แบบจำลองปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคล หมู่บ้านจัดสรรในจังหวัดนนทบุรี

ผู้แต่ง

  • สุธีธ์ มั่งมี มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • เจตน์สฤษฎิ์ อังศุกาญจนกุล มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • โกมล ไพศาล มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

คำสำคัญ:

แบบจำลองปัจจัย, ประสิทธิภาพการบริหาร, นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร ภาวะผู้นำ ธรรมาภิบาล แรงจูงใจ และ การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การ และ 2) อิทธิพลของภาวะผู้นำ ธรรมาภิบาล แรงจูงใจ และ การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การ ที่มีต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร การวิจัยนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้จัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรในจังหวัดนนทบุรี จำนวน 400 คนขนาดของกลุ่มตัวอย่างกำหนดโดยใช้เกณฑ์ 20 เท่าของตัวแปรสังเกต ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม และวิเคราะห์ด้วยสถิติพรรณนา และแบบจำลองสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร แรงจูงใจ และ การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การ อยู่ในระดับมาก ส่วนภาวะผู้นำ และธรรมาภิบาล อยู่ในระดับมากที่สุด และ 2) ภาวะผู้นำ มีอิทธิพลโดยรวมต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร มากที่สุด รองลงมา คือ แรงจูงใจ การบริหารจัดการทั่วทั้งองค์กร และหลักธรรมาภิบาล เมื่อพิจารณาเฉพาะปัจจัยที่ส่งผลทางตรงต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร พบว่า แรงจูงใจ มีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร มากที่สุด รองลงมาคือ ภาวะผู้นำ การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การ และ ธรรมาภิบาล ตามลำดับ และพบว่าแบบจำลองมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลของการวิจัย หน่วยงานสำนักงานที่ดินจังหวัดนนทบุรี สามารถนำข้อค้นพบนี้ไปเป็นแนวทางในการกำหนดนโยบาย เพื่อกำกับดูแล นิติบุคคลให้มีความสอดคล้องกับสภาพปัญหาในปัจจุบัน และนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร สามารถนำข้อค้นพบไปปฏิบัติเพื่อให้นิติบุคคลเกิดประสิทธิภาพมากขึ้น

เอกสารอ้างอิง

จิรุตม์ ศรีรัตนบัลล์. (2554). การบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดี. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.

ชิษณุพงศ์ ทองพวง. (2556). องค์ประกอบการบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การของมหาวิทยาลัยเอกชนในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและเอกชน. มหาวิทยาลัยคริสเตียน.

ธงชัย สันติวงษ์. (2553). ทฤษฎีองค์การและการออกแบบองค์การ. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.

บุญใจ ศรีสถิติรากูร. (2557). การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ลักษณ์.

บุญสืบ โพธิ์ศรี. (2559). ธรรมาภิบาลในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนพาณิช.

มินตรา จันทร์เสถียร. (2559). การจัดการคุณภาพทั่วทั้งองค์การ. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพพานิช.

มุตตา คงคืน. (2551). ธรรมาภิบาลของผู้บริหาร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยบูรพา.

วิภาดา คุปตานนท์. (2554). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรังสิต.

วิภาส ทองสุทธิ์. (2551). การบริหารจัดการที่ดี. กรุงเทพมหานคร: อินทภาษ.

วิวัธน์ ศรีเจริญวงศ์ และพัลลภ กฤตยานวัช. (2560). กฎหมายอาคารชุด และการบริหารนิติบุคคลอาคารชุด. กรุงเทพมหานคร: มาสเตอร์ คีย์.

วีรวุธ มาฆะศิรานนท์. (2560). การบริหารองค์กรคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ลักษณ์.

สำนักงานที่ดินจังหวัดนนทบุรี. (2562). การร้องเรียนหมู่บ้านจัดสรร. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงมหาดไทย.

สุจิตรา ธนานันท์. (2552). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สุภัททา ปิณฑะแพทย์. (2561). พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาคน. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ลักษณ์.

อรพิน ชูชม. (2555). แรงจูงในในการทำงาน. จิตวิทยา, 2(2), 52 – 61.

Bass. B. M. (1985). Leadership and performance beyond expectations. New York: The Free Press.

Blake, R. R. & Mouton, J. S. (1994). The managerial grid Houston. TX: Gulf Publishing.

Dean, J. W. & Evans, J. R. (1994). Total quality: Management, organization, and strategy. St Paul. Minnesota: West Publishing.

Drucker, P. F. (2003). Peter Drucker on the Profession of Management. Boston, MA: Harvard Business Review Press.

Dubrin, A. (1998). Leadership research finding: Practice and Skills. Boston, Houghton: Mifflin.

Goetsch, D. L. & Davis, S. (1994). Introduction to total quality: Quality, productivity, competitiveness. New York: Maxwell Macmillan.

Ishikawa, K. (1985). What is total quality control: The Japanese way. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Ivancevich, J. M. (2008). Human resource management. (8th ed). New York: McGraw-Hill.

James, L. R. & Jones, A. P. (1994). Organizations climate: A review of theory and research. Psychological Bulletin, 81(1), 1096-1112.

Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Publications.

Milkovich, G. M. & Newman, J. M. (2005). Compensation. (8th ed). New York: McGraw-Hill/Irwin.

Oakland, J. S. (1993). Total quality management. Oxford: Butterworth-Heinemann.

Schermelleh-Engel, K. et al. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.

Sureshchandar, G. S. et al. (2001). Customer perceptions of service quality: A critique. Total Quality Management, 12(1), 111-124.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

03/25/2021

รูปแบบการอ้างอิง

มั่งมี ส. ., อังศุกาญจนกุล เ. ., & ไพศาล โ. . (2021). แบบจำลองปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการนิติบุคคล หมู่บ้านจัดสรรในจังหวัดนนทบุรี. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(3), 252–268. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/248221

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย