ภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์

ผู้แต่ง

  • ชูศักดิ์ คำล้น มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

คำสำคัญ:

ภาคีเครือข่าย, กลไกการทุจริต, การเลือกตั้งท้องถิ่น, จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

                บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาด้านภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์ ระหว่างปี พ.ศ. 2540 - 2560 2) ศึกษาปัจจัยภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์ และ 3) หาแนวทางภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์  เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การระดมสมอง และการโพกัสกรุ๊ป ส่วนผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบ่งเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 จำนวน 10 คนประกอบด้วย ประธานกรรมการศูนย์ส่งเสริมพัฒนาประชาธิปไตย, ผู้บริหารสถานศึกษา, ประธานกลุ่มสตรี, ผู้แทนเครือข่ายพลเมือง, ดีเจประชาธิปไตยชุมชน, กลุ่มที่ 2 จำนวน 10 คน ประกอบด้วย เจ้าหน้าที่และผู้ประสานหน่วยงานภาคีเครือข่ายกรรมการศูนย์ส่งเสริมพัฒนาประชาธิปไตย, นักวิชาการด้านประชาธิปไตย, กลุ่มที่ 3 จำนวน 3 กลุ่ม กลุ่มละ 10 คน ได้แก่ เจ้าหน้าที่และประชาชนขององค์การท้องถิ่นรวมพลังประกาศเจตนารมณ์เดินหน้าเครือข่ายตำบลต้นแบบเพื่อจัดการตนเอง รวม 9 ท้องถิ่น ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาการซื้อสิทธิขายเสียงทั้งนักการเมืองและประชาชน กฎหมายไม่มีความเด็ดขาด การแบ่งพรรคพวก การเรียกรับผลประโยชน์ และนักการเมืองหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง 2) ปัจจัยภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่น ได้แก่ ปัจจัยการตรวจสอบอำนาจรัฐในระดับท้องถิ่น ปัจจัยการถอดถอนผู้บริหารท้องถิ่น ปัจจัยการเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์ ปัจจัยการเสนอการออกกฎหมายท้องถิ่น และปัจจัยการออกเสียงประชามติ และ 3) หาแนวทางภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่น ภาคีเครือข่ายภาคประชาชนเข้าใจ รู้จักท้องถิ่นการปกครองตนเอง ทั้งทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม หัวใจของการปกครองระบอบประชาธิปไตย โดยที่ภาคีเครือข่ายภาคประชาชนมีส่วนร่วมกำหนด

เอกสารอ้างอิง

โกวิทย์ พวงงาม. (2559). สภาพปัญหาและสาเหตุการทุจริตคอร์รัปชันในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.). เรียกใช้เมื่อ 15 กรกฎาคม 2563 จาก http://www.anticorruption. in.th/2016/th/detail/643/

ณัชชานุช พิชิตธนารัตน์. (2561). การทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบุรี. วารสารสหวิทยาการวิจัย ฉบับบัณฑิตศึกษา, 7(1), 72-81.

ทัตดนัย คุ้มครอง. (2559). การศึกษาเปรียบเทียบการทุจริตเลือกตั้งขององค์การบริหารส่วนตำบล. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการเมืองและยุทธศาสตร์การพัฒนา. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ผู้ให้ข้อมูลสำคัญกลุ่มที่ 1. (26 มิถุนายน 2563). สภาพปัญหาด้านภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. (ชูศักดิ์ คำล้น, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ให้ข้อมูลสำคัญกลุ่มที่ 2. (7 กรกฎาคม 2563). ปัจจัยภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. (ชูศักดิ์ คำล้น, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ให้ข้อมูลสำคัญกลุ่มที่ 3. (9 กรกฎาคม 2563). แนวทางภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกัน การทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. (ชูศักดิ์ คำล้น, ผู้สัมภาษณ์)

สมัย สายอ่อนตา. (2562). แนวโน้มที่อดีตข้าราชการจะได้รับการเลือกตั้งเป็นผู้บริหารท้องถิ่น. วารสารการศึกษาและวิจัยเชิงพุทธ, 5(2), 222-238.

สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. (2562). ความรู้เกี่ยวกับการปกครองส่วนท้องถิ่นและวัฒนธรรมทางการเมือง, เอกสารเผยแพร่สาระน่ารู้เกี่ยวกับการเลือกตั้งท้องถิ่น ชุดที่ 2. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มิติใหม่.

สำนักงานเลขาธิการสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร. (2554). พัฒนาประชาธิปไตย พัฒนาการเมืองไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

เอกพร รักความสุข. (2559). การวิจัยเชิงคุณภาพ : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา.

Mariya Polner and Robert Ireland. (2010). Overview of Literature on Corruption. World Customs Organization. Retrieved March 10, 2020, from www. wcoomd.org

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

12/20/2020

รูปแบบการอ้างอิง

คำล้น ช. (2020). ภาคีเครือข่ายกับกลไกการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(12), 388–402. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/245974

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย