การพัฒนารูปแบบการพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อส่งเสริมความสามารถ ในการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ ของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์
คำสำคัญ:
การพัฒนา, รูปแบบ, การจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์, การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์, ความสามารถบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการรับรู้ความสามารถของตนเอง ความสามารถในการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาความสามารถในจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้ การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ ของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ และ 2) พัฒนารูปแบบการพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ เป็นการวิจัยและพัฒนา (R&D) กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา จำนวน 28 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามการรับรู้ความสามารถของตนเองในการจัดการเรียนรู้ แบบประเมินความสามารถในการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ และแบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษาครูวิทยาศาสตร์มีระดับการรับรู้ความสามารถของตนเอง และระดับความสามารถในการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ อยู่ในระดับมาก และความต้องการจำเป็นใน การพัฒนาความสามารถในการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ คือ การตั้งจุดประสงค์การเรียนรู้ การกำหนดวิธีการประเมิน และกำหนดเกณฑ์การประเมิน และ 2) การพัฒนารูปแบบการพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้การโต้แย้งเชิงวิทยาศาสตร์ มีชื่อว่า BICAER Model มี 6 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ขั้นการวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐาน (Basic Data Analysis: B) 2) ขั้นกระตุ้นความสนใจ (Identification: I) 3) ขั้นสร้างความรู้ความเข้าใจ (Comprehension: C) 4) ขั้นกิจกรรม การโต้แย้ง (Argumentation session: A) 5) ขั้นการประเมินผล (Evaluation :E) และ 6) ขั้นการสะท้อนผลการพัฒนา (Reflection: R)
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: กระทรงศึกษาธิการ.
วิไลวรรณ ทรงศิลป์. (2561). การพัฒนาทักษะการโต้แย้งทางวิทยาศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการสืบเสาะเชิงโต้แย้งร่วมกับการเขียนเชิงโต้แย้ง. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2561). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET). เรียกใช้เมื่อ 19 กันยายน 2562 จาก http://www.niets.or.th/
สำนักงานทดสอบทางการศึกษา โดยศูนย์ PISA สพฐ. (2018). การประชุมเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพบุคลากรทางการศึกษาเพื่อเตรียมความพร้อมรับการประเมิน PISA 2018. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2561). รายงานสรุปผลการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม (พ.ศ. 2554 - 2558). เรียกใช้เมื่อ 8 กันยายน 2562 จาก http://www.onesqa.or.th/th/download/906/
อเทตยา แก้วศรีหา และคณะ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสอนของครูผู้สอนหลักสูตรประกาศนียบัตรในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา เขต 32. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์, 10(2), 57-66.
เอกภูมิ จันทรขันตี. (2559). การจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมทักษะการโต้แย้งในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 11(1), 217-224.
Berland, L.K. & Mcneill. K.L. (2010). A learning progression for scientific Argumentation: Understanding student work and designing supportive instructional contexts. Science Education, 94(5), 765-793.
Bringle, R. G. & Hatcher, J. A. (1996). mplementing service learning in higher education. The Journal of Higher Education, 67(2), 221-239.
Evagorou, M. & Osborne, J. (2013). Exploring Young Students’ Collaborative Argumentation Within a Socioscientific Issue. Journal of Research in Science Teaching, 50(2), 209-237.
Jabbarifar, T. (2009). Ignorance of total quality management in higher education in the 21st century. International Journal of Management & Information Systems, 13(2), 49-58.
Llewellyn, D. & Rajesh, H. (2011). Fostering Argumentation Skills: Doing What Real. Scientists Really Do Science Scope, 35(1), 22-28.
Loock-Horsley, S., et al. (2003). Designing Professional Development for Teachers of Science and Mathematics The 2nd Edition. California: The United States of America.
Metz, A. J. (2007). Why conduct a program evaluation? Five reasons why evaluation can help an out-of-school time program. Retrieved March 29, 2008, from https://www.childtrends.org/wp-content/uploads/2013 /04/child_trends-2007_10_01_rb_whyprogeval.pdf
Oliveira, A. W. et.al. (2012). Environment Argumentation as Sosiocultural Activity. Journal of Research in Science Teaching, 49(7), 869-897.
Osborne, J. A. et al. (2012). Introduction of argumentation. In Khine, M. S. (Ed.). Perspectives on scientific argumentation: Theory practice and research Dordrecht. New York: Springer.
Sampson, V. et al. (2010). Argument‐Driven inquiry as a way to help students learn how to participate in scientific argumentation and craft written arguments: An exploratory study. Science Education, 95(2), 217-257.
Shirley, S. (2011). Argumentation. In How Science Works : Exploring Effective Pedagogy and Practice. Edited by Toplis, Rob. New York, USA : Routledge.
Zeidler, D. L. & Nichols, B. (2009). Socioscientific Issues :Theory and Practice. Journal of Elementary Science Education, 21(2), 49-58.
