ประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูง จังหวัดชลบุรี

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับปัจจัยด้านเศษฐกิจและการเมือง การจัดการด้านข้อกฎหมาย การบริหารจัดการองค์กร การปฏิบัติการโครงการก่อสร้างอาคารสูง และประสิทธิภาพการบริหารจัดการความเสี่ยงของการก่อสร้างอาคารสูง 2) ศึกษาอิทธิพลของปัจจัยด้านเศรษฐกิจและการการเมือง การจัดการด้านกฎหมาย การบริหารจัดการองค์กร การปฏิบัติการโครงการก่อสร้างอาคารสูง และประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูง และ 3) แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูง เป็นงานวิจัยแบบผสานวิธี ได้แก่ เชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารโรงแรมและคอนโดมิเนียมในจังหวัดชลบุรี ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ ใช้เทคนิค LISREL วิเคราะห์สถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าต่ำสุดและสูงสุด ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าเบ้ และความโด่ง และเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก โดยสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้บริหารจากหน่วยงานภาครัฐและเอกชน จำนวน 9 คน โดยนำมาวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและสรุปเป็นภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยความเสี่ยงของการก่อสร้างอาคารสูง ได้แก่ ด้านเศรษฐกิจและการเมืองด้านการจัดการด้านกฎหมาย ด้านการบริหารจัดการองค์กร ด้านการปฏิบัติการโครงการก่อสร้าง และด้านประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูง โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) อิทธิพลของปัจจัยความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูงคือ  ด้านเศรษฐกิจและการเมืองมีความสัมพันธ์โดยตรงกับการจัดการด้านกฎหมาย 0.72 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิต 0.01 และ 3) แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูง รูปแบบมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 ได้ค่าไคว์ - สแควร์ 40.50 ค่าองศาอิสระ 30 ค่าความน่าจะเป็น 0.034