การสร้างเครือข่ายและศูนย์กลางบริการข้อมูล ธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย

ผู้แต่ง

  • ภีราวิชญ์ ชัยมาลา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา เชียงราย
  • สิริสาสน์ พันธ์มณี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา เชียงราย

คำสำคัญ:

การสร้างเครือข่าย, ธุรกิจท่องเที่ยว, ศูนย์กลางบริการข้อมูล, เชียงราย

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐานและการบริหารจัดการธุรกิจการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลนครเชียงราย จังหวัดเชียงราย 2) เพื่อสร้างเครือข่ายธุรกิจการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลนครเชียงราย จังหวัดเชียงราย และ 3) เพื่อหาแนวทางการเป็นศูนย์กลางบริการธุรกิจการท่องเที่ยวของจังหวัดเชียงราย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสำรวจภาคสนามใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและการสังเกตแบบมีส่วนร่วม และการสนทนากลุ่มย่อย จากสถานประกอบการที่ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลนครเชียงราย ทั้งสิ้น 63 แห่ง ผลการวิจัยพบว่า เครือข่ายธุรกิจการท่องเที่ยว 1) สถานประกอบการในเขตเทศบาลนครเชียงราย แบ่งเป็น 3 ประเภทใหญ่ คือ ประเภทธุรกิจนำเที่ยว 11 แห่ง ประเภทโรงแรมที่พัก 22 แห่ง และประเภทร้านอาหาร/คาเฟ่ 30 แห่ง การบริหารจัดการสถานประกอบการ  ส่วนใหญ่เป็นธุรกิจของครอบครัวมีการแข่งขันทางธุรกิจตามความรู้ความสามารถของผู้บริหารสถานประกอบการ ขาดกลยุทธ์การตลาด 2) ผู้ประกอบการส่วนใหญ่ยินดีเข้าร่วมจัดตั้งเครือข่ายธุรกิจการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลนครเชียงราย เพื่อเป็นศูนย์กลางบริการ แลกเปลี่ยนเรียนรู้แนวคิดในการบริหารสถานประกอบการ การรักษามาตรฐานสุขาภิบาลอาหาร การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ การสร้างโปรโมชั่นเพื่อกระตุ้นยอดลูกค้า และสิทธิพิเศษในการเข้าร่วมอบรมจากเทศบาลนครเชียงราย เสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาช่วงนอกฤดูท่องเที่ยว 3) ได้เครือข่ายธุรกิจการท่องเที่ยว และศูนย์กลางบริการธุรกิจการท่องเที่ยวของจังหวัดเชียงราย โดยคัดเลือกตัวแทนสถานประกอบการเป็นแกนนำในการขับเคลื่อนและเป็นสื่อกลางในการประสานงาน วางแผน ร่วมกับศูนย์บริการการท่องเที่ยว เทศบาลนครเชียงราย การจัดประชุมที่ให้สิทธิประโยชน์แก่กลุ่มสมาชิกเครือข่ายการขยายสมาชิกภายในเครือข่าย จัดหาสถานที่จุดวางสินค้าและประชาสัมพันธ์ข้อมูลข่าวสารให้กับนักท่องเที่ยวที่สนใจ

เอกสารอ้างอิง

ทัศนีย์ นาคเสนีย และคณะ. (2560). การสร้างเครือข่ายทางการท่องเที่ยวเพื่อหาแนวทางในการพัฒนาศักยภาพการจัดการธุรกิจ ด้านการท่องเที่ยวของกลุ่มจังหวัดลุ่มน้ำแม่กลอง. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏจอมบึง.

เทศบาลนครเชียงราย. (2561). ข้อมูลทั่วไปเทศบาลนครเชียงราย. เรียกใช้เมื่อ 31 พฤษภาคม 2561 จาก http://www.chiangraicity.go.th/content.php?category_id=1

ประเสริฐ ธิลาว. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงพุทธสู่ความเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของมหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งคณะสงฆ์ไทย. วารสาร มจร. สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(2), 42-54.

ศิริลักษณ์ โรจนกิจอำนวย. (2555). องค์ประกอบคุณภาพความสัมพันธ์ของเครือข่ายสังคม. วารสารบริหารธุรกิจ, 35(133), 9-18.

สำนักงานการท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย. (2561). สถิติจำนวนและรายได้ของนักท่องเที่ยวปี 2559. เรียกใช้เมื่อ 31 พฤษภาคม 2561 จาก https://chiangrai.mots.go.th/more_graph.php

สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว. (2550). คู่มือแนวทางการดำเนินงานเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์. (2554). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

องค์การบริหารส่วนจังหวัดเชียงราย. (2561). ข้อมูลยุทธศาสตร์และแนวทางการพัฒนา. เรียกใช้เมื่อ 31 พฤษภาคม 2561 จาก http://www.chiangraipao.go.th/

เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. วารสารการวัดผลการศึกษา, 17(1), 17-29.

Timur, S. (2012). Analyzing urban tourism stakeholder relationship: A network perspective. Retrieved November 21, 2563, from https://www.researchgate.net/publication/255611239_Analyzing_Urban_Tourism_Stakeholder_Relationships_A_Network_Perspective

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

07/21/2020

รูปแบบการอ้างอิง

ชัยมาลา ภ. . . ., & พันธ์มณี ส. . (2020). การสร้างเครือข่ายและศูนย์กลางบริการข้อมูล ธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(7), 169–182. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/243117

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย