การศึกษาแนวทางการส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร ในเด็กสมาธิสั้นระดับปฐมวัย

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาในการส่งเสริมการคิดเชิงบริหารในเด็กสมาธิสั้นระดับปฐมวัย และ 2) ศึกษาแนวทางการส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร   ในเด็กสมาธิสั้นระดับปฐมวัย ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงพรรณนา แบ่งเป็น 2 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 สังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับวิธีการส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับวิธีการส่งเสริมการคิดเชิงบริหารจำนวน 8 เรื่อง เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสรุปงานวิจัยที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และขั้นตอนที่ 2 สัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน ที่มีประสบการณ์ด้านการส่งเสริมการคิดเชิงบริหารในบริบทของประเทศไทย เครื่องมือที่ใช้ คือ ประเด็นสัมภาษณ์เชิงลึก เรื่อง สภาพปัญหาและแนวทางการส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร ซึ่งการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ และค่าเฉลี่ย รวมทั้งใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหาในการส่งเสริมการคิดเชิงบริหารในเด็กสมาธิสั้นระดับปฐมวัย พบว่าผู้ปกครอง ครู และผู้บริหารโรงเรียน ขาดความรู้เกี่ยวกับการคิดเชิงบริหาร นอกจากนี้ระยะเวลาในการฝึกการคิดเชิงบริหารไม่เพียงพอและไม่ต่อเนื่อง 2) แนวทางสำคัญในการส่งเสริมการคิดเชิงบริหารในเด็กสมาธิสั้นระดับปฐมวัย ประกอบด้วย การให้ความรู้เกี่ยวกับการคิดเชิงบริหารแก่ผู้ที่เกี่ยวข้องในการส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร การเลือกกิจกรรมที่เหมาะสมกับวัยและความสนใจของเด็กแต่ละคน อีกทั้งการฝึกควรได้ลงมือปฏิบัติในการส่งเสริมการคิดเชิงบริหารและต้องฝึกอย่างต่อเนื่อง โดยผู้ปกครองมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร และควรมีการใช้เทคนิคการเสริมแรงทางบวก