รูปแบบการพัฒนาครูโรงเรียนเอกชนในด้านการสื่อสารภาษาอังกฤษ โดยการทำงานเป็นฐานร่วมกับวงจรคุณภาพ PDCA
คำสำคัญ:
รูปแบบพัฒนาครู, โรงเรียนเอกชน, การเรียนรู้โดยการทำงานเป็นฐานร่วมกับวงจรคุณภาพ, การสื่อสารภาษาอังกฤษบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพความเป็นจริงและความต้องการ เพื่อสร้าง ทดลองใช้ และประเมินรูปแบบพัฒนาครูโรงเรียนเอกชนในการสื่อสารภาษาอังกฤษโดยการทำงานเป็นฐานร่วมกับวงจรคุณภาพ PDCA มีการดำเนินการวิจัย 4 ระยะ ได้แก่ 1) การศึกษาสภาพความเป็นจริงและความต้องการจากผู้บริหาร 100 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย และครูโรงเรียนเอกชน 100 คน จากการเลือกแบบเจาะจง และเครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม 2) การสร้างรูปแบบฯ โดยศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และเอกสารที่เกี่ยวข้อง ยกร่างและตรวจสอบความเหมาะสมของรูปแบบฯ โดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 7 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์และแบบประเมิน 3) การทดลองใช้รูปแบบ เป็นระยะเวลา 1 ภาคการศึกษากับครูโรงเรียนต้นกล้าพัฒนา จำนวน 15 คน ซึ่งคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบวัดความรู้ภาษาอังกฤษ แบบสังเกตพฤติกรรม กิจกรรมให้ความรู้ และแบบสะท้อนตนเอง 4) การประเมินรูปแบบโดยครูกลุ่มทดลอง เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาสภาพพบว่า ผู้บริหารและครูโรงเรียนเอกชนต้องการพัฒนาการสื่อสารภาษาอังกฤษอยู่ในระดับมากทั้ง 4 ด้าน ผลการสร้างรูปแบบฯ สามารถใช้พัฒนาครูได้แบ่งเป็น 4 ขั้นตอน 1) วางแผน 2) ปฏิบัติ 3) การประเมินผล และ 4) ผลการทดลองรูปแบบฯโดยรวมมีความเหมาะสม สามารถใช้พัฒนาครูได้ พบว่าครูมีพัฒนาการการสื่อสารภาษาอังกฤษสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 และพฤติกรรมครูระหว่างการทำงานร่วมกับครูต่างชาติการฟังสูงกว่าด้านการพูด ผลการประเมินรูปแบบฯ พบว่า ครูกลุ่มทดลองมีความพึงพอใจระดับปานกลางถึงระดับมากในทุกด้าน
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ. (2544). คู่มือการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้า และพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). ชุดฝึกอบรมครูสอนภาษาอังกฤษ ชุดที่ 3 Teaching 4 Skills สำหรับวิทยากร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงค์ศักดิ์. (2550). การพัฒนาบุคลากรในโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชน สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชนเขตเทศบาลเมือง จังหวัดขอนแก่น. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จันทราพร ธรรมวรรณ และคณะ. (2563). การวิเคราะห์ระดับความสามารถและระดับปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษในชั้นเรียนของครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2 จังหวัดเลย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 2(2), 57-69.
จุฑามาศ ปฐมทอง. (2558). การวิเคราะห์ความต้องการด้านการใช้ภาษาอังกฤษของนักศึกษาปริญญาเอก: กรณีศึกษาการพัฒนาเนื้อหาการอบรมภาษาอังกฤษสำหรับนักศึกษาปริญญาเอก. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
พรพรรณ อินทรประเสริฐ. (2550). องค์ประกอบการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในทศวรรษหน้า. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิมพ์พัฑรา สินธุรัตน์. (2556). การบริหารงานด้านทรัพยากรบุคคลกรณีศึกษา: วิทยาลัยเทคโนโลยีตะวันออก( อี.เทค). ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษาและผู้นำทางการศึกษาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสยาม.
รชากานต์ เคนชมพู. (2556). ผลกระทบจากครูผู้สอนสอนไม่ตรงสาขาวิชาเอกต่อผลการทดสอบการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กรณีศึกษาโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดกระทรวงศึกษาธิการ จังหวัดชัยภูมิ. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักงานเลขาธิการการศึกษา. (2557). แผนการศึกษาแห่งชาติ (พ.ศ. 2560 -2579) เป้าหมายยุทธศาสตร์การปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ.2552 -2561). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการการศึกษา.
Deming, E. W. (1993). PDCA Cycle a quality approach. Cambridge: MIT.
Raelin, J. A. (2000). Work-Based Learning: The New Frontier of Management Development. Retrieved January 20, 2020, from https://www. researchgate.net/publication/248467955_Work-Based_ Learning_ The_New_Frontier_of_Management_Development
Willene. (1976). การสื่อสารและการสื่อความหมายและนำทฤษฎีวงจรคุณภาพ PDCA มาใช้ในการบริหารงานแบบมีส่วนร่วม. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก http:// reg.ksu.ac.th/
