รูปแบบการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอนของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดอุดรธานี
คำสำคัญ:
รูปแบบการใช้สื่อเทคโนโลยี, การใช้สื่อเทคโนโลยี, ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและความคาดหวังการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอน และเพื่อพัฒนารูปแบบการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอนของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดอุดรธานี วิจัย 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบันและความคาดหวังใช้สื่อเทคโนโลยีการเรียนการสอนที่มีอยู่ในบริบทนั้น และความต้องการจำเป็นของการพัฒนาสื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอนของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดอุดรธานี วิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมาย 15 คน เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ วิจัยเชิงปริมาณ ประชากร 250 คน เครื่องมือวิจัย คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพื้นฐาน ระยะที่ 2 พัฒนารูปแบบการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอนของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดอุดรธานี วิจัยเชิงคุณภาพ ร่างรูปแบบการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอน กลุ่มเป้าหมาย 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึก ประเด็นการประชุม และวิจัยเชิงปริมาณ ประเมินความเป็นไปได้และความเหมาะสม กลุ่มเป้าหมาย 30 คน เครื่องมือการวิจัย คือ แบบการประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพื้นฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันและความคาดหวังการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอน ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เรียงตามลำดับความสำคัญ 5 ลำดับ ได้แก่ 1.1) เทคโนโลยีสื่อสิ่งพิมพ์ 1.2) เทคโนโลยีโสตทัศนูปกรณ์ 1.3) เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ 1.4) เทคโนโลยีบูรณาการ และ 1.5) สื่อการเรียนการสอนอิเล็กทรอนิกส์ 2) การพัฒนารูปแบบการใช้สื่อเทคโนโลยีในการเรียนการสอนของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มีทั้งหมด 5 ด้าน 26 กิจกรรม และมีความเป็นไปได้และความเหมาะสมทุกด้าน
เอกสารอ้างอิง
จันทวรรณ ปิยะวัฒน์. (2555). ปัญหาเทคโนโลยีทางการศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก http://www.gotoknow.org/posts/510530.
จินดามาศ โกศลชื่นวิจิตร. (2551). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนโดยบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อปลูกฝังพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชนิตร ภู่กาญจน์. (2556). เรื่องตัวจริงเสียงจริงของการศึกษาไทย. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก http://www.kroothaiban.com/news-id4134.html.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. (2555). การส่งเสริมและพัฒนานวัตกรรมเครือข่ายการเรียนรู้ของครูและบุคลากรทางการศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก http://www.bkw.ac.th/onet/2555.
ณัฐ คำมูล. (2552). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของโรงเรียนขนาดเล็กในเขตอำเภอปง จังหวัดพะเยา. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก https://data. bopp-obec.info/web/index_kru_detail.php?id=140711&Area_
CODE=5602&School_ID=1056320121.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
เบญจวรรณ พรหมจันทร์. (2556). การสร้างสื่อเทคโนโลยีผสานความจริง (AR) ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมกันที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง ดอกไม้ เมืองหลวง และอาหารประจำชาติอาเซียนของนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ 1. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
พันทิพย์ ภูติยา. (2550). สภาพปัญหาและแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาของบุคลากรในโรงเรียนสังกัดสํานักการศึกษาเทศบาลเมืองสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
พิสิฐ เมธาภัทร. (2562). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการสร้างสื่อการสอนประเภทเกมสำหรับแผนการจัดการเรียนรู้วิชาชีพ. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก http://www. journal.kmutnb.ac.th
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2545). พื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
วรางคณา โตโพธิ์ไทย. (2556). การให้ความรู้โดยการใช้ชุดฝึกอบรมเรื่องการวิจัยสื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อการเรียนการสอน. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก http:// www.stou.ac.th/eknowledge/.
สุวัฒน์ ธรรมสุนทร. (2555). การวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดจากการใช้นวัตกรรม. เรียกใช้เมื่อ 23 กันยายน 2562 จาก http://teacher80std.blogspot.com/2012/07/124.html.
