การออกแบบลายผ้ามัดย้อมและพัฒนาแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก เพื่อสร้างอัตลักษณ์กลุ่มวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวตำบลภูเขาทอง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส

ผู้แต่ง

  • พอหทัย ซุ่นสั้น มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา

คำสำคัญ:

การออกแบบลายผ้ามัดย้อม, การพัฒนาแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก, อัตลักษณ์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยว

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อออกแบบลายผ้ามัดย้อมและพัฒนาแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก เพื่อสร้างอัตลักษณ์ฯ 2) เพื่อประเมินความเป็นอัตลักษณ์และความพึงพอใจ เกี่ยวกับลวดลายและผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกฯ และ 3) เพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้การออกแบบลายผ้ามัดย้อมและพัฒนาแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวตำบลภูเขาทอง การดำเนินงานวิจัยเป็นแบบผสมผสาน โดยเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการจัดสนทนากลุ่มย่อย จากกลุ่มประชากรตัวแทนจากสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนฯ จำนวน 20 คน และเก็บข้อมูลเชิงปริมาณ โดยการเลือกใช้เครื่องมือแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ โดยมีกลุ่มตัวอย่างประชากรที่อาศัยในอำเภอสุคิริน จำนวน 100 คน  ตามขนาดกลุ่มตัวอย่างของทาโร ยามาเน คิดเป็น 10 % ผลการวิจัยพบว่า 1) ชุมชนภูเขาทองมีจุดเด่นเฉพาะคือ เป็นที่ตั้งเหมืองทองโต๊ะโม๊ะ เป็นต้นกำเนิดนวนิยายเรื่องเพชรพระอุมา  มีต้นฤาษีนางครวนจำนวนมากบริเวณหน้าเหมืองทอง 2) ได้แนวความคิดเพื่อออกแบบลวดลายผ้ามัดย้อมจำนวน 3 รูปแบบ ได้แก่ แนวคิดชะเลียงร่อนทอง นางครวนหน้าถ้ำ และเพชรพระอุมา นำลวดลายผ้ามัดย้อมผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก จำนวน 5 ชุดผลิตภัณฑ์ คือ 1) เสื้อยืดมัดย้อม 2) กระเป๋าใส่แล็ปท็อปฯ 3) กระเป๋าทรงสามเหลี่ยม 4) กระเป๋าทรงสี่เหลี่ยม 5) ผ้าคลุมไหล่ 3) มีระดับการประเมินความเป็นอัตลักษณ์การออกแบบลวดลายผ้ามัดย้อม ลวดลายที่ 1) ชะเลียงร่อนทอง ตรงตามเป้าหมายมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.54 ลวดลายผ้ามัดย้อมตรงตามเป้าหมายมากที่สุด และมีระดับพึงพอใจต่อผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกของกลุ่ม ที่ได้จากลวดลายที่ 1) ชะเลียงร่อนทอง เป็นลำดับที่ 1 มีค่าเฉลี่ย 4.57 พึงพอใจมากที่สุด

เอกสารอ้างอิง

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยสาส์นจำกัด.

ผู้ช่วยศาสตราจารย์.ดร.สกนธ์ ภู่งามดี. (2547). ธุรกิจศิลปะ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มายบุ๊คส์ พับบลิชิ่ง.

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประเสริฐ ศีลรัตนา. (2538). การออกแบบลวดลาย. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

มติชนออนไลน์. (2561). ตำนานเหมืองทองคำชื่อโต๊ะโม๊ะ. เรียกใช้เมื่อ 16 มกราคม 2563 จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_836641

รองศาสตราจารย์ ดร.ปานฉัตท์ อินทร์คง. (2560). การออกแบบผลิตภัณฑ์วัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: อันลิมิตพริ้นติ้ง.

วริศรา สมทรัพย์. (2559). การมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

สมภพ จงจิตต์โพธา. (2554). องค์ประกอบศิลป์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มิตรสัมพันธ์กราฟิก.

สำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารราชการ. (2560). ประวัติความเป็นมาอำเภอสุคิริน. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINF OCENTER33/DRAWER003/GENERA L/DATA0000/00000004.HTM

อรัญ วานิชกร. (2559). การออกแบบผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อารีฟีน บินจิ. (2556). ปัตตานีประวัติศาสตร์และการเมืองในโลกมาลายู. สงขลา: มูลนิธิวัฒนธรรมอิสลาม ภาคใต้.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory statistic. New York: Harper & Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

05/02/2021

รูปแบบการอ้างอิง

ซุ่นสั้น พ. . (2021). การออกแบบลายผ้ามัดย้อมและพัฒนาแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก เพื่อสร้างอัตลักษณ์กลุ่มวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวตำบลภูเขาทอง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(5), 284–301. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/250205

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย