แนวทางการจัดสวัสดิการสังคมขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ

ผู้แต่ง

  • สิทธิพันธ์ พูนเอียด มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี
  • ศลทร คงหวาน มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี

คำสำคัญ:

ผู้สูงอายุ, สวัสดิการสังคม, องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

          ประเทศไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์ อันเป็นผลมา จากการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างของประชากร ทำให้จำนวนผู้สูงอายุมีการเพิ่มขึ้นทุกปี การเตรียมความพร้อมในการรองรับสังคมผู้สูงอายุจึงมีความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเตรียมความพร้อมการดำเนินงานด้านสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุถือเป็นส่วนสำคัญที่ทุกองค์กรจะต้องตระหนักถึงความสำคัญดังกล่าว บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์ในการ ศึกษาเกี่ยวกับการดำเนินงานในการจัดสวัสดิการสังคมที่เกี่ยวข้องผู้สูงอายุซึ่งดำเนินการโดยองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อทราบปัญหาและเสนอแนวทางที่เหมาะสมในการตอบสนองต่อการเตรียมความพร้อมในการรับมือกับสังคมผู้สูงอายุในท้องถิ่น การดำเนินงาน ด้านสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุโดยองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตทางกายและจิตใจของผู้สูงอายุเป็นสำคัญ อนึ่งสวัสดิการสังคม ด้านนันทนาการและด้านสาธารณสุขเป็นรูปแบบที่องค์การปกครองส่วนท้องถิ่นดำเนินการให้ผู้สูงอายุมากที่สุด อย่างไรก็ตามปัญหาเกี่ยวกับการขาดแคลนงบประมาณ การขาดฐานข้อมูลผู้สูงอายุที่เชื่อมโยงกับองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ปัญหาด้านระเบียบในการดำเนินงานและปัญหาขาดการบูรณาการของหน่วยงานที่เกี่ยวกับผู้สูงอายุยังคงเป็นอุปสรรคในการขับเคลื่อนการจัดสวัสดิการสังคมดังกล่าว ดังนั้นแนวทางสำหรับการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่นควรมีการกำหนดแนวทางในการบริหารจัดการงบประมาณแยกไว้เป็นการเฉพาะสำหรับการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ การจัดทำฐานข้อมูลผู้สูงอายุที่องค์การปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถเข้าถึงข้อมูลได้ และการกำหนดแนวทางความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชนในการดำเนินงานเกี่ยวกับผู้สูงอายุ จะทำให้การดำเนินงาน ด้านสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุโดยองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถช่วยเหลือและพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีแก่ผู้สูงอายุได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2558). นโยบายรัฐบาลด้านผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2563 จาก https://bit.ly/3pZII7A

กฤษณ์ ภูรีพงศ์ และคณะ. (2558). แนวทางการพัฒนาการจัดการสวัสดิการของผู้สูงอายุในภาคเหนือตอนล่าง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(2),1-17.

คณะกรรมการยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2563). แผนพัฒนาจังหวัดสุราษฎร์ธานีระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 - 2579). เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก https://bit.ly/3s70PcD

ฐากูร จิตตานุรักษ์. (2559). การกำกับดูแลและความเป็นอิสระองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นไทย. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก https://bit.ly/339LT2o

ทนงศักดิ์ ทวีทอง. (5 กุมภาพันธ์ 2563). นโยบายและสวัสดิการสังคมเกี่ยวกับผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (สิทธิพันธ์ พูนเอียด และ ศลทร คงหวาน, ผู้สัมภาษณ์)

ธนยศ สุมาลย์โรจน์ และฮานานมูฮิบบะตุดดีน นอจิ สุขไสว. (2558). ผู้สูงอายุในโลกแห่งการทำงาน:มุมมองเชิงทฤษฎีทางกายจิตสังคม. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 7(1), 242-254.

ธีระกิจ หวังมุทิตากุ. (6 กุมภาพันธ์ 2563). นโยบายและสวัสดิการสังคมเกี่ยวกับผู้สูงอายุของเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. (สิทธิพันธ์ พูนเอียด และศลทร คงหวาน, ผู้สัมภาษณ์)

ปราโมทย์ ประสาทกุล. (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. นครปฐม: พริ้นเทอรี่.

พระครูวิรัติธรรมโชติ และคณะ. (2562). โรงเรียนผู้สูงอายุ: การจัดการระบบสุขภาวะและสวัสดิการผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุในภาคใต้. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(3), 1339-1362.

พิมพร ทองเมือง และยุทธนา สุดเจริญ. (2560). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุ. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ระเบียบ เทียมมณี และคณะ. (2554). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการสนับสนุนการมารับการรักษาต่อเนื่องในผู้สูงอายุโรคเรื้อรัง. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 17(3), 520-532.

วรเจตน์ ภาคีรัตน์. (2554). กฎหมายปกครอง ภาคทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมม์ นิติราษฎร์.

วิทมา ธรรมเจริญ. (2555). อิทธิพลของปัจจัยภายนอกและปัจจัยภายในที่มีต่อความสุขของผู้สูงอายุ. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสถิตประยุกต์ (สถิติประยุกต์). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สุดารัตน์ สุดสมบูรณ์. (2557). สวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 7(1), 73-82.

สุนี ไชยรส และลัดดาวัลย์ ตันติวิทยาพิทักษ์. (2557). ปฏิรูปกฎหมายสิทธิและสวัสดิการผู้สูงอายุ:ร่าง พ.ร.บ. คุ้มครอง ส่งเสริม และพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการปฏิรูปกฎหมาย.

อนุวัตร์ รจิตานนท์. (11 กุมภาพันธ์ 2563). นโยบายและสวัสดิการสังคมเกี่ยวกับผู้สูงอายุของเทศบาลเมืองท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (สิทธิพันธ์ พูนเอียด และศลทร คงหวาน, ผู้สัมภาษณ์)

อำนวย บุญรัตนไมตรี. (2558). แนวคิดการจัดทำบริการสาธารณะของรัฐและองค์กรปกครองท้องถิ่น. วารสารการเมืองการปกครอ, 6(1), 25-37.

อิงฟ้า สิงห์น้อย และรัฐชาติ ทัศนัย. (2561). นโยบายสาธารณะ:การบริหารและการจัดการภาครัฐ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(ฉบับพิเศษ),610-623.

เอกบุญ วงศ์สวัสดิ์กุล. (2563). ภารกิจและการดำเนินภารกิจของฝ่ายปกครอง. เรียกใช้เมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2563 จาก https://bit.ly/379iG9k

Ambrosino, R. et al. (2015). Social Work and Social Welfare An Introduction. Massachusetts: Cengage Learning.

Sowers, K. M. et al. (2008). Comprehensive Handbook of Social Work and Social Welfare. New Jersey: Wiley.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

05/02/2021

รูปแบบการอ้างอิง

พูนเอียด ส. ., & คงหวาน ศ. (2021). แนวทางการจัดสวัสดิการสังคมขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(5), 18–30. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/244188

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ