สถานการณ์ รูปแบบและบทบาทรายการเกษตร ของสถานีโทรทัศน์ดิจิทัลของประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • อดิพล เอื้อจรัสพันธุ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

รายการโทรทัศน์, เกษตรกร, โทรทัศน์ดิจิทัล, ประเทศไทย

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสถานการณ์รายการเกษตรของสถานีโทรทัศน์ระบบดิจิทัล 2) ศึกษารูปแบบและเนื้อหาของรายการเกษตรและประเมินบทบาทหน้าที่ของรายการและผู้ดำเนินรายการเกษตร และ 3) ศึกษาถึงรูปแบบโฆษณาตรงและแฝงในรายการเกษตร การศึกษาวิจัยเรื่องนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิเคราะห์เนื้อหา และบันทึกข้อมูลรายการลงตารางรหัส ผลการวิจัยพบว่า มีรายการโทรทัศน์ที่เนื้อหาเกี่ยวกับการเกษตรทั้งสิ้น 8 รายการ รวมเวลาออกอากาศ 355 นาที/สัปดาห์ รูปแบบรายการเป็นรูปแบบแม็กกาซีน เรทติ้งเป็นรายการ ท (ทั่วไปสำหรับทุกเพศทุกวัย) ด้านเนื้อหารายการ พบว่า มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเกษตรต้นน้ำ เช่น การเพาะปลูกพืช การเลี้ยงสัตว์ และดูแลรักษา การเกษตรกลางน้ำ เช่น การยกระดับมาตรฐานสินค้าเกษตร การจัดการระบบการเกษตร การใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเกษตร และการเกษตรปลายน้ำ เช่น ช่องทางการตลาด ส่วนรูปแบบการนำเสนอ แบ่งออกได้เป็น 7 รูปแบบ คือ บรรยาย, สัมภาษณ์, สาธิต, สนทนา, เกมส์โชว์, ถาม - ตอบ และการเล่าเรื่อง โดยมีการใช้รูปแบบการนำเสนอที่ผสมผสานกันหลายรูปแบบในหนึ่งรายการ ด้านบทบาทของรายการ ผู้ดำเนินรายการและผู้ร่วมรายการ แบ่งได้เป็น 9 รูปแบบ ผู้วิจัยมีข้อสังเกตว่า บทบาทผู้ดำเนินรายการมักผูกโยงเข้ากับบทบาทด้านอื่น ๆ โดยเฉพาะการโฆษณาและประชาสัมพันธ์สินค้าและองค์กร ผู้ดำเนินรายการต้องทำหน้าที่เสมือนตัวแทนสินค้าหรือองค์กร ซึ่งนำมาสู่การโฆษณาแฝงรูปแบบต่าง ๆ ที่มากขึ้น ส่วนโฆษณาในรายการเกษตร แบ่งเป็น 3 รูปแบบ คือ โฆษณาตรง ในรูปแบบสปอต โฆษณาแฝง มีการโฆษณาแฝงในหลากหลายมิติ คือ ทั้งแฝงกราฟิก แฝงเนื้อหา แฝงวัตถุ แฝงบุคคล แฝงโลโก้ และไม่มีทั้งโฆษณาตรงและโฆษณาแฝง

เอกสารอ้างอิง

เกศสุดา กันแก้ว. (2554). พฤติกรรมการเปิดรับและใช้ประโยชน์จากสื่อด้านการเกษตรของสมาชิกศูนย์ส่งเสริม และผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าวชุมชน อำเภอหันคา จังหวัดชัยนาท. ใน วิทยานิพนธ์เกษตรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

จันทิมา โพธิ์ไต้. (2546). ความต้องการรับชมรายการโทรทัศน์ด้านการเกษตรของเกษตรกรรายย่อย ในอำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2552). ผลการศึกษารอบที่ 30 รายการเกษตรในฟรีทีวี (ช่อง 3,5,7,9,NBTและทีวีไทย เดือนพฤศจิกายน 2551). ใน โครงการศึกษาและเฝ้าระวังสื่อเพื่อสุขภาวะของสังคม (Media Monitor). สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).

ปทุมมา ลิ้มศรีงาม และณัฐกร สงคราม. (2560). สถานการณ์การผลิตรายการโทรทัศน์ทางการเกษตรไทยในระบบทีวีดิจิทัล. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 35(1), 109-116.

ประพิม คล้ายสุบรรณ์. (2542). ระบบอุปถัมภ์กับวิชาชีพนิยมของผู้ผลิตรายการสารคดีสิ่งแวดล้อมทางโทรทัศน์. ใน วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสื่อสารมวลชน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรีชา มนิลทิพย์. (2546). ลักษณะการนำข่าวสารการเกษตรจากวิทยุโทรทัศน์ไปใช้ของสมาชิกสหกรณ์การเกษตรจุน จำกัด ในอำเภอจุน จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

พ.ร.บ.วิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ ฉบับที่ 4. พ.ศ. 2530. (2530). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 72. ตอนที่ 41 หน้า 76-80 (21 สิงหาคม 2530).

ศศิวิมล กุมารบุญ. (2542). อิทธิพลของผู้อุปถัมภ์รายการที่มีผลต่อรายการสารคดีการเกษตรทางโทรทัศน์. ใน วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศุภศิลป์ กุลจิตต์เจือวงศ์. (2558). การนำเสนอรายการโทรทัศน์ในยุคดิจิทัล. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 7(2), 245-257.

สมสุข หินวิมาน. (2537). รายการเกษตรทางโทรทัศน์คำถามว่าด้วยการพัฒนาสังคม. สุทธิปริทัศน์, 8(23), 53-57.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2551). โครงการศึกษาและเฝ้าระวังสื่อเพื่อสุขภาวะของสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.

สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2559). รายงานการศึกษาผลกระทบของกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ต่อสังคมและเศรษฐกิจไทย. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัดวินนิตย์.

สุขุมาภรณ์ ขันธ์ศรี และคณะ. (2545). พฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารทางการเกษตรของเกษตรกรในจังหวัดฉะเชิงเทรา. ใน การสัมมนาวิชาการระบบเกษตรแห่งชาติ ครั้งที่ 2 เรื่อง “ระบบเกษตรเพื่อการจัดการทรัพยากรและพัฒนาชนบทเชิงบูรณาการ” (น.338-343). โรงแรมโฆษะ อ.เมือง จ.ขอนแก่น.

สุรฤทธิ์ สุวรรณรัตน์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อการผลิตและเผยแพร่รายการโทรทัศน์เชิงเกษตรในประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Thousand Oaks: CA: Sage.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

09/11/2021

รูปแบบการอ้างอิง

เอื้อจรัสพันธุ์ อ. . (2021). สถานการณ์ รูปแบบและบทบาทรายการเกษตร ของสถานีโทรทัศน์ดิจิทัลของประเทศไทย. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(9), 160–175. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/252012

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย