ผลของรูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุขสู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G ที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยตามแนวคิดของบลูม ในรายวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา

ผู้แต่ง

  • วัลลภา วาสนาสมปอง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ดุษฎี อินทรประเสริฐ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • กมลมาลย์ วิรัฐเศรษฐสิน มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

รูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุขสู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G, พฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยตามแนวคิดของบลูม, ความสุขในการเรียน, รายวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) นำเสนอรูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุข  สู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G 2) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุข  สู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G ที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยของบลูมและความสุขในการเรียน กลุ่มทดลอง คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ศึกษาในกลุ่มทดลองกลุ่มเดียวจำนวน 31 คน วัดผลก่อนและหลังการทดลอง        (One - Group Pretest - Posttest) เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบประเมินความสุขในการเรียนและแบบทดสอบวัดพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยตามแนวคิดของบลูม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาในการอธิบายข้อมูลและสถิติเชิงอนุมานวิเคราะห์ข้อมูลด้วย Paired Sample t - test ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุขสู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G พัฒนาจากการบูรณาการระหว่างการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (Cooperative Learning) การเรียนรู้แบบเกม (Game Based Learning) และเทคนิคผังกราฟิก (Graphic Organizer) มี 3 ขั้นตอน คือ ขั้นสร้างกลุ่ม ขั้นกิจกรรม และขั้นประเมินตนเอง ผลของการใช้รูปแบบการเรียนรู้นี้ส่งผลให้ผู้เรียนมีความสุขในการเรียน ด้านความสนใจใฝ่เรียนรู้ ด้านความพึงพอใจในการเรียน และด้านการเห็นคุณค่าในตนเอง และมีพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยของบลูม สูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05 ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุขสู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G ช่วยให้ผู้เรียนเกิดความสุขในการเรียนและมีพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยของบลูมเพิ่มขึ้น จึงสามารถนำรูปแบบการเรียนรู้นี้ไปใช้ในการเรียนรู้รายวิชาอื่นๆ เพื่อเพิ่มความสุขและประสิทธิผลในการเรียนรู้ได้

เอกสารอ้างอิง

กมล โพธิเย็น. (2559). การจัดการเรียนรู้เพื่อนำความสุขสู่ผู้เรียน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 13(2),121-131.

ทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนพล บรรดาศักดิ์ และคณะ. (2560). ความสุขในการเรียนรู้ของนักศึกษาพยาบาล. วารสารสันติศึกษา. มจร ปริทรรศน์, 5(1), 357-368.

บังอร ฉางทรัพย์. (2552). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชากายวิภาคศาสตร์ของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ที่เรียนโดยวิธีการสอนแบบปกติและวิธีการสอนแบบประยุกต์ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการร่วมกับวิธีแผนที่ความคิด. วารสารวารสารมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติวิชาการ, 12(24), 13-32.

ปัทมา ทองสม. (2553). การพัฒนาดัชนีชี้วัดความสุขในการเรียนของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสังกัดกระทรวงสาธารณสุข. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรพรรณ ศรีโสภา. (2558). การเรียนรู้อย่างมีความสุขและปัจจัยที่เกี่ยวข้องของนิสิตพยาบาล. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 27(2), 16-29.

วัฒนา สุนทรชัย. (2552). วัดความพึงพอใจอย่างไรจึงจะตอบ สกอ. ได้. กรุงเทพมหานคร: สำนักประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

สํานักมาตรฐานและคุณภาพอุดมศึกษา. (2557). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา ฉบับปีการศึกษา 2557. กรุงเทพมหานคร: สํานักมาตรฐานและคุณภาพอุดมศึกษา.

สุชีรา วิบูลย์สุข. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักศึกษาแพทย์ระดับชั้นปรีคลินิก. วารสารเวชบันทึกศิริราช, 8(2), 70-76.

อรสิริ ชื่นทรวง และคณะ. (2558). รายงานการวิจัย ผลของการนำ active learning มาใช้ในการเรียนการสอน รายวิชากายวิภาคศาสตร์ของนิสิตสัตวแพทย์. ใน ภาควิชากายวิภาคศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Bloom, B.J. et al. (1956). Taxonomy of Educational Objectives Handbook I Cognitive Domain. New York: David McKay.

Diana J. Oakes. (2018). Using the Jigsaw Method to Teach Abdominal Anatomy. Anatomical Sciences Education, 12(3), 101-112.

Emeka Anyanwu. (2014). Anatomy Adventure: A Board Game for Enhancing Understanding of Anatomy. Anatomical Sciences Education, 7(2), 56-72.

Leyla Ayverdi and Canan Nakiboglu. (2014). Usage of Graphic Organizers in Science and Tecnology Lessons. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116(1), 4269-4278.

Maria Entezari and Mohammad Javdan. (2016). Active Learning and Flipped Classroom Hand in Hand Approach to Improve Students Learning in Human Anatomy and Physiology. International Journal of Higher Education, 5(4), 222-231.

Polit, D.F. & Beck, C.T. (2018). Nursing research: Generating and assign evidence for nursing practice. Philadelphia: Lippincott.

Robert V. Hill & Zeinab Nassrallah. (2018). A Game-Based Approach to Teaching and Learning Anatomy of the Liver and Portal Venous System. mededportal the journal of teaching and learning resources, 12(1), 356-373.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

12/20/2020

รูปแบบการอ้างอิง

วาสนาสมปอง ว. ., อินทรประเสริฐ ด., & วิรัฐเศรษฐสิน ก. (2020). ผลของรูปแบบการเรียนรู้แบบนำความสุขสู่ผู้เรียนด้วยเทคนิค C2G ที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยตามแนวคิดของบลูม ในรายวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(12), 44–62. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/244846

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย