โมเดลการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

ทักษิณ  รักจริง; เฉลิมศักดิ์  ตุ้มหิรัญ; จินดา  ขลิบทอง; พิเชตวุฒิ  นิลละออ

ผู้แต่ง

ทักษิณ รักจริง มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
เฉลิมศักดิ์ ตุ้มหิรัญ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
จินดา ขลิบทอง มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
พิเชตวุฒิ นิลละออ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง

คำสำคัญ:

โมเดลการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยว, การท่องเที่ยวเชิงเกษตร, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์และสังเคราะห์แนวทางการบริหารการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) ที่มีผลการปฏิบัติที่ดี 2) ศึกษาระดับความสำคัญในการจัดการการส่งเสริมและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่มีผลการปฏิบัติที่ดีและเครือข่าย 3) วิเคราะห์และสังเคราะห์โมเดล และ 4) ประเมินผลโมเดล เป็นการศึกษาแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหาร อปท. 15 ราย ตัวแทนแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร 50 ราย ตัวแทนเครือข่าย 100 ราย และผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ ด้านการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของ อปท. 10 ราย สุ่มตัวอย่างด้วยวิธีสุ่มอย่างง่ายและเฉพาะเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา Independent t - test, Factor Analysis และ Content Analysis ผลการวิจัย พบว่า 1) แนวทางการบริหารจัดการที่ดีของ อปท. มี 9 ด้าน มีองค์ประกอบของแหล่งท่องเที่ยว 5A และมีมาตรฐานการส่งเสริมการท่องเที่ยว 3 ด้าน 2) แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่มีผลการปฏิบัติที่ดีและเครือข่ายให้ความสำคัญกับแนวทางการจัดการและมาตรฐานโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก การให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติที่ดี และมาตรฐานการส่งเสริมและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร ของตัวแทนแหล่งท่องเที่ยว และตัวแทนเครือข่าย ไม่แตกต่างกัน (sig.>0.05) 3) โมเดล มีองค์ประกอบ 3 ส่วน ได้แก่ 3.1) แนวทางการบริหารการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ของ อปท. ที่มีประสิทธิภาพ 5 ด้าน 3.2) รูปแบบการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเชื่อมโยงกับนวัตกรรม การมีส่วนร่วม และยุทธศาสตร์ และ 3.3) มาตรฐานการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร 3 ด้าน ซึ่งมีเป้าประสงค์เพื่อความยั่งยืน 4) ประเมินผลโมเดลโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( $gif.latex?\bar{x}$ = 4.64) ดังนั้นโมเดลจึงมีความเหมาะสม สอดคล้องกับบริบทของ อปท. สามารถนำไปใช้ได้จริง

เอกสารอ้างอิง

ครรชิต มาระโภชน์ และทักษินาฏ สมบูรณ์. (2559). การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเพื่อการเรียนรู้ กรณีศึกษาตำบลคลองเขื่อน จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 11(2), 23- 36.

ทศพร ศิริสัมพันธ์. (2543). การบริหารผลการดำเนินงาน. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นาฏสุดา เชมนะสิริ. (2555). การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

นิรมล ขวาของ และคณะ. (2559). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาบ้านขนาบนาก อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 13: ตามรอยพระยุคลบาท เกษตรศาสตร์กำแพงแสน. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.

ใบเฟิร์น วงษ์บัวงาม และมุขสุดา พูลสวัสดิ์. (2562). การประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร โครงการที่ได้รับรางวัลจากการประกวดผลงานตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงภาคการเกษตรในเขตกรุงเทพและปริมณฑล. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ A. (2562). โมเดลการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (ทักษิณ รักจริง และคณะ, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ให้ช้อมูลสำคัญ B. (2562). โมเดลการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (ทักษิณ รักจริง และคณะ, ผู้สัมภาษณ์)

มณีรัตน์ สุขเกษม. (2559). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงเกษตรตำบลดงขี้เหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 10(4), 108-112.

มัลลิกา นนท์มุมด และคณะ. (2562). ความคิดเห็นที่มีต่อการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 37(1), 61-68.

รัดเกล้า เปรมประสิทธิ์. (2559). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมเศรษฐกิจชุมชนจากการท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติ. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 12(2), 195-216.

ราณี อิสิชัยกุล. (2556). แนวคิดเกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. ใน เอกสารการสอน ชุดวิชาการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรหน่วยที่ 1. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ศิระกาญจณ์ อะนันเอื้อ. (2561). โมเดลการส่งเสริมการเรียนรู้ด้านการเกษตรสำหรับเยาวชน. Veridian Journal, Silpakorn University, ฉบับภาษาไทยสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 11(3) , 2531-2550.

สถาบันพระปกเกล้า. (2552). ข้อมูลองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

สุเมธ แสงนิ่มนวล. (2556). ต้นแบบการบริหารจัดการ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 11(2),63-80.

Yamane, T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.