รูปแบบการพัฒนากิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสา ของนักเรียนสังกัดสถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร ในศตวรรษที่ 21 สำหรับผู้บริหาร
คำสำคัญ:
รูปแบบการพัฒนา, กิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัย, จิตอาสาของนักเรียน, สถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร, ผู้บริหารบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันของการดำเนินการ ด้านกิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสาของนักเรียน 2) สร้างรูปแบบการพัฒนากิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสาของนักเรียน 3) ประเมินความเป็นไปได้ ความเป็นประโยชน์ ของรูปแบบการพัฒนากิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสาของนักเรียน และ 4) ทดลองใช้ เป็นการวิจัยเชิงผสมผสานวิธี (Mixed Methods Research) ดำเนินการ 4 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน 2) สร้างรูปแบบฯ 3) ประเมินความเป็นไปได้ ความเป็นประโยชน์ ของรูปแบบ 4) ทดลองใช้รูปแบบฯ รวมกลุ่มตัวอย่าง 260 คน เครื่องมือที่ใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันการดำเนินการด้านกิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัย ด้านจิตอาสาของนักเรียน สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร ในศตวรรษที่ 21 สำหรับผู้บริหาร มีความต้องการจัดกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาผู้เรียน อยู่ในระดับมากที่สุดในด้านส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสาของนักเรียนโดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.86 2) รูปแบบการพัฒนากิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสาของนักเรียน สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร ในศตวรรษที่ 21 สำหรับผู้บริหาร ประกอบไปด้วย องค์ประกอบทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านนโยบายการบริหารกิจกรรมจิตอาสา ด้านวัตถุประสงค์การบริหารกิจกรรมจิตอาสา ด้านลักษณะกิจกรรมจิตอาสา มี และด้านหลักการจัดการเรียนรู้กิจกรรมจิตอาสา 3) ผลการประเมินรูปแบบฯ พบว่ามีความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมาก และ 4) ผลการทดลองการใช้รูปแบบฯ ความพึงพอใจของนักเรียนต่อรูปแบบการพัฒนากิจกรรมที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยด้านจิตอาสาของนักเรียน อยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
จินตนา รอดเรืองคุณ. (2546). การส่งเสริมการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 ผู้บริหารโรงเรียนนำร่องและโรงเรียนเครือข่าย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร.ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
โฉมฉาย กาศโอสถ. (2554). รูปแบบการบริหารกิจการนักเรียนแบบมีส่วนร่วมในสถานศึกษาระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณธกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2558). สอนเด็กให้มีจิตสาธารณะ. กรุงเทพมหานคร: วี พรินท์.
ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นวลทา จินดาสุ. (2550). จิตสาธารณะของนักเรียน: โรงเรียนบ้านปงท่าข้าม. ใน รายงานการวิจัย. โรงเรียนบ้านปงท่าข้าม อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2562). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2562 ของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ทิศทางของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุวัฒน์ วัฒนวงศ์. (2547). จิตวิทยาการเรียนรู้วัยผู้ใหญ่. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
หน่วยบริหารจัดการและส่งมอบผลลัพธ์ (ODU) แผนงานคนไทย 4.0. (2561). คนไทย 4.0. เรียกใช้เมื่อ 17 มกราคม 2562 จาก www.khonthai4-0.net
Brundage, D. H. (1980). Adult learning principles and their application to program planning. Ontario: The Ontario Institute for Studies in Education.
Joyce, B. R. & Weil, E.A. (2004). Models of teaching. (7th ed.). London: Allyn&Bacon.
Martin, R. A. (1990). Empowering adults: A new agenda for agriculture. A model for research collaboration in the North Central Region. Ames: lowa State University.
Partnership for 21st Century Skills. (2011). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. เรียกใช้เมื่อ 17 มกราคม 2562, จาก https://www.moe.go.th/.
