ปัจจัยด้านบทบาทในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณธรรมของผู้เรียน ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2
คำสำคัญ:
ปัจจัยด้านบทบาทในการบริหาร, ผู้บริหารสถานศึกษา, คุณธรรมของผู้เรียนบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับบทบาทในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2 2) ศึกษาระดับคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษา 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษากับคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษา และ 4) สร้างสมการพยากรณ์ที่เกิดจากปัจจัยด้านบทบาทในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษา เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2 จำนวน 397 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่าง แบบแบ่งชั้นตามขนาดของสถานศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า บทบาทในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษาโดยรวมอยู่ในระดับมาก ส่วนระดับคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษาโดยรวมและรายด้านทุกด้านอยู่ในระดับมากเช่นเดียวกัน จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าบทบาทในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษามีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงกับคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษา แตกต่าง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ซึ่งมีค่าเท่ากับ 0.89 โดยมีตัวแปรด้านการจัดกระบวนการเรียนรู้ ด้านการสร้างและการพัฒนาหลักสูตร ด้านการประเมินผลการเรียนรู้ ด้านสื่อการเรียนการสอนและแหล่งเรียนรู้ และด้านการสร้างความร่วมมือกับชุมชน ที่ร่วมกันทำนายคุณธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษาได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01 สามารถอธิบายการผันแปรของระดับคุณธรรมผู้เรียนได้ร้อยละ 84
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2543). การปฏิรูปการเรียนรู้ของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). 8 คุณธรรมพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
กรุณา ภู่มะลิ. (2557). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็กในภาคตะวันออก. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการเพื่อการพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 10). นนทบุรี: ไทยเนรมิต.
บุญพริษฐ์ เหลืองอุ่มพล. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษากับการพัฒนาคุณธรรมผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116 ตอนที่ 74 ก หน้า 7 (19 สิงหาคม 2542).
สถานพินิจคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดเพชรบุรี. (2561). รายงานประจำปี. เพชรบุรี: กลุ่มงานคดี.
สมเกียรติ แถวไธสง. (2560). การศึกษาคุณธรรม จริยธรรม ตามคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ของนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. ชัยภูมิ: ศึกษาธิการจังหวัดชัยภูมิ.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). กรอบทิศทางการพัฒนาการศึกษา ในช่วงแผนพัฒนา เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2550-2554). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2. (2562). แผนปฏิบัติการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2. เพชรบุรี: กลุ่มนโยบายและแผน.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อุไรวรรณ เดชาสิทธิ์. (2560). บทบาทผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมนักเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: harper collins publishing.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
