รูปแบบการบริหารจัดการการระงับข้อพิพาททางกีฬา สำหรับประเทศไทย
คำสำคัญ:
อนุญาโตตุลาการ, รูปแบบการบริหารจัดการ, การระงับข้อพิพาททางกีฬา, ศาลกีฬาโลกบทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและยืนยันรูปแบบการบริหารจัดการการระงับข้อพิพาททางกีฬาสำหรับประเทศไทย โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสมผสาน การดำเนินการวิจัยมี 8 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษา แนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบฯ 2) สัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน เพื่อค้นหาความต้องการจำเป็นเพื่อนำไปสู่การสร้างองค์กรและรูปแบบ 3) สรุปและวิเคราะห์ผลเป็นกรอบแนวคิดเกี่ยวกับรูปแบบ 4) สร้างเป็นประเด็นเพื่อนำไปใช้ในการศึกษาความเห็นพร้องของผู้เชี่ยวชาญ 5) รวบรวมฉันทามติในสาระสำคัญของกรอบรูปแบบที่สร้างจากผู้เชี่ยวชาญ 21 คน ด้วยเทคนิคเดลฟายประยุกต์และร่างเป็นรูปแบบ 6) ตรวจสอบความสอดคล้องในองค์ประกอบ ด้วยผู้มีส่วนได้เสียทางกีฬา 330 คน 7) ยืนยันความเหมาะสมและความเป็นไปได้ด้วยวิธีการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ 9 คน และ 8) สรุปและรายงานผลการวิจัยฉบับสมบูรณ์ สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่ามัธยฐาน ค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ ค่าดัชนีความสอดคล้อง และการวิเคราะห์โมเดลการวัด สมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบที่ได้มีองค์ประกอบและหน้าที่ ดังนี้ 1) จัดทำแผน 3 ระยะ เพื่อตั้งองค์กรและกลยุทธ์ดำเนินงาน 2) จัดตั้งองค์กรแบบองค์การมหาชน บริหารในรูปแบบสภาคณะกรรมการและมีผู้อำนวยการเป็นหัวหน้างาน มีหน่วยงานย่อยตามกลุ่มพันธกิจที่กำหนด 3) การนำ เน้นหลักธรรมาภิบาล การจัดการและเผยแพร่ความรู้ 4) การควบคุม จัดทำคู่มือการดำเนินการ ติดตามและวิจัยเพื่อปรับปรุงการดำเนินงานและสรุปรายงานประจำปี เมื่อวิเคราะห์โมเดลการวัด สมการโครงสร้างแล้วพบว่า รูปแบบที่ได้มีความสอดคล้องกัน มีค่าดัชนีทางสถิติ ดังนี้ CMIN/DF = 2.530 RMSEA = 0.068 RMR = 0.045 TLI = 0.900 IFI = 0.910 และ CFI = 0.909 และได้รับการยืนยันว่ามีความเหมาะสมและเป็นไปได้ในการนำไปปฏิบัติ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2550). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 5 (พ.ศ. 2555-2559). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กริช แรงสูงเนิน. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยด้วย SPSS และ AMOS เพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2562). การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) ด้วย AMOS. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทีนิวส์. (2560). กกท ทำมาตรฐานกีฬาอาชีพ พัฒนาสู่ความยั่งยืนในอนาคต. เรียกใช้เมื่อ 19 กรกฎาคม 2653 จาก https://www.tnews.co.th/sat/contents/342948
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2548). โมเดลลิสเรล: สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาวิจัยการศึกษาคณะครุศสาสตร์ จุฬาลงกรณม์หาวิทยาลัย.
ประกิต หงษ์แสนยาธรรม. (2552). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการสมาคมกีฬาจังหวัด. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา. คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือนไทย. (2552). สมรรถนะหลักของข้าราชการพลเรือนไทย (ก.พ.). กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนาระบบจำแนกตำแหน่งและค่าตอบแทน.
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 6 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
สำนักงานศาลยุติธรรม. (2562). หนังสือรายงานสถิติคดีของศาลยุติธรรมประจำปี พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: ส่วนระบบข้อมูลและสถิติ สำนักแผนงานและงบประมาณ สำนักงานศาลยุติธรรม.
เสนาะ ติเยาว์. (2546). หลักการบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อาพัทธ์ เตียวตระกูล. (2548). การวิเคราะห์สัมฤทธิ์ผลของการบริหารองค์กรกีฬาของมหาวิทยาลัยของรัฐและเอกชนในกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Anthony, R. A. & Govindarajan, V. (2003). Management control system. New York: IRWIN.
Australian Sports Commission. (2004). Planning in sport. Retrieved August 11 , 2020, from http://www.ausport.gov.au/nso.
FIFA. (2015). FIFA Statutes 2015 edition. Retrieved October 6 , 2020, from https://resources.fifa.com/image/upload/fifa-statutes-2015.pdf?cloudid =lybxekc8pvueit0gdwbc.




