การพัฒนาและส่งเสริมการจัดการระบบน้ำเพื่อการผลิตผักและผลไม้ ที่สอดคล้องกับความต้องการของตลาด

ผู้แต่ง

  • จรวด มัทธวรัตน์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • สุนันท์ สีสังข์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • พลสราญ สราญรมย์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • กฤช เอี่ยมฐานนท์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

คำสำคัญ:

การพัฒนาและส่งเสริมการเกษตร, การจัดการระบบน้ำเพื่อการเกษตร, การผลิตผักและผลไม้, ตลาดท้องถิ่น

บทคัดย่อ

               บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสถานการณ์การจัดการระบบน้ำของเกษตรกรผู้ปลูกผักและผลไม้ 2) พัฒนาเครื่องมือสำหรับการจัดการระบบน้ำที่เหมาะสมกับการผลิตผักและผลไม้ และ 3) กำหนดแนวทางการส่งเสริมการจัดการระบบน้ำเพื่อการผลิตผักและผลไม้ที่สอดคล้องกับความต้องการของตลาดท้องถิ่น การวิจัยใช้วิธีวิจัยแบบผสม แบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอนตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย ประชากรในการวิจัย ได้แก่ กลุ่มเกษตรกรที่ใช้ระบบอัจฉริยะ จังหวัดลำพูน เชียงใหม่ ลำปาง และสมาชิกปลูกผักปลอดภัยของสำนักงานเกษตรจังหวัดแพร่ จำนวน 16 ราย กลุ่มตัวอย่างเกษตรกรที่มีความพร้อมในการเรียนรู้และสามารถถ่ายทอดต่อไปยังสมาชิกกลุ่มเกษตรกรต่อไปได้จำนวน 5 รายและกลุ่มเป้าหมายที่สามารถให้ข้อมูลได้ครบถ้วน จำนวน 103 ราย เครื่องมือวิจัยได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก 2) แบบสังเกตที่ได้จากบันทึกจากการใช้เครื่องมือการให้น้ำอัตโนมัติ           ที่มีการพัฒนาจนเสร็จสมบูรณ์ 3) แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการระบบน้ำของเกษตรกร เกษตรกรส่วนมาก เป็นผู้สูงอายุ มีการให้น้ำผักและผลไม้โดยการใช้แรงงานภายในครัวเรือน 2) การพัฒนาเครื่องมือการจัดการระบบน้ำแบบอัตโนมัติสะดวกในการใช้งาน ไม่ต้องใช้แรงงาน ปริมาณน้ำ  ที่ให้เพียงพอและเหมาะสมกับความต้องการของผักและผลไม้ ทำให้ผลผลิตต่อหน่วยที่ได้ มีปริมาณเพิ่มขึ้นและคุณภาพดี 3) กำหนดแนวทางการส่งเสริมการจัดการระบบน้ำเพื่อการผลิตผักและผลไม้เกษตรกรส่วนใหญ่สนใจเครื่องมือการจัดการระบบการให้น้ำแบบอัตโนมัติ ทำให้ประหยัดน้ำ ผลผลิตมีคุณภาพสม่ำเสมอ ลดแรงงานและเวลาในการให้น้ำ

เอกสารอ้างอิง

กฤษฎา ชื่นจิตต์. (2559). การศึกษาแนวทางของเทคโนโลยีฟาร์มอัจฉริยะ(Smart Framing Technology) กรณีศึกษาไร่ไวร์กรานมอนเต้ (Gran Monta) เพื่อรองรับการขับเคลื่อนแผนพัฒนาดิจิตัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมสู่ประเทศไทย 4.0. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

คณะกรรมการพัฒนาและบริหารจัดการทรัพยากรน้ำและการชลประทาน. (2551). แผนการลงทุนพัฒนาและบริหารจัดการน้ำชลประทาน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

ณัฏฐกิตติ์ ปัทมะ. (2563). การพัฒนาระบบเกษตรอัจฉริยะของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มงานวิจัยและข้อมูล สำนักวิชาการสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

พัชรินทร์ สุภาพันธ์ และคณะ. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดที่เหมาะสมสำหรับช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 30(ฉบับพิเศษ), 35-44.

ลือโรจน์ จินดารัตนวงศ์. (2554). การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำเพื่อการเกษตรอย่างยั่งยืนด้วยระบบท่อและภูมปัญญาท้องถิ่น ในตำบลตะพง อำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง. ใน สารนิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (การจัดการสิ่งแวดล้อม). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

วัชระ เสือดี และคณะ. (2561). หลักการจัดน้ำเพื่อการเกษตร. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาทรัพยากรเพื่อการเกษตร หน่วยที่ 6 สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สตพร ศรีสุวรรณ์ และคณะ. (2558). การจัดการตนเอง กรณีการจัดการน้ำเพื่อการเกษตรที่เหมาะสมกับลักษณะพื้นที่ของเกษตรกรตำบลกุดปลาดุก อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สยามรัฐออนไลน์. (2559). ปัญหาการจัดการน้ำ ย้ำกันอีกครั้ง 16 กันยายน 2559. เรียกใช้เมื่อ 28 มกราคม 2564 จาก https://siamrath.co.th/n/2886

สาคร ศรีมุข. (2557). การปฏิรูประบบการเกษตร: การบริหารจัดการเขตเกษตรเศรษฐกิจ (Agricultural reform : Zoning). กรุงเทพมหานคร: กลุ่มงานวิจัยและข้อมูล สำนักวิชาการสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2558). แนวทางการพัฒนาตลาดเกษตรกรระยะที่ 3 ปี พ.ศ. 2559 - 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

สำนักแผนงานและโครงการพิเศษ. (2557). การบริหารจัดการการผลิตสินค้าเกษตรตามแนวทางการบริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรม (Zoning) นโยบายปฏิรูปการเกษตรประเทศไทย ปี 2556 - 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

สิโรจน์ ประคุณหังสิต. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างดิน น้ำ พืช . ใน เอกสารการสอนชุดวิชาดิน น้ำ ปุ๋ย หน่วยที่ 8 สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สุธรรมา จันทรา. (2556). การมีส่วนร่วมของเกษตรกรในการจัดการทรัพยากรน้ำจากโครงการชลประทานแม่น้ำชี กรณีศีกษาโครงการสถานีสูบน้ำด้วยไฟฟ้าบ้านกัดแข้ จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน วิทยานิพนธ์สังคมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสิ่งแวดล้อมคณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหิดล.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

05/02/2021

รูปแบบการอ้างอิง

มัทธวรัตน์ จ. . ., สีสังข์ ส. ., สราญรมย์ พ. . ., & เอี่ยมฐานนท์ ก. . . . (2021). การพัฒนาและส่งเสริมการจัดการระบบน้ำเพื่อการผลิตผักและผลไม้ ที่สอดคล้องกับความต้องการของตลาด. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(5), 111–122. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/248524

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย