แบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะและประสิทธิภาพการทำงานผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย
คำสำคัญ:
แบบจำลองเชิงสาเหตุ, สมรรถนะในการปฏิบัติงาน, ประสิทธิภาพการทำงาน, ธุรกิจเครือข่าย, ผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่ายบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงาน ผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย 2) สร้างแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงานผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของ ผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย 3) สร้างและตรวจสอบความสอดคล้องของแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุกับข้อมูลเชิงประจักษ์สมรรถนะส่งผลต่อประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย งานวิจัยนี้เป็นแบบผสมผสานเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม และการสัมภาษณ์เชิงลึก ประชากร คือ ผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย (MLM) ประมาณ 11.18 ล้านคน ใช้กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 400 ชุดเป็นการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการเฉพาะเจาะจง และทำการการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้จำหน่ายอิสระจำนวน 7 คน และใช้การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติแบบจำลองสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยด้านองค์กรธุรกิจเครือข่าย ความสัมพันธ์ และบุคลิกภาพ 5 องค์ประกอบ ซึ่งส่งผลทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อสมรรถนะ และประสิทธิภาพการทำงานของผู้จำหน่ายอิสระ 2) จากแบบจำลองพบว่า องค์ประกอบที่มีน้ำหนักมากที่สุดในแต่ปัจจัย ดังนี้ 2.1) ด้านองค์กรธุรกิจเครือข่าย ได้แก่ กระบวนการสรรหาสมาชิก 2.2) ด้านความสัมพันธ์ ได้แก่ ความสัมพันธ์กับลูกค้า 2.3) ด้านบุคลิกภาพ 5 องค์ประกอบ ได้แก่ บุคลิกภาพแบบประนีประนอม 2.4) ด้านสมรรถนะ ได้แก่ ทัศนคติ 2.5) ด้านประสิทธิภาพ ได้แก่ ผลตอบแทน 3) การวิเคราะห์องค์ประกอบ เชิงยืนยันกับแบบจำลองสมการเชิงโครงสร้างพบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลสมมติฐาน ผ่านเกณฑ์การยอมรับคือค่าดัชนีที่ได้ X2/df = 1.758 p-value = 0.0892 ซึ่งผ่านเกณฑ์มากกว่า 0.05 ค่า CFI = 1.00, GFI = 1.00, AGFI = 0.950 จึงสรุปได้ว่าโมเดลแบบจำลองสมการเชิงโครงสร้างมีความเหมาะสม กลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และถือเป็นองค์ความรู้ใหม่
เอกสารอ้างอิง
ณปภัช หอบุษราคัม. (11 มิถุนายน 2564). แบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงานผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย. (ทิวาพร สำเนียงดี, ผู้สัมภาษณ์)
ทิพย์รดา ทุมหนู. (11 มิถุนายน 2564). แบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงานผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย. (ทิวาพร สำเนียงดี, ผู้สัมภาษณ์)
ธนิดา ภูสุวรรณ์. (11 มิถุนายน 2564). แบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงานผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย. (ทิวาพร สำเนียงดี, ผู้สัมภาษณ์)
พีระวัฒน์ ชาติพฤษพันธุ์. (2558). ความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างการจัดการความสัมพันธ์ลูกค้าของธุรกิจขายตรง. ใน ดุษฎีนิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการจัดการ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ภัสสรา พชวงษ์. (11 มิถุนายน 2564). แบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงานผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย. (ทิวาพร สำเนียงดี, ผู้สัมภาษณ์)
รถิรา พุ่มเมือง. (11 มิถุนายน 2564). แบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อสมรรถนะการทำงานผู้จำหน่ายอิสระและประสิทธิภาพของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจเครือข่าย. (ทิวาพร สำเนียงดี, ผู้สัมภาษณ์)
สมาคมการขายตรงไทย. (2021). สถิติการเติบโตของขายตรง. เรียกใช้เมื่อ 15 มิถุนายน 2564 จาก http://tdsa.org/content/21/1/
Hossan, F. et al. (2012). A conceptual evaluation of traditional and multi-level marketing. World Journal of Social Sciences, 2(4), 34-48.
Koroth, A. A. & Sarada, A. K. (2012). Significance of relationship in multilevel marketing and its effect on business outcome. IQSR Journal of Business and Management, 3(6), 26-36.
Lacoste, S. (2018). From selling to managing strategic customers - a competency analysis. Journal of Personal Selling & Sales Management, 38(1), 92-122.
Lambert, B., et al. (2014). A Competency Model for Entry Level Business-to-Business Services Salespeople. Services Marketing Quarterly, 35(1), 84-103.
Li, C. et al. (2016). Needed Competencies for Successful Chinese Multi-Level Marketing (MLM) Business Distributors: A Case Study in China. HRD Journal, 7(1), 18-35.
Marsh, H. W. & Hocevar, D. (1985). Application of Confirmatory Factor Analysis to The Study of Self-concept: First- and Higher-order Factor Models and Their Invariance Across Groups. Psychological Bulletin, 97(3), 562-582.
Oksanen, E. (1999). Structure and characteristics of network marketing business. In Proceedings of the 15th Annual IMP Conference. Dublin: University College.
Selladurai, R. (2012). Network Marketing and Supply Chain Management: Here to Stay. Management decision, 2(2), 30-39.
Somchai, H. & Winai, W. (2016). Multilevel marketing and entrepreneurship in Thailand: A case study. Journal of Research in Marketing and Entrepreneurship, 18(1), 146-160.
Sundstrom, E. D. et al. (2016). Personality Traits and Career Satisfaction in Training and Development Occupations: Toward a Distinctive T&D Personality Profile. Human Resource Development Quarterly, 2016(27), 12-40.
Sypniewska, B. A. (2013). Examination of the Individual Competencies the Differentiate Result in Direct Sales. University of Finance and
Management, 2013(7), 83-100.
Taylor, M. J. (2012). The case (for and) against multi-level marketing. Consumer Awareness Institute: United States of America.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.
Yang, C. L. & Hwang, M. (2014). Personality traits and simultaneous reciprocal influences between job performance and job satisfaction. Chinese Management Studies, 8(1), 6-26.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




