ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของกลุ่มขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทยเพื่อสิทธิสตรี

ผู้แต่ง

  • วีรนุช พรมจักร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

คำสำคัญ:

ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม, กลุ่มขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทย, สิทธิสตรี

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและนโยบายสิทธิสตรีในการปฏิรูปกฎหมายและการเมือง 2) ศึกษาบทบาทและวิธีการของกลุ่มขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทย และ 3) ศึกษาผลสะท้อนการเคลื่อนไหวทางสังคมของขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทย โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ขบวนการเคลื่อนไหวของผู้หญิง 2 ระดับ ประกอบไปด้วย ระดับปัจเจก และระดับองค์กร รวมทั้งสิ้น 30 คน ได้แก่ ขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทย โดยใช้วิธีการสัมภาษณ์ ฝังตัว และสังเกตการณ์วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิธีภายใต้กรอบแนวคิดแบบสตรีนิยม และทฤษฎีที่เกี่ยวข้องมาใช้ในการศึกษา เพื่อเป็นเกณฑ์ผลการวิจัยพบว่า ขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทย มีแนวคิดและนโนยายการเคลื่อนไหวที่มาจากปัจจัยทางสังคมคือพื้นที่ของผู้หญิงมีน้อย และแนวคิดสตรีนิยม มีบทบาทและวิธีการโดยการเคลื่อนไหวที่ไม่ได้มุ่งประเด็นของผู้หญิงทั้งหมด ใช้ยุทธศาสตร์และยุทธวิธีในการเคลื่อนไหวเฉพาะประเด็นเรื่องการร่างรัฐธรรมนูญ โดยยุทธศาสตร์และยุทธวิธีจะถูกกำหนดขึ้นตามสถานการณ์ทางการเมือง เพราะการเมืองและผู้นำทางการเมืองเป็นตัวแปรสำคัญในการเสนอข้อเรียกร้อง แต่ยุทธศาสตร์ และยุทธวิธีที่ใช้มาโดยตลอด คือ “การกำกับติดตามกระบวนการทุกขั้นตอน” ผลสะท้อนจากการเคลื่อนไหวคือมี มีกลุ่มที่สนับสนุน และกลุ่มที่ค้านทั้งในกลุ่มของผู้หญิงด้วยกันและในรูปแบบของการยังไม่ยอมรับของรัฐบาล ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะมิติโครงสร้างความสัมพันธ์อำนาจทางสังคม การเมือง ที่ทำให้การเคลื่อนไหวยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร แต่คำตอบและจุดยืนของขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทยคือ “ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ เราต้องเรียกร้องสิทธิ์ เพราะว่าเรายังมีลมหายใจอยู่”

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา แก้วเทพ. (2545). สื่อและวัฒนธรรมศึกษากับสังคมไทย. รัฐศาสตร์สาร, 23(3), 50-94.

ธีรนาถ กาญจนาอักษร. (2542). หญิงชายกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิธีรนาถ กาญจนอักษร.

นันทิยา เพ็ชรเกตุ. (2551). นามปากกา “ไอริณ” บทความวิชาการ อิสระรายเดือน กุมภาพันธ์.

ปิยลักษณ์ โพธิวรรณ์. (2558). ผู้หญิง: บทบาทและความเป็นเพศท่ามกลางกระแสการเปลี่ยนแปลงในสังคมไทย. มหาสารคาม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

พรพิไล ถมังรักษ์สัตว์. (2539). ปรัชญาผู้หญิง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

พฤทธิสาน ชุมพล. (2551). คำและความคิดในรัฐศาสตร์ร่วมสมัย เล่ม 2. กรุงเทพมหานคร: จี.พริ้นท์ (1991) จำกัด.

มณีมัย ทองอยู่ . (2557). แนวคิดทฤษฎีสังคมวิทยาว่าด้วยขบวนการทางสังคม. ขอนแก่น: ศูนย์วิจัยพหุลักษณ์สังคมลุ่มแม่น้ำโขง มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สกล โสภิตอาชาศักดิ์. (2558). การเปรียบเทียบกฎหมายว่าด้วยการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมระหว่างเพศ และการดำเนินการต่อคำร้องใน 4 ประเทศได้แก่ สหรัฐอเมริกา แคนาดา สหราชอาณาจักร และเขตบริหารพิเศษฮ่องกงแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนในวารสารงานโครงการ ประชุมประจำปี เพศวิถีศึกษา ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา.

อมรา พงศาพิชญ์. (2549). ความหลากหลายทางวัฒนธรรม: กระบวนทัศน์และบทบาทในประชาสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Frank & Aristotle. (1906). Nicomachoen Ethics Translate by Hasan Lutfi. London: Qxford.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

01/20/2021

รูปแบบการอ้างอิง

พรมจักร์ ว. . (2021). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของกลุ่มขบวนผู้หญิงปฏิรูปประเทศไทยเพื่อสิทธิสตรี. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(1), 212–226. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/247101

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย