ภาวะหนี้นอกระบบ: กรณีศึกษาหนี้นอกระบบของประชาชน ในอำเภอพระยืนและอำเภอมัญจาคีรี จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

                 บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหาสาเหตุและมูลเหตุในการตัดสินใจในการเป็นหนี้นอกระบบ 2) ศึกษาผลกระทบของหนี้นอกระบบและ 3) เสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาหนี้นอกระบบ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ที่เป็นหนี้นอกระบบจำนวน 20 คน จากการศึกษาพบว่า ผู้ที่เป็นหนี้ส่วนใหญ่เป็นทั้งหนี้ในระบบและหนี้นอกระบบ ประกอบอาชีพเกษตรกร ไม่มีเงินออมไว้สำหรับการใช้จ่ายกรณีฉุกเฉิน ประกอบกับอุปนิสัยส่วนบุคคลที่ยึดติดค่านิยม วัตถุนิยม และเทคโนโลยีที่ทันสมัย เมื่อค่าใช้จ่ายที่จำเป็นเกิดขึ้นทำให้ครอบครัวที่ไม่สามารถเข้าถึงสถาบันการเงินและแหล่งเงินกู้ในระบบได้จึงต้องอาศัยแหล่งเงินกู้นอกระบบ ทำให้เกิดความไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินจากการทวงหนี้ของเจ้าหนี้นอกระบบ หากจะแก้ไขปัญหาหนี้นอกระบบควรเริ่มที่ตัวบุคคลและครัวเรือน ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้จ่ายให้เหมาะสม ลดการใช้สิ่งของฟุ่มเฟือย และใช้ชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ภาครัฐควรมีนโยบายสาธารณะที่ขจัดวงจรแห่งการเป็นหนี้นอกระบบ รวมทั้งกระทรวงการคลังและสถาบันการเงินมาให้ความรู้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับหลักเกณฑ์การกู้ยืมในระบบอย่างชัดเจนเพื่อให้ประชาชนหรือลูกหนี้กู้ยืมเงินอย่างปลอดภัย เสมอภาคและเป็นธรรมมากยิ่งขึ้นหน่วยงานภาครัฐมาให้ความรู้ด้านกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับหนี้นอกระบบกับภาคประชาชนในระดับชุมชน ท้องถิ่น เพื่อให้ประชาชนทั่วไปมีความรู้ความเข้าใจในข้อกฎหมาย เพื่อป้องกันมิให้ประชาชนถูกหลอกยึดทรัพย์และถูกเอารัดเอาเปรียบจากเจ้าหนี้นอกระบบ ประชาชนในชุมชนรู้สึกปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน