การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างความรู้ความสามารถของครู ในการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม ของผู้เรียนตามแนวคิดชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23
คำสำคัญ:
การพัฒนาครู, ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ, ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) องค์ประกอบความรู้ความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้ของครูในการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมของผู้เรียน 2) สภาพปัจจุบันและสภาพที่คาดหวังในการพัฒนา 3) ผลการทดลองใช้หลักสูตรเสริมสร้างความรู้ความสามารถของครูในการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมของผู้เรียนตามแนวคิดชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 4) ความพึงพอใจต่อหลักสูตรของครูที่ได้รับการพัฒนาตามหลักสูตร เป็นการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ และครูของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม แบบประเมินผลงานและแบบทดสอบที่ผ่านการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิด้านการวัดผล จำนวน 5 คน มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 1.00 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) องค์ประกอบความรู้ความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้ของครูมี 10 องค์ประกอบ 40 ตัวบ่งชี้ โดยเป็นด้านความรู้มี 20 ตัวบ่งชี้ และด้านความสามารถมี 20 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบมีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด 2) โดยภาพรวมความต้องการพัฒนาสภาพปัจจุบันอยู่ในระดับมาก สภาพที่คาดหวังอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ผลการใช้หลักสูตรด้านความรู้โดยภาพรวมกลุ่มตัวอย่าง มีคะแนนเฉลี่ย 93.60 คิดเป็นร้อยละ 93.60 ด้านความสามารถผลงานมีคุณภาพในระดับดีเยี่ยม 4) ความพึงพอใจต่อหลักสูตรโดยภาพรวมพึงพอใจมากที่สุด การวิจัยนี้ได้หลักสูตรเสริมสร้างความรู้ความสามารถของครูในการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมของผู้เรียนที่มีประสิทธิภาพเพราะผ่านกระบวนการพัฒนาอย่างเป็นระบบตามกระบวนการวิจัยและพัฒนา
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 . (2561). รายงานผลการดำเนินงานตามแผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. สกลนคร: กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23.
พัชนี กุลฑานันท์. (2554). การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมครูแบบผสมผสานในการทำวิจัยในชั้นเรียน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรมดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ตถาตาพับลิเคชั่น.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2549). กฎหมายเกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2558). การดำเนินการรับรองปริญญาและประกาศนียบัตรทางการศึกษาเพื่อการประกอบวิชาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สกสค ลาดพร้าว.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2555). ข้อเสนอเชิงนโยบายการพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
Dufour, R. & Dufour, B. (2012). The School Leader’s Guide to Professional LearningCommunities at Work. Retrieved June 19, 2017, from http://www.solution-tree.com
Martine, L. et al. (2010). Factors that promoteprogression in school functioning as Professional Learning Community.International. Journal of Education Policy & Leadership, 10(7) 1-14.
Partnership for 21st century skills. (2009). P21 Framework Definition. Retrieved June 19, 2017, from http://www.21senturyskills.org
Raymond, B. W. et al. (2012). Transforming Schools into Learning Organization: Supports and Barriers to Educational Reform. Canadian Journal of Educational Administration and Policy, 13(134) 1-32.
Shirley, M. H. (2010). Guiding Professional LearningCommunities: Inspiration, Challenge, Surprise, and Meaning. California: Corwin.
