เรื่องเล่าจากครอบครัวผ่าน “เต้าคั่ว” อาหารท้องถิ่นเมืองหลักสงขลา
คำสำคัญ:
เรื่องเล่า, เต้าคั่ว, มรดกภูมิปัญญาท้องถิ่นบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมา และการสืบทอดการทําอาหาร “เต้าคั่ว” ของคนสงขลา โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกของกลุ่มเป้าหมาย2 กลุ่ม คือ กลุ่มตระกูลผู้สืบทอดอาหาร 12 ตระกูล และผู้รู้ท้องถิ่น จำนวน 3 คน รวม 15 คน ในพื้นที่อำเภอสิงหนคร อำเภอเมืองสงขลา และอำเภอหาดใหญ่จังหวัดสงขลา การวิเคราะห์ข้อมูลใช้แบบสามเส้า ใช้แนวคิดเกี่ยวกับเรื่องเล่าและภูมิปัญญาท้องถิ่น ผลการศึกษา พบว่า 1) เส้นทางคมนาคมที่สะดวกรวดเร็วขึ้น ทำให้ทั้งวงจรอาหาร “เต้าคั่ว” และการขยายตลาดเพิ่มขึ้น 2) ตระกูลที่ทำ “เต้าคั่ว” ที่เก่าแก่ ในจังหวัดสงขลามีอายุไม่น้อยกว่า 4 รุ่นอายุคน 3) เส้นทางการผลิต “เต้าคั่ว” สะท้อนจิตวิญญาณความรักในอาหารของคนทำ 4) การสืบทอดการทำ “เต้าคั่ว” มี 2 แบบ ดังนี้ แบบที่ 1 สืบทอดในกลุ่มตระกูลเดียวกัน มี 2 ลักษณะ คือ สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น และสืบทอดแบบข้ามรุ่น แบบที่ 2 สืบทอดแบบข้ามตระกูล 5) วิธีการการสืบทอดการทำ “เต้าคั่ว” มี 2 ลักษณะคือ ลักษณะแรก กลุ่มตระกูลที่รักษาความเป็นของแท้ดั้งเดิม ทั้งกระบวนการทำ วัตถุดิบและวิธีการกิน ลักษณะที่สอง ผู้สืบทอดเริ่มมีการปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ และรสชาติให้เข้ากับรูปแบบชีวิตและรสนิยมของคนรุ่นใหม่ แต่ทั้งนี้ กลุ่มตระกูลเหล่านี้ยังรักษาเอกลักษณ์ในเรื่องของวัตถุดิบที่ใช้ในการทำอาหารตามแบบคนรุ่นเก่าทุกประการ 6) การสืบทอดของรุ่นต่อไปมี 3 แบบ คือ 1) มีการสืบทอด 2) ไม่มีผู้สืบทอด และ 3) ไม่แน่ใจ
เอกสารอ้างอิง
กองโภชนาการกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2544). ตารางแสดงคุณค่าทางโภชนาการของอาหารไทย. นนทบุรี: โรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึก.
กิตติพร ใจบุญ. (2559). มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
จินนภา นราดล และคณะ. (2554). อาหารพื้นบ้านจังหวัดสงขลา. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ฉลองรัฐ เฌอมาลย์ชลมารค. (2548). เรื่องเล่า (Narrative) และศาสตร์แห่งการเล่าเรื่อง (Narratology). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยรังสิต.
บุษกร เชี่ยวจินดากานต์. (2561). เทคนิคการวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษา. ศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 13(25), 112-120.
บุษกร อุตรภิชาติ และคณะ. (2560). คุณภาพทางจุลชีววิทยาของเต้าคั่วที่จำหน่ายในอำเภอป่าพะยอมและอำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 27 ประจำปี 2560 และการประชุมวิชาการระดับชาติด้านบริหารธุรกิจและเศรษฐศาสตร์ ครั้งที่ 3. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
พิรมาลย์ บุญธรรม และคณะ. (2561). การสังเคราะห์องค์ความรู้ภูมิปัญญาอาหารท้องถิ่นในกลุ่มเมืองมรดกโลกทางวัฒนธรรม (สุโขทัย ศรีสัชนาลัยและกำแพงเพชร, พระนครศรีอยุธยา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
รุจิระ บุนนาค. (2556). มรดกทางวัฒนธรรม. เรียกใช้เมื่อ 30 ธันวาคม 2563 จาก http://www.marutbunnag.com/article/417/
วงสวาท ปัทมาคม. (2539). อาหารไทย 4 ภาค. กรุงเทพมหานคร: นิตยสารหมอชาวบ้าน.
สุกัญญา ไหมเครือแก้ว. (2560). ภูมิปัญญาวัฒนธรรมอาหารท้องถิ่นและความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 9(4), 274-296.
Guluzian, R. C. (2017). Making Inroads: China’s New Silk Road Initiative. The Cato Journal, 37(1), 135-148.




