การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ โดยใช้แหล่งข้อมูล เป็นฐานร่วมกับแนวการสอนเขียนแบบอรรถฐาน เพื่อส่งเสริมความสามารถ ในการเขียนเชิงวิชาการของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต

ผู้แต่ง

  • ชิษณุพงศ์ อินทรเกษม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ศุภวรรณ สัจจพิบูล มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • วิไลลักษณ์ ลังกา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • รุ่งทิวา แย้มรุ่ง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

รูปแบบการเรียนการสอน, การเรียนรู้โดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นฐาน, การสอนเขียนแบบอรรถฐาน, การเขียนเชิงวิชาการ

บทคัดย่อ

   บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นฐานร่วมกับแนวการสอนเขียนแบบอรรถฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนเชิงวิชาการของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต 2) ศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นฐานร่วมกับแนวการสอนเขียนแบบอรรถฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนเชิงวิชาการของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนประกอบด้วย 3 ขั้นตอน คือ 1) การสังเคราะห์แนวคิดทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน 2) การยกร่างรูปแบบการเรียนการสอน 3) การศึกษาประสิทธิภาพโดยการประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการเรียนการสอน ผู้ให้ข้อมูลในการประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการเรียนการสอน ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านภาษาไทย หลักสูตรและการจัดการเรียนรู้ภาษาไทย จำนวน 5 ท่าน โดยใช้แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วยองค์ประกอบสำคัญ 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) หลักการ 2) วัตถุประสงค์ 3) ขั้นตอนการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนประกอบด้วย 6 ขั้นตอน คือ 3.1) ขั้นเลือกประเด็นการเขียน 3.2) ขั้นวางแผนรวบรวมข้อมูล 3.3) ขั้นแสวงหาและรวบรวมข้อมูล 3.4) ขั้นประเมินค่าและคัดสรรข้อมูล 3.5) ขั้นวิเคราะห์อรรถลักษณ์ของภาษาเพื่อพัฒนางานเขียนฉบับร่าง และ 3.6) ขั้นพัฒนาคุณภาพงานเขียนฉบับสมบูรณ์ และ 4) การวัดและประเมินผล และประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นมีคะแนนเฉลี่ยผลการประเมินภาพรวมอยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด (gif.latex?\bar{x} = 4.71, S.D. = 0.45)

เอกสารอ้างอิง

ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 14). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 1. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ปิยะ ศักดิ์เจริญ. (2553). การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนผ่านเว็บตามแนวคิดการเรียนรู้แบบนำตนเองและแบบใช้ทรัพยากรเป็นฐานเพื่อส่งเสริมการรู้สารสนเทศและการเรียนรู้แบบนำตนเองของผู้ใช้บริการศูนย์บรรณสารสนเทศทางการศึกษา. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรพงษ์ แสงประเสริฐ และคณะ. (2560). การพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อส่งเสริมความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 16(1), 106-124.

วราภรณ์ สินถาวร. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบผสมผสานแบบร่วมมือโดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นหลักในการเรียนรู้เพื่อพัฒนาการรู้สารสนเทศและทักษะการเรียนรู้เป็นทีมของนักศึกษาครูระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศุภวรรณ สัจจพิบูล. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนโดยบูรณาการแนวการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการ เนื้อหาและประเภทงานเขียนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนเชิงวิชาการของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เสาวลักษณ์ รัตนวิชช์. (2550). การสังเคราะห์ผลงานวิจัยของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยในประเทศไทยเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนภาษาไทยและภาษาอังกฤษแบบมุ่งประสบการณ์ภาษา. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อภิรักษ์ อนะมาน. (2546). การบูรณาการการสอนเขียนแบบอรรถฐานในรายวิชาระดับอุดมศึกษา: รูปแบบการเรียนการสอน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรรจน์ บัณฑิต. (2550). การนำเสนอรูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บด้วยกระบวนการเรียนรู้โดยใช้ทรัพยากรเป็นฐานเพื่อพัฒนาการคิดเชิงวิเคราะห์และการใช้สารสนเทศในการแก้ปัญหาของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Cheng, A. (2008). Analyzing Genre Exemplars in Preparation for Writing: The Case of L2 Graduate Student in the ESP Genre-based Instructional Framework of Academic Literacy. Applied Lingusitics, 29(1), 50-71.

Elashri, I. E. A. E. (2013). The Effect of the Genre-Based Approach in Teaching Writing on the EFL AI-Azhr Secondary Students’ Writing Skills and their attitudes towards writing. In Research. Mansoura University.

Hyland, K. (2003). Second Language Writing. New York: Cambridge University Press.

Iqdami, M. N. (2016). Resource based learning for Teaching and Learning English in Digital Environments. Language and Language Teaching Journals, 9(2), 187-226.

Whitaker, A. (2009). Academic Writing Guide. Bratislava: Slovakia.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

10/21/2021

รูปแบบการอ้างอิง

อินทรเกษม ช., สัจจพิบูล ศ. . ., ลังกา ว. . ., & แย้มรุ่ง ร. . . (2021). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ โดยใช้แหล่งข้อมูล เป็นฐานร่วมกับแนวการสอนเขียนแบบอรรถฐาน เพื่อส่งเสริมความสามารถ ในการเขียนเชิงวิชาการของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(10), 196–210. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/251931

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย