การวิเคราะห์ต้นทุนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ของวิสาหกิจชุมชน กลุ่มผลิตภัณฑ์ทอผ้า จังหวัดชัยนาท

ผู้แต่ง

  • จิรวรรณ ปลั่งพงษ์พันธ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

คำสำคัญ:

การวิเคราะห์ต้นทุน, การพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่, กลุ่มทอผ้า, วิสาหกิจชุมชน, ต้นทุนฐานกิจกรรม

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ และวิเคราะห์ต้นทุนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ ของวิสาหกิจชุมชน กลุ่มผลิตภัณฑ์ทอผ้า จังหวัดชัยนาท เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ แบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน ขั้นตอนแรกสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงเพื่อสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มวิสาหกิจชุมชน กลุ่มทอผ้า จำนวน 6 รายจากกลุ่มทอผ้า 18 กลุ่มซึ่งมีจำนวนสมาชิก 247 คน และกลุ่มผู้บริโภคที่เป็นผู้หญิงที่ชื่นชอบผลิตภัณฑ์จากผ้าทอมือ จำนวน 12 คน ข้อมูลจากทั้งสองกลุ่มนำมาวิเคราะห์เพื่อสร้างเป็นต้นแบบผลิตภัณฑ์ใหม่และวิพากษ์โดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 5 คน ขั้นตอนที่สองนำแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ให้ผู้เชี่ยวชาญใช้ฝึกอบรมให้กับสมาชิกกลุ่มผลิตภัณฑ์ทอผ้าผู้ที่มีความสามารถในการเย็บผ้าและสมัครใจเข้ารับการอบรม จำนวน 10 คน และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วงจรเดมมิ่ง ต้นทุนการผลิต และต้นทุนฐานกิจกรรม ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่มี 6 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1) การค้นหาผลิตภัณฑ์ใหม่ 2) การสำรวจความต้องการของลูกค้าต่อผลิตภัณฑ์ใหม่ 3) การร่างต้นแบบของผลิตภัณฑ์ใหม่ 4) การตรวจสอบต้นแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ 5) การเตรียมการผลิตผลิตภัณฑ์ใหม่ และ 6) การผลิตผลิตภัณฑ์ใหม่ สำหรับผลการวิเคราะห์ต้นทุนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ได้เป็น สมการต้นทุนผลิตภัณฑ์ต่อหน่วยในรูปแบบของต้นทุนการผลิต คือ วัตถุดิบทางตรง ค่าแรงงานทางตรง และค่าใช้จ่ายการผลิต ต้นทุนของกระบวนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่เป็นต้นทุนของค่าใช้จ่ายการผลิตโดยกำหนดเป็น 3 กิจกรรมคือ 1) การพัฒนาต้นแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ 2) การเตรียมผลิตผลิตภัณฑ์ใหม่ และ 3) การผลิตผลิตภัณฑ์ใหม่ แสดงให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายการผลิตเป็นค่าใช้จ่ายหลักในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่และเป็นแหล่งในการลดต้นทุนของผลิตภัณฑ์ใหม่

เอกสารอ้างอิง

จรัสพิมพ์ วังเย็น และคณะ. (2556). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากผ้าขาวม้าโดยใช้แนวคิดภูมิปัญญาท้องถิ่นกับแนวคิดการออกแบบแฟชั่นเพื่อพัฒนาอาชีพและผลิตภัณฑ์ชุมชน อำเภอวานรนิวาส จังหวัดสกลนคร. ใน รายงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี่ราชมงคลพระนคร.

ฐิติพันธ์ จันทร์หอม. (2559). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าทอภูมิปัญญาของชาวไทยทรงดำในภูมิภาคตะวันตกของประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(1), 181-192.

บุษบา หินเธาว์. (2557). การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อหาแนวทางอนุรักษ์ฟื้นฟูภูมิปัญญา9 ผ้าทอลาวครั่ง. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 27(3), 133-144.

วนิดา โปแก้ว และคณะ. (2549). พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นและแหล่งเรียนรู้ใกล้เคียง: กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์ผ้าทอไทครั่งบ้านเนินขาม ในพื้นที่กิ่งอำเภอบ้านเนินขาม จังหวัดชัยนาท. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.

วรรณา เรืองปราชญ์. (2556). การสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นการทอผ้าพื้นเมืองชาวลาวเวียงด้วยเทคโนโลยี 9 สารสนเทศ. วารสารจันทรเกษมสาร, 19(37), 11-20.

ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์. (2547). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากวัฒนธรรมผ้าทอพื้นบ้านสู่ระบบอุตสาหกรรมสินค้าชุมชน: ศึกษากรณีกลุ่มแม่บ้านเพิ่มพูนทรัพย์ ตำบลนาเชือก อำเภอนาเชือก จังหวัดมหาสารคาม. ใน รายงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงวัฒนธรรม.

สิริพร รอดเกลี้ยง และนงลักษณ์ ก้งเซ่ง. (2559). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าทอเกาะยอโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชน: กรณีศึกษาชุมชนบ้านท่าไทร ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง สงขลาจังหวัดสงขลา. สารอาศรมวัฒนธรรมวลัยลักษณ์, 16(2), 95-111.

Asibey, M. O. et al. (2017). The impact of cultural values on the development of the cultural industry: Case of the Kente textile industry in Adanwomase of the Kwabre East District, Ghanan. Journal of Human Values, 23(3), 200-217.

Chwastyk, P. & Kolosowski, M. (2014). Estimating the cost of the new product in Development Process. Proredia Engineering, 69(1), 351-360.

Cokins, G. (2002). Integrating target costing and ABC. Journal of Cost Management, 16(4),13-22.

Cooper & Kaplan. (1991). Activity based systems: measuring the costs of resource usage. Boston: Harvard Business School.

Drury, C. (2018). Management and cost accounting. Hampshire: Cengage Learning.

Horngren, C. T. et al. (2015). Cost Accounting a Managerial Emphasis. Harlow: Person Education.

Jagusiak-Kocik, M. (2017). PDCA cycle as a part of continuous improvement in the production company-a case study. Production Engineering Archives, 14(14), 19-22.

Khatoon, R. et al. (2014). Study of Traditional handloom weaving by the Kom tribe of 9 Manipur. Indian journal of traditional knowledge, 13(3), 596-599.

Kumar, N., & Mahto, D. G. (2013). Current trends of application of activity based costing (ABC): a review. Global Journal of Management and Business Research, 13(3), 11-24.

Mishra & Mohapatra. (2019). Welfare of rural handloom community through knowledge management – a review. Pramana Research Journal, 9(4), 45-52.

Özbayrak, M. et al. (2004). Activity-based cost estimation in a push/pull push/pull advanced manufacturing system. International Journal of Production Economics, 87(1), 49-65.

Stratton et al. (2009). Activity-based costing: is it still relevant? Management Accounting Quarterly, 10(3), 31-40.

Temesgen et al. (2018). The art of hand weaving textiles and crafting on socio-cultural 999999values in Ethiopian. International Journal of Advanced Multidisciplinary Research, 5(12), 59-67.

Tornberg et al. (2002). Activity-based costing and process modeling for cost-conscious product design: a case s tudy in a manufacturing company. International Journal of Production Economics, 79(1), 75-82.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

11/15/2020

รูปแบบการอ้างอิง

ปลั่งพงษ์พันธ์ จ. (2020). การวิเคราะห์ต้นทุนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ของวิสาหกิจชุมชน กลุ่มผลิตภัณฑ์ทอผ้า จังหวัดชัยนาท. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(11), 73–89. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/244705

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย