การพัฒนาหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

วรางคณา  พรเกาะ

ผู้แต่ง

วรางคณา พรเกาะ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

คำสำคัญ:

การพัฒนาหลักสูตร,, สวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน, พรรณไม้ในท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนาหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น 2) พัฒนาและรับรองร่างหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น 3) ทดลองใช้หลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น และ 4) ประเมินรับรองคุณภาพหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้บริหาร ครู ศึกษานิเทศก์ คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้นำชุมชน ตัวแทนผู้ปกครอง และปราชญ์ท้องถิ่น จำนวน 44 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญ การสนทนากลุ่ม จำนวน 9 ท่าน นักเรียนที่เป็นกลุ่มทดลองใช้หลักสูตร จำนวน 40 คน รวมทั้งสิ้น 93 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) หลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน 2) แบบวัดทักษะการเรียนรู้ 3) แบบสังเกตพฤติกรรม 4) แบบสอบถามความพึงพอใจ และ 5) ประเด็นการสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ( $gif.latex?\bar{x}$ ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัยพบว่า 1) ข้อมูลพื้นฐานเพื่อการพัฒนาหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น มีความสอดคล้องและความเหมาะสมกับองค์ประกอบหลักสูตรในระดับมากที่สุด 2) ผลการรับรองร่างหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ผลการทดลองใช้หลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น 3.1) นักเรียนมีทักษะการเรียนรู้อยู่ในระดับดีมาก 3.2) พฤติกรรมทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์อยู่ในระดับดีมาก และ 3.3) ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่มีต่อการเรียนรู้หลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น อยู่ในระดับมาก 4) ผลการประเมินและปรับปรุงหลักสูตรสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน เรื่อง พรรณไม้ในท้องถิ่น อยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง 2561). กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).

โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี (อพ.สธ.). (2559). แผนแม่บท โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี (อพ.สธ.). กรุงเทพมหานคร : สยามพริ้นท์ จํากัด.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2559). หลักสูตรในศตวรรษที่ 21. นนทบุรี: พีบาลาซ์ดีไซด์แอนปริ้นติ้ง.

ทวิช ลักษณ์สง่า. (2556). การพัฒนาหลักสูตรรายวิชาเพิ่มเติมการศึกษาท้องถิ่น สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการนิเทศ. มหาวิทยาลัยศิลปกร.

นภาภรณ์ ธัญญา. (2563). การพัฒนาหลักสูตรทางด้านวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับประถมศึกษาสำหรับทักษะแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.

ประสาท เนืองเฉลิม. (2553). หลักสูตรการศึกษา. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เพชรปาณี อินทรพาณิชย์. (2558). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอนุบาลสกลนคร. วารสารมหาวิทยาลัยครพนม, 7(1), 125-128.

ศรีเอี่ยมอนุสรณ์. (2563). หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนศรีเอี่ยมอนุสรณ์. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนศรีเอี่ยมอนุสรณ์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สุเทพ อ่วมเจริญ. (2558). การพัฒนาหลักสูตร : ทฤษฎีและการการปฎิบัติ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตสนามจันทร์.

อดิศร ศิริ. (2563). การพัฒนาหลักสูตรทางด้านคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนที่มีความสามารถ พิเศษในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.

Bennett, L. A. et al. (2008). Couples at risk for transmission of alcoholism: Protective influences. Family Process, 26(1), 111-129.

Yee Mei Heong et al. (2012). The meeds analysis of learning hingher order thinking skills for generating ideas. Social and Behavioral Sciences., 59(2012), 197-203.