ปัจจัยการเสริมสร้างบุคลากรให้มีความจงรักภักดีต่อองค์กร ในภาคธุรกิจอุตสาหกรรม

ผู้แต่ง

  • ศุภกร พรหิรัญกุล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
  • ณฐา เศวตนรากุล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
  • พรทิพย์ ชุ่มเมืองปัก มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

คำสำคัญ:

แบบจำลองโครงสร้าง, ความจงรักภักดี, ความผูกพันต่อองค์กร, ภาวะผู้นำ

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของปัจจัยการเสริมสร้างบุคลากรให้มีความจงรักภักดีต่อองค์กรในภาคธุรกิจอุตสาหกรรม 2) พัฒนาแบบจำลองสมการโครงสร้างปัจจัยการเสริมสร้างบุคลากรให้มีความจงรักภักดีต่อองค์กรในภาคธุรกิจอุตสาหกรรม การวิจัยนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ข้อมูลเชิงปริมาณได้มาจากแบบสอบถามจากผู้บริหารจำนวน 500 ราย โดยใช้ทั้งสถิติเชิงพรรณนา สถิติอ้างอิงและ การวิเคราะห์แบบจำลองสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าระดับความสำคัญของการเสริมสร้างความจงรักภักดีต่อองค์กรอยู่ในระดับสำคัญมากในทุกองค์ประกอบ ระดับความสำคัญสูงสุดขององค์ประกอบด้านภาวะผู้นำคือ ผู้บังคับบัญชาได้จัดทำคู่มือเพื่อแสดงรายละเอียดโครงสร้างงาน ระดับความสำคัญสูงสุดขององค์ประกอบด้านสหภาพแรงงานสัมพันธ์คือ หน่วยงานจัดให้มีสวัสดิการช่วยเหลือค่าครองชีพที่เหมาะสม ระดับความสำคัญสูงสุดขององค์ประกอบด้านความพึงพอใจในการทำงานคือ ผู้บังคับบัญชารับฟังความคิดเห็น ระดับความสำคัญสูงสุดขององค์ประกอบด้านคุณลักษณะงานคือ งานมีความสำคัญและส่งผลกระทบต่อผู้อื่น และระดับความสำคัญสูงสุดขององค์ประกอบด้านความผูกพันต่อองค์กรคือ การรักษาค่านิยมขององค์กรให้เหมือนกัน สำหรับผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ธุรกิจอุตสาหกรรมขนาดกลางและขนาดย่อม กับธุรกิจอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ให้ความสำคัญต่อการเสริมสร้างบุคลากรให้มีความจงรักภักดีต่อองค์กรแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิเคราะห์ตัวแบบจำลองสมการโครงสร้างที่ได้พัฒนานั้นพบว่า ผ่านเกณฑ์การประเมินมีความกลมกลืนสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยที่มีค่าระดับความน่าจะเป็นของไคสแควร์ เท่ากับ 0.101 ค่าไคสแควร์สัมพัทธ์เท่ากับ 1.111 ค่าดัชนีวัดระดับความสอดคล้องเท่ากับ 0.953 และค่าดัชนีรากของค่าเฉลี่ยกำลังสองของการประมาณค่าความคลาดเคลื่อนเท่ากับ 0.015

เอกสารอ้างอิง

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2563). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนสามัญบิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.

สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน. (2563). สถิติแรงงานประจำปี 2562. เรียกใช้เมื่อ 25 สิงหาคม 2563 จาก https://www.mol.go.th/wp-content/uploads/sites/2/2020/06/สถิติแรงงานประจำปี-2562.pdf

Alpander, G. G. (1990). Relationship between commitment to hospital goals and job satisfaction: a case study of a nursing department. Health Care Management Review, 15(4), 51-62.

Pinto de Sá, A. C. (2010). ob Characteristics and their Implications on the Behaviours and Satisfaction Levels of Call Center Employees: A Study on a Large Telecomunicatios Company. In Conference: 13th Toulon Verona ConferenceAt: Coimbra, Portugal. September 2010.

Ceylan, A. (2009). A Research Analysis on Employee Satisfaction in terms of Organizational Culture and Spiritual Leadership. International Journal of Business and Management, 4(1), 159-168.

Fiedler, F. E. et al. (1976). Improving Leadership Effectiveness: The Leader Match Concept.New York: JohnWiley and Sons.

Hackman, J. R. & Oldham, G. R. (1980). Work redesign. MA: Addison - Wesley.

Lamsuthi, V. & Silpcharu, T. (2020). The Management Direction of Industrial Business Organization with the Buddhadhamma Principles.Applied Science and Engineering Progress, 13(2), 175-182.

Lobel, S. (1991). “Allocation of investment in work and family roles: Alternative theories and implications for research.”. Academy of Management Review, 16(1), 507-521.

Mahan, B. et al. (2018). Labor - Management Cooperation in Illinois: How a Joint Union Company Team Is Improving Facility Safety.A Journal of Environmental and Occupational Health Policy, 28(2), 227-239.

Meyer, J. P. et al. (1993). “Commitment to organizations and Occupations: Extension and test of a three - component conceptualization.”. Journal of Applied Psychology, 78(4), 538-551.

Mitmek, T. & Worawattanaparinya, s. (2020). Guidelines to Staffs in Industrail Business Organization. Academy of Entrepreneurship Journal, 26(1), 175-182.

Raziq, A. & Maulabakhsh R. (2014). The Impact of Working Environment on Job Satisfaction. Procedia Economics and Finance, 23(2015), 717-725.

Zulfikri, A. T. et al. (2015). Organizational Leadership and Organizational Commitment of Kedah District Education Officers. Global Institute for Research and Education, 4(2), 7-12.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

08/25/2021

รูปแบบการอ้างอิง

พรหิรัญกุล ศ., เศวตนรากุล ณ., & ชุ่มเมืองปัก พ. (2021). ปัจจัยการเสริมสร้างบุคลากรให้มีความจงรักภักดีต่อองค์กร ในภาคธุรกิจอุตสาหกรรม. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(8), 400–412. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/252017

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย