การพัฒนางานวิชาการในโรงเรียนวัดสระแก้วพิทยาคมเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน: การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม
คำสำคัญ:
การพัฒนางานวิชาการ, ยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการพัฒนางานวิชาการในโรงเรียนวัดสระแก้วพิทยาคมเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 2) ศึกษาผลการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงงานวิชาการในโรงเรียนวัดสระแก้วพิทยาคมเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียน โดยใช้การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมสองวงรอบ ผู้ร่วมวิจัยคือผู้บริหาร บุคลากรครูและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียของโรงเรียนวัดสระแก้วพิทยาคม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง แบบสังเกตแบบมีส่วนร่วม แบบบันทึก ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพการพัฒนางานวิชาการในโรงเรียนวัดสระแก้วพิทยาคมเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยพิจารณาจากค่าความต้องการจำเป็นและค่า PNIModified = 0.30 ขึ้นไป 3 ด้าน คือ ด้านการนิเทศการศึกษา (PNIModified = 0.32) ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ (PNIModified = 0.31) และด้านการพัฒนาสื่อและใช้เทคโนโลยี (PNIModified = 0.30) ตามลำดับ 2) ผลการพัฒนางานวิชาการในโรงเรียนวัดสระแก้วพิทยาคมเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน พบว่า ในวงรอบที่ 1 ส่วนใหญ่บรรลุผลตามเป้าหมายทุกตัวบ่งชี้ ยกเว้นตัวบ่งชี้ร้อยละของครูที่มีการวิเคราะห์เทคนิคและวิธีการนิเทศที่จำเป็นและสอดคล้องกับความต้องการของบุคลากรระหว่าง และหลังการเรียนการสอน ตัวบ่งชี้ระดับคุณภาพ ในการดำเนินการนิเทศและการประเมินที่สอดคล้องกับจุดประสงค์ เป้าหมาย เนื้อหาและกิจกรรม และตัวบ่งชี้ระดับคุณภาพในการดำเนินการนิเทศแบบกัลยาณมิตร การมีส่วนร่วม การทำงานเป็นทีม และการร่วมรับผลประโยชน์จากการนิเทศ จึงได้กำหนดกิจกรรมเสริมสร้างชุ,ชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพในวงรอบที่ 2 พบว่า บรรลุผลตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ ทุกตัวบ่งชี้
เอกสารอ้างอิง
กันตพัฒน์ มณฑา. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาของโรงเรียน สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยสยาม.
พระมหาธีรเพชร ธีรเวที. (2558). การสังเคราะห์รูปแบบการบริหารงานวิชาการโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ. วารสารวิชาการคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, 10(1), 19-32.
ภัทราพร เกษสังข์. (2559). การวิจัยปฏิบัติการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษากรณีทัศนะต่อการศึกษาศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ทิพยวิสุทธิ์.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2558). การจัดการเรียนรู้ของครูยุคใหม่เพื่อพัฒนาทักษะของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
Bradbury - Squires, D. J. et al. (2015). Roller-massager application to the quadriceps and knee-joint range of motion and neuromuscular efficiency during a lunge. Journal of Athletic Training, 50(2), 133-140.
Cooper, N. & Forrest, K. (2009). Essential guide to educational supervision in postgraduate medical education. Oxford: Wiley-Blackwell.
Creswell, J. W. (2008). Educational research: Planning conducting and evaluating quantitative and qualitative research. (3rd ed.). New Jersey: Merrill Prentice Hall.
Kemmis, S. & McTaggart, R. (2010). Participatory action research: Communicative action and the public sphere. Retrieved August 23, 2019, from https://psycnet.apa.org/record/2005-07735-023
Kemmis, S. et al. (2014). The action research planner: Doing critical participatory action research. New York: Springer.
McTaggart, R. (2010). Participatory action research or change and development. Townsville, Australia: James Cook University.
UNESCO. (2000). Education for all: Status and trends 2000 assessing learning chievement Retrieve. Retrieved August 23 , 2019, from https://unesdoc. unesco.org/ark:/48223/pf0000119823
