมหานคร: ธรรมทานมูลนิธิ.

__________ (2528). ใจความแห่งคริสตธรรมเท่าที่ชาวพุทธควรทราบ หนังสือชุดธรรมโฆษ หมวดที่ 5. กรุงเทพมหานคร: ธรรมทานมูลนิธิ.

สงวน หล้าโพนทัน และคณะ. (2556). การตีความหลักคำสอนของพุทธทาสภิกขุตามหลักอรรถปริวรรตศาสตร์ของพอลริเคอร์กับพระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์.

หิมพรรณ รักแต่งาม. (2550). การศึกษาวิเคราะห์การตีความหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาของ ติช นัท ฮันห์. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

เอนกชัย เรืองรัตนากร. (2558). บทบาทของอุดมการณ์ “พุทธศาสนา - ชาตินิยมสุดโต่ง” กับความขัดแย้งระหว่างชาวพุทธยะไข่กับชาวมุสลิมโรฮิงญา. วารสารสังคมศาสตร์, 11(2), 73 - 98.

Dr.Know. (2557). ครูเสด : ในนามแห่งกางเขนศักดิ์สิทธิ์ สงครามศาสนาเลือดที่ไม่มีวันจบ. กรุงเทพมหานคร: ยิปซี.

Hick J. (1985). Problems of Religion Pluralism. Hong Kong: Macmilan.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/25/2020

รูปแบบการอ้างอิง

(กระจาย รวิวณฺโณ) พ. ., ดอกบัว ฟ. ., & อโณทัย ส. (2020). การประยุกต์ใช้อรรถปริวรรตของพุทธทาสภิกขุในแนวทางการเสริมสร้างพหุนิยมทางศาสนาในสังคมไทยปัจจุบันเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 68–77. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/241832

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย