บุพปัจจัยของการประสบความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัย

ผู้แต่ง

  • อภิญญารัชต์ จรัชพรวราภัทร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • นพดล บุรณนัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • ปัญญารัตน์ ปานทอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

คำสำคัญ:

ธุรกิจรักษาความปลอดภัย, เงินทุน, การบริหารจัดการ, บุพปัจจัย

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัย และ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ของกลไกของกฎหมาย การบริหารจัดการความพึงพอใจของผู้ว่าจ้าง และเงินทุนที่มีผลความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัยโดยวิธีดำเนินการวิจัยใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ประกอบการธุรกิจรักษาความปลอดภัยที่ขึ้นทะเบียนกับสมาคมผู้ประกอบการรักษาความปลอดภัยแห่งประเทศไทย ขนาดของกลุ่มตัวอย่างกำหนดโดยใช้เกณฑ์ 20 เท่าของตัวแปรสังเกต ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 300 ราย ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม เป็นแบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจ ใช้การประเมินค่า 5 ระดับ (Rating Scale) ตามแบบของลิเคิร์ท (Likert) สถิติที่ใช้การวิเคราะห์คือ แบบจำลองสมการเชิงโครงสร้าง (Structural Equation Modeling: SEM) โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เส้นทางความสัมพันธ์ (linear structure relationship) ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัยในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ธุรกิจรักษาความปลอดภัยมีความสำเร็จอยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยความเชื่อมั่นของลูกค้า มากกว่าด้านอื่น รองลงมาคือ ผลประกอบการ และ ความยั่งยืน และ 2) เงินทุน มีอิทธิพลโดยรวมต่อความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัยมากที่สุด รองลงมาคือ ความพึงพอใจของผู้ว่าจ้าง การบริหารจัดการ และกลไกของกฎหมาย ตามลำดับ เมื่อพิจารณาเฉพาะปัจจัยที่ส่งผลทางตรงต่อความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัย พบว่า เงินทุน มีอิทธิพลโดยรวมต่อความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัยมากที่สุด รองลงมาคือ การบริหารจัดการ ขณะที่กลไกของกฎหมาย และความพึงพอใจของ ผู้ว่าจ้าง ส่งผลทางอ้อมต่อความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัยเท่านั้น

เอกสารอ้างอิง

ณัฐ อมรภิญโญ. (2556). ศึกษารูปแบบการประสบความสำเร็จที่ยั่งยืนของผู้ประกอบการรายย่อยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน ประเทศไทย. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 9(3), 57-66.

ดวงใจ ภารการ. (2558). แหล่งเงินทุนธุรกิจขนาดย่อม. เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2562 จาก https://sites.google.com/a/ttn.ac.th/66666/10-haelng-ngein-thun-sahrab-thurkic-khnad-yxm

ทนายคลายทุกข์. (2559). กฎหมายพนักงานรักษาความปลอดภัย(รปภ.). เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2562 จาก https://www.decha.com/

ธณัฐพล ชะอุ่ม และปรีชา หงส์ไกรเลิศ. (2558). การบริหารจัดการที่มีผลต่อประสิทธิผลของเทศบาลตำบลในเขตภาคกลางของประทศไทย. วารสารวิทยากรจัดการสมัยใหม่, 8(1), 137-152.

ประวีณ ณ นคร. (2558). วินัย:หลักและวิธีการรักษาวินัย. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มโรงพิมพ์ สำนักเลขาธิการสำนักงาน ก.พ.

พรอนงค์ บุษราตระกูล และสุนทรี เหล่าพัดจีน. (2560). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนกรรมการระดับของการกำกับดูแลกิจการที่ดีและผลการดำเนินงานของบริษัทจดทะเบียนของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.

พัทธ์ธีรา จิรอุดมสาโรจน์. (2560). ความสัมพันธ์มูลค่าราคาตามบัญชี กำไรต่อหุ้นและเงินปันผลของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยกลุ่มดัชนี100. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 11(25),99-106.

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ. (2557). คู่มือเทคนิคการให้บริการอย่างมีประสิทธิภาพ. เรียกใช้เมื่อ 1 มีนาคม 2562 จาก http://wiki.rmutk.ac.th/index .php

วัชธาพงศ์ ยอดราช. (2560). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงความสามารถในการทำกำไรและความเสี่ยงที่มีต่อราคาหลักทรัพย์ของบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ใหม่. วารสารวิจัยแลพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรมย์, 12(1), 80-87.

สงวนพงศ์ ชวนชม และธนัยวงศ์ กีรติวานิชย์. (2561). แหล่งเงินทุนภายในกิจการที่ควรรู้จัก. เรียกใช้เมื่อ 1 มีนาคม 2562 จาก http://www.tpa.or.th

สมาคมผู้ประกอบการรักษาความปลอดภัยแห่งประเทศไทย. (2558). ความเป็นมาของสมาคมฯ. เรียกใช้เมื่อ 1 มีนาคม 2562 จาก http://www.securitythaicenter .com/article?130.html

สายัณห์ วงศ์สุรินทร์. (2557). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาเพื่อพัฒนาความมีวินัยของนักเรียนโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 21(3), 133-144.

สุฎิกา รักประสูติ. (2559). การศึกษาสาเหตุและลักษณะข้อมูลในการปรับงบการเงินย้อนหลังของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. ใน รายงานการวิย. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

องค์กรรักษาความปลอดภัยฝ่ายพลเรือนของสำนักข่าวกรองแห่งชาติ. (2559). ความปลอดภัยพื้นฐาน. เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2562 จาก http://www.secnia.go.th

Barbier, E. (2018). Sustainable Development Goals. Retrieved July 1, 2019, from http://www.amazon.com/Edward-B.-Barbier/e/B001K73B6M

Bhattacharya, S. (2018). How to win Customer Confidence for your brand. Retrieved July 16, 2019, from https://www.revechat.com/blog/how-to-win-customer-confidence-for-your-brand/

Cronbach, L. J. (1970). Essential of Psychological Testing. New York: Harper Row.

Diamantopoulos, A. & Siguaw, J. A. (2000). Introduction to LISREL: A guide for the uninitiated. London: Sage.

Khera, R. (2019). 5 Strategies to Develop Customer Confidence and Trust. Retrieved July 1, 2019, from https://www.morebusiness.com/building-customer-trust/

Kline, R. B. (2005). Principle and practice of structural equation modeling. NY: Guilford.

Likert, R. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale” Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.

Mansoon, H. (2017). 7 Ways to Build Your Customer’s Confidence for Your Brand. Retrieved July 1, 2019, from http://customerthink.com/7-ways-to-build-your-customers-confidence-for-your-brand/

Pasona HR Consulting Recruitment (Thailand). (2560). ทำงานอย่างไรให้เป็นมืออาชีพ. เรียกใช้เมื่อ 1 มีนาคม 2562 จาก https://pasona.co.th/b/1167

Walters, J. (2015). New Report Reveals How to Build Customer Confidence in 2015. Retrieved July 1, 2019, from https://experienceinvestigators.com /report-reveals-how-build-customer-confidence/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

08/25/2021

รูปแบบการอ้างอิง

จรัชพรวราภัทร์ อ., บุรณนัฏ น., & ปานทอง ป. . (2021). บุพปัจจัยของการประสบความสำเร็จของธุรกิจรักษาความปลอดภัย. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(8), 371–385. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/251862

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย