ปัจจัยเชิงเหตุและผลของการจัดการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ในประเทศไทย

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยเชิงเหตุและผลของการจัดการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย 2) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย และ 3) พัฒนาปัจจัยเชิงเหตุผลและผลการจัดการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย ใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน ได้แก่ เชิงปริมาณใช้แบบสอบถามการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บริษัทที่ประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ทั้งหมดจำนวน 280 บริษัท ใช้เทคนิค LISREL วิเคราะห์ด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าต่ำสุดและสูงสุด ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าเบ้ ความโด่ง โดยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์มีโครงสร้างใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลหลักเป็นผู้ทรงคุณวุฒิด้านวิชาการที่เชี่ยวชาญทางด้านการตลาด แบ่งเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ 1) ผู้ประกอบการ 2) ผู้เชี่ยวชาญด้านวิชาการ และ 3) บุคลากรดีเด่นของธุรกิจ ทั้งหมดจำนวน 5 คน ใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและสรุปเป็นภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยเชิงเหตุและผลของการจัดการธุรกิจ ได้แก่ พฤติกรรมสร้างสรรค์นวัตกรรมการมุ่งเน้นตลาด เทคโนโลยีสารสนเทศ การจัดการอสังหาริมทรัพย์ และการดำเนินงานของธุรกิจ 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการอสังหาริมทรัพย์ ลำดับมากที่สุด คือ เทคโนโลยีสารสนเทศ (Information Technology) มีอิทธิพลต่อการจัดการอสังหาริมทรัพย์ (Property Management) โดยเป็นอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.42 มีอิทธิพลทางตรงเท่ากับ 0.42 ไม่มีอิทธิพลทางอ้อม รองลงมาคือ การมุ่งเน้นตลาด (Market Orientation) มีอิทธิพลต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ (Business Performance) เป็นอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.40 มีอิทธิพลทางตรงเท่ากับ 0.37 มีอิทธิพลทางอ้อมเท่ากับ 0.03 และ 3) พัฒนาปัจจัยเชิงเหตุผลและผลการจัดการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ คือ รูปแบบความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ได้แก่ ค่าไคว์ - สแควร์ มีค่าเท่ากับ 62.61 องศาอิสระเท่ากับ 78 มีค่าความน่าจะเป็น (p) เท่ากับ 0.89796