ปัจจัยที่มีผลต่อภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น กรณีศึกษา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
คำสำคัญ:
ปัจจัย, ภาวะซึมเศร้า, วัยรุ่นบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับของภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น และ 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น กรณีศึกษา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ เป็นวิจัยแบบผสมผสานวิธี มีวิธีดำเนินการวิจัย คือ รวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการสำรวจ โดยใช้แบบสอบถาม และเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก กลุ่มตัวอย่าง เชิงปริมาณทั้งหมด จำนวน 400 คน เชิงคุณภาพ จำนวนทั้งหมด 12 คน และ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ วิธีการถดถอยเชิงเส้นแบบพหุ ผลการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่า 1) ภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น ระดับภาวะซึมเศร้าเฉลี่ยเท่ากับ 17.98 คะแนน เมื่อวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นแบบพหุ พบว่า ระดับความทุกข์ ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง สัมพันธภาพในครอบครัว และความผูกพันใกล้ชิดกับเพื่อน สามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของภาวะซึมเศร้าในได้ ร้อยละ 37.10 และ 2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น คือ ปัจจัยสัมพันธภาพในครอบครัว เป็นปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าได้ดีที่สุด นักศึกษาที่มีความสัมพันธภาพในครอบครัวสูง มีความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองและความผูกพันใกล้ชิดกับเพื่อนมาก จะมีภาวะซึมเศร้าต่ำ ผลการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า สัมพันธ์ภาพในครอบครัวเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เกิดภาวะซึมเศร้ามากที่สุด เนื่องจากผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่มาจากครอบครัวเปราะบาง ไม่ได้อาศัยอยู่กับบิดาและมารดา เมื่อมีปัญหาไม่สามารถพูดคุยปรึกษากับใคร ซึ่งจะมีอาการคล้ายกัน คือ มีอารมณ์ชั่ววูบ อารมณ์ดิ่ง คิดว่า อยากฆ่าตัวตาย รู้สึกว่าตนเองไม่มีคุณค่า บางรายที่มีอาการหนักถึงขั้นพยายามฆ่าตัวตาย ปัจจัยที่มีความสำคัญรองลงมาคือ เพื่อน เนื่องจากนักศึกษาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อนในมหาวิทยาลัย และต้องการความยอมรับจากกลุ่มเพื่อน และส่วนปัจจัยอื่น ๆ ไม่มีผลต่อภาวะซึมเศร้า
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. (2551). รายงานการศึกษาขององค์กรอนามัยโลก. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์.
จุฑารัตน์ สถิรปัญญา. (2552). สุขภาพจิต. สงขลา: นำศิลป์โฆษณา.
ฉันทนา แรงสิงห์. (2554). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา จังหวัดเชียงราย. วารสารสภาการพยาบาล, 26(2),42-56.
ฐิตวี แก้วพรสวรรค์ และเบญจพร ตันตสูติ. (2555). ความชุกของภาวะซึมเศร้าและปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ในเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในกรุงเทพมหานคร. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 57(4), 395-402.
ณิชาภัทร รุจิรดาพร. (2551). ภาวะซึมเศร้าของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนสังกัด สำนักงานคณะกรรมการ การศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขภาพจิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นวลจิรา จันระลักษณะ และคณะ. (2558). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 29(2), 129-143.
ผ่องพรรณ ภะโว. (2561). บูรณาการการปรึกษาพหุทฤษฎีโดยใช้ทฤษฎีปัญญานิยมร่วมกับทฤษฎี ประสบการณ์นิยมมนุษยนิยมต่อภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า. ใน ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พิเชษฐ์ อุดมรัตน์ และคณะ. (2550). การศึกษาปัจจัยเสี่ยงโรคซึมเศร้าของคนไทย ปี 2549 เอกสารประกอบการประชุมวิชาการ กรมสุขภาพจิตนานาชาติ ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2553). ภาวะซึมเศร้า (Depression). กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
__________. (2555). วิทยาสุขภาพจิตของคนไทยปี 2560. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
สุกัญญา รักษ์ขจีกุล. (2556). ภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย ในนิสิตมหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 58(4), 359-370.
สุนันท์ เสียงเสนาะ และคณะ. (2560). อิทธิพลของปัจจัยด้านสัมพันธภาพระหว่างบุคคล ต่อภาวะซึมเศร้าของวัยรุ่นตอนปลาย. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีกรุงเทพ, 33(3), 59-69.
อภิญญา วงค์ใหม่. (2560). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าและแนวทางการป้องกันภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลแม่วาง อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุข. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อิงอร แก้วแหวน. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะซึมเศร้าของวัยรุ่นในอำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช. มหาวิทยาลัยบูรพา.
อุมาพร ตรังคสมบัติ และคณะ. (2540). การใช้CES-D ในการคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 42(1), 2 - 13.




