รูปแบบหลักธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลการดำเนินงาน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับหลักธรรมาภิบาล 2) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิผลการดำเนินงาน 3) เพื่อศึกษาปัจจัยหลักธรรมาภิบาลที่มีอิทธิพลกับประสิทธิผลการดำเนินงาน 4) เพื่อสร้างรูปแบบหลักธรรมาภิบาลที่มีอิทธิพลกับประสิทธิผลการดำเนินงานของมหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรของมหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ จำนวน 368 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม ทำการวิเคราะห์ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิจัยเชิงคุณภาพเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง  ได้แก่ ตัวแทนผู้บริหาร ตัวแทนบุคลากร สายวิชาการ ตัวแทนบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ และผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกที่ไม่ใช่บุคคล ในมหาวิทยาลัย จำนวน 14 คน ใช้การสัมภาษณ์และการประชุมกลุ่มย่อย ผลการวิจัยพบว่า ระดับหลักธรรมาภิบาลของมหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก ส่วนระดับประสิทธิผลการดำเนินงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก สำหรับปัจจัยหลักธรรมาภิบาลที่มีอิทธิพลกับประสิทธิผลการดำเนินงานโดยรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง ในทิศทางเดียวกัน และผลการวิจัยเชิงคุณภาพผู้วิจัยค้นพบปัจจัยหลักธรรมาภิบาลที่มีอิทธิพลกับประสิทธิผลการดำเนินงานเพิ่มอีก 3 ปัจจัย ได้แก่ วงจรการบริหาร PDCA หลักธรรมะ และการอบรมหลักการประชาธิปไตย สรุปได้ว่ารูปแบบหลักธรรมาภิบาลกับประสิทธิผล                 การดำเนินงานของมหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ ประกอบด้วย 11 หลักการ ดังนั้นการทำงานเมื่อได้รับสั่งให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องก็จะต้องคิดไตร่ตรองโดยนึกถึงความถูกต้องและยึดหลักธรรมความเกรงกลัวต่อบาปเป็นหลัก